Namık Kemal Evi Müzesi
| Namık Kemal Evi Müzesi | |
|---|---|
 | |
| Açılış | 21 Aralık 1993 |
| Konum | Tekirdağ, Türkiye |
| Koordinatlar | 40°58′44″K 27°31′00″D / 40.97889°K 27.51667°D |
| Tür | Etnografya müzesi |
| Müdür | Mehmet Serez[1] |
Namık Kemal Evi Müzesi, Türkiye'nin Tekirdağ kentinde bulunan bir müzedir. Müze, 21 Aralık 1993 tarihinde kurulmuş olup şair Namık Kemal'in hayatına ve eserlerine adanmıştır.
Müze binası 19. yüzyıldan kalma yeniden inşa edilmiş bir ev olup 1993 yılında müzeye çevrilmiştir.
Bina
[değiştir | kaynağı değiştir]Ev, yerel resmi ve hayır kurumları tarafından yapılan bağışlarla 1992 yılında yeniden inşa edildi. Doğrudan mahalledeki hala ayakta duran eski evlerden esinlenerek tasarlanmış Osmanlı mimarisi tarzında üç katlı bir evdir.[2][3][4][5]
Bir tepenin üzerinde yer alan ev, duvarlarla çevrili geniş bir bahçe ile çevrilidir. Evin önündeki Namık Kemal Caddesi'ne büyük bir bahçe kapısı açılmaktadır. Bahçede sahne ve seyirci alanı olan küçük bir açık hava tiyatrosu bulunmaktadır.[3][5]
Binanın dış cephesi eski bir ahşap ev görünümü vermek için ahşapla kaplanmıştır. Eve ayrıca bodrum katında birkaç basamakla girilebilir. Zemin katı mermer ile kaplıdır. Evin altı odası ahşaptan yapılmıştır.[3]
Müze
[değiştir | kaynağı değiştir]21 Aralık 1993'te resmi açılışı yapılan müzede Namık Kemal'e ait eserlerin yanı sıra bölgeden toplanan etnografik eserler de sergilenmektedir.[2][4]
Büyük panolarla donatılan bodrum katı sergiler için ayrılmıştır.[2][3]
Zemin kattaki giriş şairin portreleri ile süslenmiştir. Namık Kemal'in Gelibolu Yarımadası'ndaki Bolayır'daki mezarını ve son yıllarını Tekirdağ'da sürgünde geçiren Macar ulusal kahramanı II. Ferenc Rákóczi'nin portresini gösteren yağlı boya tablolar da bulunmaktadır. Salondaki iki panoda Namık Kemal'in anısına yazılan yerlerin listesi, onunla ilgili medyada çıkan haberler, belgeler, aile bireylerinin fotoğrafları ve eski Tekirdağ'a ait fotoğraflar asılmıştır. 19. yüzyıla ait geleneksel el sanatları eserleri, aydınlatma cihazları, Türk kahvesi ve Türk çayı hazırlamak ve servis etmek için kullanılan gereçler de sergilenen diğer ilgi çekici öğelerdir.[2]
Salonun hemen yanında yemek öğütme ve hazırlama aletleri, pişirme kapları ve çeşitli yiyecek saklama kapları gibi Tekirdağ ve çevresinde kullanılan hemen hemen her mutfak eşyasının sergilendiği mutfak bulunmaktadır.[2]
Binanın orijinal kileri, Mustafa Kemal Atatürk'ün Çanakkale Savaşı sırasındaki askeri kariyerine adanmış bir sergi salonu olarak düzenlenmiştir. Ayrıca, Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluşundan sonra Atatürk ve Tekirdağ'a ilişkin belge ve fotoğraflar da burada sergilenmektedir.[2]
Birinci kata çıkan merdivenin duvarı Namık Kemal'in torunu ile fotoğrafı, Anadolu fatihi Büyük Selçuklu Devleti'nin üçüncü sultanı Alp Arslan'ı ve Çanakkale Boğazı'nı salla geçen Rumeli fatihi Süleyman Paşa ile Avrupa'da sefere çıkarken Çorlu'da hayatını kaybeden Osmanlı padişahı I. Selim tasvir eden yağlı boya tablolarla süslenmiştir.[2]
İkinci kat, geleneksel bir Tekirdağ evinin misafir odası olarak düzenlenmiştir. Oda divan, köşe yastıkları, kilimler, Selanik maltızı, ceviz ağacından dolap ve onun büyük aynası ve dolaplarla döşenmiştir. Ayrıca Tekirdağ'a özgü gelinlikler, buhurdanlıklar, yağdanlıklar, çeyiz bohçaları, para keseleri vb. ürünler de sergilenmektedir.[2]
Bir diğer oda ise Tekirdağ'da doğmuş veya çalışmış önemli kişilere, müzisyenlere ve sanatçılara ayrılmıştır.[2]
Salonda, duvarlarda Namık Kemal'i, eski bir Tekirdağ konağını ve Uzunköprü'de bir sokağı gösteren yağlı boya tablolar asılıdır. Camlı bir dolapta, Namık Kemal'in vali olarak görev yaptığı ve 1888'de öldüğü Gelibolu, Midilli, Rodos ve Sakız gibi yerlerin 1883 yılında çekilmiş fotoğrafları sergilenmektedir. Bir başka büyük dolapta Londra'da yayınladığı Hürriyet gazetesinin ilk sayısının bir nüshası, mektupları, çevirileri ve seccadesiyle birlikte gösterilmektedir.[2]
Namık Kemal'in kendisine ayrılan oda, kaymakam olan dedesi Abdüllatif Bey'in altı yaşında yanında bulunan bir resmi, kendisine öz adını veren Tokatlı Ali Rıza Hafız'ın karakalem resmi, soyağacı ve hayat hikâyesinden oluşmaktadır. Bu odada da bir piyano ve seccade bulunmaktadır.[2]
Namık Kemal Evi Müzesi hafta içi günlerde ziyarete açıktır.[4]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Namık Kemal anıldı". Cumhuriyet. 2 Aralık 2010. 28 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2023.
- ^ a b c d e f g h i j k "Namık Kemal Evi Müzesi". Kent Haber - Merkez Tekirdağ. 7 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2023.
- ^ a b c d "Namık Kemal Evi Müzesi". Tekirdağ Şehri Web Sitesi. 16 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2023.
- ^ a b c "Namık Kemal Evi". Tekirdağ İli Kültür ve Turizm Müdürlüğü. 16 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2023.
- ^ a b "Namık Kemal'in Tekirdağı". Binrota. 27 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2023.
Ek okuma
[değiştir | kaynağı değiştir]- Serez, Metin. Tekirdağ Namık Kemal Evi. Ankara. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2023.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Images of the museum 27 Nisan 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.