| dbo:abstract
|
- Das Schilfmeer (hebräisch יַם־סוּף yam-sūf; altägyptisch pa-tjufi) ist im Buch Exodus der Ort der durch JHWH veranlassten göttlichen Errettung des Volkes Israel während des Auszugs aus Ägypten (Ex 15,4 ). (de)
- La mer des Joncs, appelée aussi mer des Roseaux (hébreu יַם־סוּף, yam-souf) est, selon la Bible, une étendue d’eau traversée par les Hébreux lors de leur sortie d’Égypte. La traduction grecque ancienne des Septante l'a identifiée à la mer Rouge (grec ἐρυθρὰ θάλασσα, érythra thalassa), ce qui s'est répercuté plus tard sur diverses éditions des bibles chrétiennes. Diverses localisations ont été proposées depuis, dont le ka du delta du Nil, le Grand Lac Amer, un bras de mer dans le golfe d’Eilat ou le lac Menzaleh (ou « lac de Tanis »). (fr)
- Dalam kisah Keluar dari Mesir Yam Suf (Ibrani: יַם-סוּף) adalah wilayah perairan dimana bani Israel menyeberang usai mereka keluar dari Mesir. Frase yang sama muncul dalam lebih dari 20 bagian lain dalam Perjanjian Lama. Meskipun biasanya dianggap merujuk kepada Laut Merah (perairan dalam air asin yang berada di antara Afrika dan Jazirah ARab), terjemahan dari frase tersebut masih menjadi bahan sengketa. (in)
- In the Exodus narrative, Hebrew: יַם-סוּף, romanized: Yam-Sūp̄, lit. 'Reed Sea') is the body of water which the Israelites crossed following their exodus from Egypt. The same phrase appears in over 20 other places in the Hebrew Bible. This has traditionally been interpreted as referring to the Red Sea, following the Greek Septuagint's rendering of the phrase. (en)
- Morze Trzcin lub Morze Sitowia – miejsce biblijne, w którym miało nastąpić przejście przez Morze Czerwone. Według opisu z Księgi Wyjścia w trakcie wychodzenia Izraelitów z Egiptu dotarli oni nad morze leżące w pobliżu miejsc i Baal-Sefon, niedaleko Migdol. W tym miejscu doścignęły ich wojska Egipcjan. Na skutek interwencji Boga wschodni wiatr rozwiał wody morza tak, że otwarła się droga pomiędzy wodami, którą Izraelici uszli przed Egipcjanami. Wojsko egipskie podążyło za nimi, ale wody powróciły na miejsce, zatapiając pościg (Wj 14). Hebrajski tekst mówi o ים סוף (Jam Suf, Yam Suf), co oznacza 'morze trzcin' lub 'morze sitowia'. Natomiast tłumacze Biblii Hebrajskiej tworzący Septuagintę użyli postaci Ερυθρά Θάλασσα (Erythrá Thálassa), czyli 'morze czerwone'. Stąd w wersjach Biblii opartych o to tłumaczenie, m.in. w Biblii Tysiąclecia, przyjęła się ta nazwa. W związku z tym w tradycji miejsce przejścia Izraelitów przez morze umiejscawia się w obrębie Morza Czerwonego, a raczej należącej do niego Zatoki Sueskiej. Niektórzy współcześni bibliści zauważają, że wody Morza Czerwonego są zbyt słone dla rozwoju szuwaru, a nazwa morze nie musi oznaczać części oceanu, lecz dowolny większy zbiornik wodny, więc przyjmują, że Morze Trzcin oznaczało mokradło śródlądowe, zasilane wodami słodkimi. Istnieją różne hipotezy co do jego umiejscowienia. Zgodnie z opisem biblijnym powinno leżeć między Nilem a półwyspem Synaj. Niektórzy utożsamiają je z zachowanymi do dziś jeziorami Buhajrat al-Manzila lub Bardawil leżącymi blisko Morza Śródziemnego. Inni, w tym Waldemar Chrostowski, umiejscawiają w systemie mokradłowym Jezior Gorzkich, które kiedyś zajmowały znaczną część Przesmyku Sueskiego, a obecnie pozostały w systemie Kanału Sueskiego jako Małe Jezioro Gorzkie i Wielkie Jezioro Gorzkie. Niektórzy badacze twierdzą, że Morze Trzcin to metafora szeolu, do którego Jahwe strąca swoich przeciwników, a historia przejścia Izraelitów przez nie jest fikcyjna. (pl)
- Mare di Giunco (o "dei Giunchi" o "della Giuncaia", o "di canne") è la traduzione letterale del termine ebraico Yam-Suf, indicante il mare attraversato dal popolo ebraico uscendo dall'Egitto durante l'Esodo (v. Es13,18).L'identificazione di questo mare non è certa: il giunco è presente in tutte le acque sia interne che esterne all'Egitto. Sono state proposte pertanto diverse alternative.
* Laghi Amari, presenti nei pressi dell'attuale Suez.
* Golfo di Aqaba o Golfo di Elat. Nel testo ebraico della Bibbia l'unico passo che esplicita la natura geografica del Yam Suf è 1Re9,26, dove viene riferito che Re Salomone costruì un porto presso Elat sulla riva del Mar di Giunco. Nonostante questa chiara identificazione, la lontananza del Golfo di Aqaba sia dall'Egitto che dalla Palestina rende questa possibilità inverosimile. Alcuni studiosi ammettono tuttavia una deviazione dal tragitto verso l'Arabia, nella quale viene proposta la localizzazione del biblico Monte Sinai.
* Mar Rosso. La tradizione ha identificato il Yam-Suf nel ramo occidentale del Mar Rosso, l'attuale Golfo di Suez. Questa possibilità, sebbene suffragata dalla tradizione secolare, appare inverosimile alla luce di tutti i dati, citazioni e ricostruzioni. Già la versione greca della Bibbia detta Settanta, realizzata nel III secolo a.C., traduce erithràn thàlassan, Mar Rosso, seguita dalle Vulgata e dalle principali versioni moderne della Bibbia. Data la posizione meridionale e fuori mano del golfo di Suez rispetto all'itinerario Egitto-Palestina oggigiorno questa congettura è ritenuta impossibile. (it)
- Schelfzee (van het woord schelf dat bies, riet betekent) is in sommige Bijbelvertalingen de naam voor Rode Zee. Het woord is de vertaling van het Hebreeuwse woord Yam suf (Hebreeuws: יַם-סוּף ), dat dan ook met rietzee wordt vertaald. De benaming Rode Zee was al in gebruik bij de Grieken en Romeinen en haar oorsprong is onzeker. In de Griekse vertaling van het Oude Testament, de Septuaginta, wordt rode zee (eruthra thalassa) gebruikt. De naam Rode Zee kan ontleend zijn aan de weerspiegelingen van de rondom gelegen roodgranieten rotsformatie in het water of aan het rode koraal, dat bij laag water zichtbaar werd. (nl)
- Че́рмное мо́ре (с церк.-слав. — «Красное море» от др.-греч. Ἐρυθρὰ θάλασσα; в оригинале ивр. יַם-סוּף, ям суф — букв. «Тростниковое море») — церковнославянское словосочетание в русском Синодальном переводе Библии, употребляемое для обозначения водоёма, воды которого расступились и пропустили Моисея и еврейский народ во время Исхода из Египта, а затем сомкнулись и погубили войско фараона. Возле него располагался один из станов Исхода. Традиционно принято отождествлять это место с Красным морем. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Das Schilfmeer (hebräisch יַם־סוּף yam-sūf; altägyptisch pa-tjufi) ist im Buch Exodus der Ort der durch JHWH veranlassten göttlichen Errettung des Volkes Israel während des Auszugs aus Ägypten (Ex 15,4 ). (de)
- La mer des Joncs, appelée aussi mer des Roseaux (hébreu יַם־סוּף, yam-souf) est, selon la Bible, une étendue d’eau traversée par les Hébreux lors de leur sortie d’Égypte. La traduction grecque ancienne des Septante l'a identifiée à la mer Rouge (grec ἐρυθρὰ θάλασσα, érythra thalassa), ce qui s'est répercuté plus tard sur diverses éditions des bibles chrétiennes. Diverses localisations ont été proposées depuis, dont le ka du delta du Nil, le Grand Lac Amer, un bras de mer dans le golfe d’Eilat ou le lac Menzaleh (ou « lac de Tanis »). (fr)
- Dalam kisah Keluar dari Mesir Yam Suf (Ibrani: יַם-סוּף) adalah wilayah perairan dimana bani Israel menyeberang usai mereka keluar dari Mesir. Frase yang sama muncul dalam lebih dari 20 bagian lain dalam Perjanjian Lama. Meskipun biasanya dianggap merujuk kepada Laut Merah (perairan dalam air asin yang berada di antara Afrika dan Jazirah ARab), terjemahan dari frase tersebut masih menjadi bahan sengketa. (in)
- In the Exodus narrative, Hebrew: יַם-סוּף, romanized: Yam-Sūp̄, lit. 'Reed Sea') is the body of water which the Israelites crossed following their exodus from Egypt. The same phrase appears in over 20 other places in the Hebrew Bible. This has traditionally been interpreted as referring to the Red Sea, following the Greek Septuagint's rendering of the phrase. (en)
- Schelfzee (van het woord schelf dat bies, riet betekent) is in sommige Bijbelvertalingen de naam voor Rode Zee. Het woord is de vertaling van het Hebreeuwse woord Yam suf (Hebreeuws: יַם-סוּף ), dat dan ook met rietzee wordt vertaald. De benaming Rode Zee was al in gebruik bij de Grieken en Romeinen en haar oorsprong is onzeker. In de Griekse vertaling van het Oude Testament, de Septuaginta, wordt rode zee (eruthra thalassa) gebruikt. De naam Rode Zee kan ontleend zijn aan de weerspiegelingen van de rondom gelegen roodgranieten rotsformatie in het water of aan het rode koraal, dat bij laag water zichtbaar werd. (nl)
- Че́рмное мо́ре (с церк.-слав. — «Красное море» от др.-греч. Ἐρυθρὰ θάλασσα; в оригинале ивр. יַם-סוּף, ям суф — букв. «Тростниковое море») — церковнославянское словосочетание в русском Синодальном переводе Библии, употребляемое для обозначения водоёма, воды которого расступились и пропустили Моисея и еврейский народ во время Исхода из Египта, а затем сомкнулись и погубили войско фараона. Возле него располагался один из станов Исхода. Традиционно принято отождествлять это место с Красным морем. (ru)
- Mare di Giunco (o "dei Giunchi" o "della Giuncaia", o "di canne") è la traduzione letterale del termine ebraico Yam-Suf, indicante il mare attraversato dal popolo ebraico uscendo dall'Egitto durante l'Esodo (v. Es13,18).L'identificazione di questo mare non è certa: il giunco è presente in tutte le acque sia interne che esterne all'Egitto. Sono state proposte pertanto diverse alternative. (it)
- Morze Trzcin lub Morze Sitowia – miejsce biblijne, w którym miało nastąpić przejście przez Morze Czerwone. Według opisu z Księgi Wyjścia w trakcie wychodzenia Izraelitów z Egiptu dotarli oni nad morze leżące w pobliżu miejsc i Baal-Sefon, niedaleko Migdol. W tym miejscu doścignęły ich wojska Egipcjan. Na skutek interwencji Boga wschodni wiatr rozwiał wody morza tak, że otwarła się droga pomiędzy wodami, którą Izraelici uszli przed Egipcjanami. Wojsko egipskie podążyło za nimi, ale wody powróciły na miejsce, zatapiając pościg (Wj 14). (pl)
|