| dbo:abstract
|
- Un tríton és un interval musical d'una quarta de tres tons. Mentre que la quarta més habitual és la quarta justa, de dos tons i un semitò, que apareix entre diverses notes de l'escala major diatònica, la quarta augmentada o tríton només es forma entre les notes fa i si, en sentit ascendent. Harmònicament és un interval considerat dissonant i melòdicament estava vetat pel contrapunt tradicional, tot i que J.S. Bach l'utilitza en la Passió segons Sant Mateu. A l'edat mitjana aquest interval melòdic era conegut com el "diabolus in musica", el diable en la música. (ca)
- Tritón, neboli zvětšená kvarta nebo zmenšená kvinta, je hudební interval obsahující tři celé tóny. Zní velice disonantně, a proto byl ve středověku označován jako „diabolus in musica“ – ďábel v hudbě. Tritón se objevuje mezi 4. a 7. tónem durové stupnice (například mezi F – H v C dur) a mezi 2. a 6. tónem mollové stupnice (například mezi F – H v a moll). V čistém ladění má poměr frekvencí 45 : 32. V pythagorejském ladění má poměr frekvencí 729 : 512. Ve středotónovém ladění má poměr frekvencí 5√5 : 8. V rovnoměrně temperovaném ladění má poměr frekvencí √2 : 1. Existují i jiné hodnoty tritónu:
* Huygensův tritón, poměr frekvencí 7 : 5
* Eulerův tritón, poměr frekvencí 10 : 7 Tritón se používá v mnoha akordech, například v dominantním septakordu. Využívá se i v melodii, například v "motivu smrti" v Sukově suitě Pohádka a symfonii Asrael, v Ebenově kostelní písni Pán Kristus, syn Boží věčný (EZ č. 314), v Bernsteinově West Side Story – začátek písně Maria – nebo na začátku znělky kresleného seriálu Simpsonovi: The Simpsons. Úvodním motivem písně Purple Haze od Jimiho Hendrixe je rovněž tritón. Stal se také jedním se základních prvků metalu díky skupině Black Sabbath a jejich stejnojmenné skladbě (a mnoha dalším). (cs)
- Der Tritonus, gelegentlich auch Halboktave genannt, ist ein musikalisches Intervall, das drei Ganztöne umspannt. Das Frequenzverhältnis des Tritonus ist 45/32 ≙ 590 Cent (in gleichstufiger Stimmung 600 Cent). Beispiel 1: Tritonus f’–h′ aufwärts und abwärts: > << {b'2} >> << { b'2} >> << {f'2} >> }}" />Die Audiowiedergabe wird in deinem Browser nicht unterstützt. Du kannst . Beispiel 2: Hier ist im ersten Akkord, dem Dominantseptakkord G H D F, das Intervall f' h' ein Tritonus. > << {e'2} {g'2} {c''2} >> }
ew Staff \with { emove "Time_signature_engraver" } { \clef bass \key c \major << { g2 } >> <<{c2} >> } >> }" />Die Audiowiedergabe wird in deinem Browser nicht unterstützt. Du kannst . Beispiel 3 Schluss von „Wer nur den lieben Gott lässt walten“. Hier wird dem Subdominantenakkord F-As-C noch die Sexte D (Sixte ajoutée) hinzugefügt. Der erste Akkord enthält den Tritonus as' d''. Das Wort Tritonus setzt sich aus den altgriechischen Wörtern tri- („drei“) und tónos („Spannung“, sc. der Saite, daraus metonymisch „Ton“) zusammen. Im Lateinischen wird daraus tritonus, woraus sich der Plural Tritoni ergibt. Obwohl der Tritonus in diatonischen Tonleitern enthalten ist, wird er als übermäßige Quarte, also als chromatische Variante der reinen Quarte aufgefasst und somit nicht zu den diatonischen Intervallen gerechnet. Streng genommen gilt die Bezeichnung Tritonus nur für die übermäßige Quarte (zum Beispiel F–H), da nur sie durch drei diatonische Ganztonschritte (F–G, G–A und A–H) darstellbar ist. Es ist jedoch üblich, auch die verminderte Quinte – das Komplementärintervall zur übermäßigen Quarte, zum Beispiel H-C-D-E-F (Halbton + Ganzton + Ganzton + Halbton) – als Tritonus zu bezeichnen, da sie in der Summe ebenfalls drei Ganztöne umfasst. Der Tritonus wurde früher wegen der mit ihm verbundenen gesangstechnischen und harmonischen Probleme auch der Teufel in der Musik (lateinisch diabolus in musica) oder Teufelsintervall genannt. (de)
- En el ámbito de la teoría musical, el trítono es un intervalo musical que abarca tres tonos enteros. Puede clasificarse como intervalo de cuarta aumentada o de quinta disminuida. (es)
- En musique, triton est un autre nom de l'intervalle de quarte augmentée (à ne pas confondre avec la quinte diminuée). Le terme "triton" vient du fait que cet intervalle fait exactement trois tons (alors que la quinte diminuée comporte deux tons et deux demi-tons diatoniques). (fr)
- Nella teoria musicale il tritono è l'intervallo di quarta aumentata/eccedente o quinta diminuita (a seconda che lo si veda come quarta o come quinta): tra una nota e l'altra c'è una distanza di tre toni.Il tritono è anche la metà esatta di un'ottava e per questo, ripetendo ciclicamente dei tritoni, l'orecchio umano non risulta più in grado di capire se l'intervallo è ascendente o discendente, generando l'.Questo intervallo è una delle maggiori dissonanze della scala diatonica, e, a partire dal XVIII secolo è stato anche chiamato diabolus in musica (la credenza che fosse così chiamato in tempi antichi, e che addirittura il suo uso fosse stato bandito dalle autorità ecclesiastiche non è supportata da alcuna fonte ed è quasi certamente infondata).Il suono del tritono tende fortemente verso la risoluzione a gradi vicini, stringendosi verso la terza se è quinta diminuita o allargandosi verso la sesta se è quarta aumentata. (it)
- In music theory, the tritone is defined as a musical interval composed of three adjacent whole tones (six semitones). For instance, the interval from F up to the B above it (in short, F–B) is a tritone as it can be decomposed into the three adjacent whole tones F–G, G–A, and A–B. Narrowly defined, each of these whole tones must be a step in the scale, so by this definition, within a diatonic scale there is only one tritone for each octave. For instance, the above-mentioned interval F–B is the only tritone formed from the notes of the C major scale. More broadly, a tritone is also commonly defined as any interval with a width of three whole tones (spanning six semitones in the chromatic scale), regardless of scale degrees. According to this definition, a diatonic scale contains two tritones for each octave. For instance, the above-mentioned C major scale contains the tritones F–B (from F to the B above it, also called augmented fourth) and B–F (from B to the F above it, also called diminished fifth, semidiapente, or semitritonus); the latter is decomposed as a semitone B–C, a whole tone C–D, a whole tone D–E, and a semitone E–F, for a total width of three whole tones, but composed as four steps in the scale. In twelve-equal temperament, the tritone divides the octave exactly in half as 6 of 12 semitones or 600 of 1,200 cents. In classical music, the tritone is a harmonic and melodic dissonance and is important in the study of musical harmony. The tritone can be used to avoid traditional tonality: "Any tendency for a tonality to emerge may be avoided by introducing a note three whole tones distant from the key note of that tonality." The tritone found in the dominant seventh chord can also drive the piece of music towards resolution with its tonic. These various uses exhibit the flexibility, ubiquity, and distinctness of the tritone in music. The condition of having tritones is called tritonia; that of having no tritones is atritonia. A musical scale or chord containing tritones is called tritonic; one without tritones is atritonic. (en)
- 三全音（さんぜんおん）とは、音楽における音程のひとつである。名前は全音3つ分の音程であることに由来する。英語式ではトライトーンと呼ばれる。 三全音は増四度あるいは減五度に相当する。ここで増四度は全音階でファとその上のシの間の音程である。このため"Mi contra fa"（ここでいうmiは古いいい方で「シ」のこと。「ファに対するシ」の意味）とも言われる。 三全音は、不協和音の中でも最も響きの悪い不快なものとされ、「音楽の悪魔」と称された。積極的に使われるようになったのはバロック期以降であり、それ以前は可能な限り三全音が現れないよう作曲されるのが通例であった。しかし古典的な和声学においても、属七の和音と呼ばれるきわめて基本的な和音の中に、音の配置によってはこの音程が現れる。三全音を単独で鳴らすと、西洋音楽に親しんだ耳には属七の和音を強く意識させる響きがする。 (ja)
- 셋, 삼전음(三全音), 혹은 트라이톤(영어: tritone)은 세개가 더해진 음정이며 약어로 TT 로 표기하기도 한다. 음정 도수로 표기하여 증4도나 감5도라고 하기도 한다.예를 들면 도(do)와 파♯(fa♯)의 음정 간격이 셋온음이다. (ko)
- De tritonus (afgekort TT) is elk muzikaal dissonant interval bestaande uit drie hele toonafstanden (tri betekent drie). Zoals de overmatige kwart, bijvoorbeeld van f' naar b': De tritonus is in de evenredig zwevende temperatuur het enige interval dat hetzelfde klinkt als zijn omkering; de overmatige kwart is namelijk enharmonisch gelijk aan de verminderde kwint. In de omkering: van b' naar f": In de gelijkzwevende stemming bedraagt de frequentieverhouding precies de vierkantswortel uit 2 (het is exact de helft van één octaaf), ofwel 600 cents. Het is een gebruikelijk misverstand dat in de middeleeuwen de tritonus als melodisch interval een verboden interval was dat met de duivel werd geassocieerd, diabolus in musica. Er is geen bewijs voor, maar het werk Dum sigillum summi patris van Pérotin is van ongeveer 1200 en bevat meerdere tritona. De eerste tekst die over diabolos in musica schrijft is Gradus ad parnassum van Johann Fux uit de 18de eeuw. Die stelde mi contra fa est diabolo in musica. Normaal vormen mi en fa geen tritonus, maar wel voor de mi van de harde hexachord met de fa van de zachte hexachord. Een gebruikelijke wijze voor het onderverdelen van zangpartijen in de middeleeuwen. Over tijd is men de tritonus anders gaan associëren. Zeker onder invloed door het veelvuldige gebruik ervan in gitaarriffs in de heavy metal, wiens musici die mythe graag populariseerden gezien hun imago. In feite is de tritonus meer een harmonisch dan een melodisch interval; gezien het feit dat de muziek van de middeleeuwen meer melodisch dan harmonisch was georiënteerd. Door het dissonante karakter van de interval wordt de tritonus vaak gebruikt om een dringend, onbehaaglijk gevoel teweeg te brengen. In veel zware rockmuziek, bijvoorbeeld heavy metal, wordt dit interval veelvuldig gebruikt om een 'eng' of 'dreigend' sfeertje neer te zetten, maar bijvoorbeeld ook in het tweetonige intro van 'Purple Haze' van Jimi Hendrix. De basis hiervan ligt in de blues. De blues is gebaseerd op kleine septiem-akkoorden waarin de grote terts en het kleine septiem een tritonus vormen. De blues bestaat uit drie tritonus-akkoorden: de tritonus van de grondtoon, de tritonus die een halve noot lager ligt en een tritonus die een halve noot hoger ligt dan die van de grondtoon. Om dezelfde reden wordt het gebruikt in filmmuziek. Een voorbeeld hiervan is Maria in de West Side Story, geschreven door Leonard Bernstein. Ook in bijvoorbeeld Benjamin Britten's War Requiem wordt veelvuldig gebruikgemaakt van de tritonus. In de heletoonsreeks is de tritonus veelvuldig aanwezig. Vanwege het exotisch karakter van het interval werd het dan ook veel in impressionistische muziek toegepast. Ook de moderne klassieke componisten gebruikten het interval veelvuldig, omdat de tritonus als interval de twee meest van elkaar verwijderde tooncentra in zich verenigt. (nl)
- Tryton – w muzyce odległość między dwoma dźwiękami (interwał), wynosząca trzy całe tony (stąd nazwa, łac. średniowieczne tritonus znaczy: złożony z trzech dźwięków), w szeregu diatonicznym są to dźwięki f – h. W harmonii klasycznej tryton jest uważany za dysonans i wymaga rozwiązania na sekstę małą (lub sekstę wielką w tonacji molowej), gdy trytonem jest kwarta zwiększona (f – h) lub tercję wielką (lub tercję małą w tonacji molowej) gdy trytonem jest kwinta zmniejszona (h – f). Interwał trytonu w przewrocie (czyli gdy dźwięk niższy przeniesiemy oktawę w górę ponad wyższy dźwięk, który w wyniku tego staje się podstawą) jest również trytonem. Wbrew popularnej legendzie, w dawnej muzyce kościelnej używanie trytonu nie było zakazane. Określenie diabolus in musica (dosłownie „diabeł w muzyce”) zostało po raz pierwszy użyte przez Johanna Josepha Fuxa w jego rozprawie o kontrapunkcie Gradus ad Parnassum w roku 1725. Pełne zdanie brzmi tam "mi contra fa diabolus in musica est", odnosi się więc nie tylko do kwinty zmniejszonej i kwarty zwiększonej, ale też do kwarty zmniejszonej, i zwiększonej lub zmniejszonej oktawy. Interwały te były dysonansami, jednak w odpowiednich kontekstach były wykorzystywane. Niektórzy kompozytorzy wykorzystują jednak ten interwał właśnie ze względu na diaboliczne skojarzenia, np. Giuseppe Tartini w Sonacie z diabelskim trylem. Również we współczesnej muzyce rozrywkowej interwał ten jest używany szczególnie często w muzyce ilustrującej filmy kryminalne oraz w metalu. (pl)
- Tritonus (även kallat djävulsintervallet, förminskad kvint eller överstigande kvart) är ett musikaliskt intervall som spänner över tre heltoner, till exempel intervallet C–F♯. Tritonus har en dissonant klang och används ofta i skräckfilmsmusik. Frekvensförhållandet mellan de två tonerna i intervallet är i liksvävande temperatur eftersom en oktav är dubblering av frekvensen och tritonus är en halv oktav. Ett vanligt rykte är att detta intervall, på grund av sin dissonans, var förbjudet under medeltiden, därav namnet djävulsintervallet. Det stämmer inte. Det finns flera musikstycken från medeltiden som innehåller tritonus. (sv)
- Chamamos de Trítono um intervalo entre alturas de duas notas musicais que possua exatamente três tons inteiros. O efeito denominado trítono consiste numa dissonância. Caracteriza-se por um intervalo de 4ª aumentada (#4) ou 5ª diminuta (b5) entre as notas. Pode-se afirmar que a maneira mais comum de se aplicar o trítono consiste em inseri-lo nos acordes maiores, tendo presente a 7ª menor na sua constituição, onde a relação intervalar da 3ª maior para a 7ª é de um trítono. O trítono causa sensação de tensão, motivo que o faz ser muito explorado pelos compositores quando querem gerar esta sensação naqueles que ouvem a música. O acorde que na escala maior diatônica possui o trítono é gerado a partir da quinta nota da escala. Tal acorde, por dar a sensação de movimento-tensão ao ouvinte, é chamado em harmonia funcional de acorde dominante. O trítono é facilmente entendido se o formamos por intervalos de terças menores, resultando assim o acorde tétrade diminuto. Os intervalos são de tônica, terça menor, quinta diminuta e sétima diminuta, na ordem crescente, Dó, Mi bemol, Sol bemol e Si dobrado bemol. O intervalo de trítono era considerado um intervalo proibido na música antiga liturgica, pois seu intervalo de três tons remetia a uma dissonância que desviava a atenção da missa. O trítono, do grego, intervalo de três tons era chamado de diabolus in musica. Na música erudita e em muitos outros gêneros musicais, é muito comum o uso dos acordes como tríades. No entanto, se o acorde gerado a partir do quinto grau da escala maior for uma tétrade, ele inevitavelmente terá o trítono na sua constituição. Todos os acordes diminutos possuem em sua formação o trítono e possuem dois trítonos se forem construídos no formato de tétrade, sendo os trítonos a distância intervalar da tônica do acorde para a quinta do mesmo e a distância da terça menor para a sétima diminuta, se o acorde diminuto for uma tétrade. Exemplos de trítono podem ser encontrados em quase todas as músicas de quase todos os gêneros musicais. Músicas mais carregadas de tensão (como a 5ª Sinfonia, 1º Movimento de Beethoven) obviamente possuem mais trítonos ou outros intervalos que geram tensão em sua construção harmônico-melódica. O trítono é um elemento essencial de alguns grupos de heavy metal, compondo a atmosfera musical que lhe é característica. Não confundir trítono com o trinado que é equivalente a repetição rápida e alternada entre a nota em que se encontra o "tr" seguido por um mordente e sua superior. É conhecido como "a nota do diabo". (pt)
- Трито́н (лат. tritonus — состоящий из трёх тонов) — музыкальный интервал величиной в три целых тона. В элементарной теории музыки, ориентирующейся на мажорно-минорную тональность, тритон интерпретируется как:
* Увеличенная кварта — интервал шириной в четыре ступени, встречающийся в основном (диатоническом) звукоряде в виде исключения, так как все остальные шесть кварт этого звукоряда являются чистыми и имеют два с половиной тона. Среди хроматических интервалов увеличенная кварта также составляет исключение, так как энгармонически равна уменьшённой квинте, тогда как все другие хроматические интервалы энгармонически равны диатоническим.
* Уменьшённая квинта — интервал шириной в пять ступеней, являющийся обращением увеличенной кварты, для которого также справедливо всё вышесказанное. (ru)
- 增四度（英文：Augmented fourth，簡寫：A4）是音程的一種。它的轉位是同樣表示相隔六個半音的減五度，是屬於不協和和弦的一種。 (zh)
- Тритон — музичний інтервал, рівний трьом повним тонам. Тритон вважається сильним дисонансом у мажорно-мінорній системі. Його неформально називали Чортом у музиці (нім. Teufel in der Musik, лат. diabolus in musica) або диявольським інтервалом. В тональній системі тритон може бути збільшеною квартою (наприклад до—фа-дієз, або фа—сі) і вимагати розв'язання у сексту (рідше у квінту) або зменшеною квінтою (наприклад до—соль-бемоль, або сі—фа) і вимагати розв'язання у терцію (рідше у кварту). (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Un tríton és un interval musical d'una quarta de tres tons. Mentre que la quarta més habitual és la quarta justa, de dos tons i un semitò, que apareix entre diverses notes de l'escala major diatònica, la quarta augmentada o tríton només es forma entre les notes fa i si, en sentit ascendent. Harmònicament és un interval considerat dissonant i melòdicament estava vetat pel contrapunt tradicional, tot i que J.S. Bach l'utilitza en la Passió segons Sant Mateu. A l'edat mitjana aquest interval melòdic era conegut com el "diabolus in musica", el diable en la música. (ca)
- En el ámbito de la teoría musical, el trítono es un intervalo musical que abarca tres tonos enteros. Puede clasificarse como intervalo de cuarta aumentada o de quinta disminuida. (es)
- En musique, triton est un autre nom de l'intervalle de quarte augmentée (à ne pas confondre avec la quinte diminuée). Le terme "triton" vient du fait que cet intervalle fait exactement trois tons (alors que la quinte diminuée comporte deux tons et deux demi-tons diatoniques). (fr)
- 三全音（さんぜんおん）とは、音楽における音程のひとつである。名前は全音3つ分の音程であることに由来する。英語式ではトライトーンと呼ばれる。 三全音は増四度あるいは減五度に相当する。ここで増四度は全音階でファとその上のシの間の音程である。このため"Mi contra fa"（ここでいうmiは古いいい方で「シ」のこと。「ファに対するシ」の意味）とも言われる。 三全音は、不協和音の中でも最も響きの悪い不快なものとされ、「音楽の悪魔」と称された。積極的に使われるようになったのはバロック期以降であり、それ以前は可能な限り三全音が現れないよう作曲されるのが通例であった。しかし古典的な和声学においても、属七の和音と呼ばれるきわめて基本的な和音の中に、音の配置によってはこの音程が現れる。三全音を単独で鳴らすと、西洋音楽に親しんだ耳には属七の和音を強く意識させる響きがする。 (ja)
- 셋, 삼전음(三全音), 혹은 트라이톤(영어: tritone)은 세개가 더해진 음정이며 약어로 TT 로 표기하기도 한다. 음정 도수로 표기하여 증4도나 감5도라고 하기도 한다.예를 들면 도(do)와 파♯(fa♯)의 음정 간격이 셋온음이다. (ko)
- 增四度（英文：Augmented fourth，簡寫：A4）是音程的一種。它的轉位是同樣表示相隔六個半音的減五度，是屬於不協和和弦的一種。 (zh)
- Тритон — музичний інтервал, рівний трьом повним тонам. Тритон вважається сильним дисонансом у мажорно-мінорній системі. Його неформально називали Чортом у музиці (нім. Teufel in der Musik, лат. diabolus in musica) або диявольським інтервалом. В тональній системі тритон може бути збільшеною квартою (наприклад до—фа-дієз, або фа—сі) і вимагати розв'язання у сексту (рідше у квінту) або зменшеною квінтою (наприклад до—соль-бемоль, або сі—фа) і вимагати розв'язання у терцію (рідше у кварту). (uk)
- Tritón, neboli zvětšená kvarta nebo zmenšená kvinta, je hudební interval obsahující tři celé tóny. Zní velice disonantně, a proto byl ve středověku označován jako „diabolus in musica“ – ďábel v hudbě. Tritón se objevuje mezi 4. a 7. tónem durové stupnice (například mezi F – H v C dur) a mezi 2. a 6. tónem mollové stupnice (například mezi F – H v a moll). V čistém ladění má poměr frekvencí 45 : 32. V pythagorejském ladění má poměr frekvencí 729 : 512. Ve středotónovém ladění má poměr frekvencí 5√5 : 8. V rovnoměrně temperovaném ladění má poměr frekvencí √2 : 1. Existují i jiné hodnoty tritónu: (cs)
- Der Tritonus, gelegentlich auch Halboktave genannt, ist ein musikalisches Intervall, das drei Ganztöne umspannt. Das Frequenzverhältnis des Tritonus ist 45/32 ≙ 590 Cent (in gleichstufiger Stimmung 600 Cent). Beispiel 1: Tritonus f’–h′ aufwärts und abwärts: > << {b'2} >> << { b'2} >> << {f'2} >> }}" />Die Audiowiedergabe wird in deinem Browser nicht unterstützt. Du kannst . Beispiel 2: Hier ist im ersten Akkord, dem Dominantseptakkord G H D F, das Intervall f' h' ein Tritonus. (de)
- In music theory, the tritone is defined as a musical interval composed of three adjacent whole tones (six semitones). For instance, the interval from F up to the B above it (in short, F–B) is a tritone as it can be decomposed into the three adjacent whole tones F–G, G–A, and A–B. The condition of having tritones is called tritonia; that of having no tritones is atritonia. A musical scale or chord containing tritones is called tritonic; one without tritones is atritonic. (en)
- Nella teoria musicale il tritono è l'intervallo di quarta aumentata/eccedente o quinta diminuita (a seconda che lo si veda come quarta o come quinta): tra una nota e l'altra c'è una distanza di tre toni.Il tritono è anche la metà esatta di un'ottava e per questo, ripetendo ciclicamente dei tritoni, l'orecchio umano non risulta più in grado di capire se l'intervallo è ascendente o discendente, generando l'.Questo intervallo è una delle maggiori dissonanze della scala diatonica, e, a partire dal XVIII secolo è stato anche chiamato diabolus in musica (la credenza che fosse così chiamato in tempi antichi, e che addirittura il suo uso fosse stato bandito dalle autorità ecclesiastiche non è supportata da alcuna fonte ed è quasi certamente infondata).Il suono del tritono tende fortemente verso la (it)
- Tryton – w muzyce odległość między dwoma dźwiękami (interwał), wynosząca trzy całe tony (stąd nazwa, łac. średniowieczne tritonus znaczy: złożony z trzech dźwięków), w szeregu diatonicznym są to dźwięki f – h. W harmonii klasycznej tryton jest uważany za dysonans i wymaga rozwiązania na sekstę małą (lub sekstę wielką w tonacji molowej), gdy trytonem jest kwarta zwiększona (f – h) lub tercję wielką (lub tercję małą w tonacji molowej) gdy trytonem jest kwinta zmniejszona (h – f). Interwał trytonu w przewrocie (czyli gdy dźwięk niższy przeniesiemy oktawę w górę ponad wyższy dźwięk, który w wyniku tego staje się podstawą) jest również trytonem. (pl)
- De tritonus (afgekort TT) is elk muzikaal dissonant interval bestaande uit drie hele toonafstanden (tri betekent drie). Zoals de overmatige kwart, bijvoorbeeld van f' naar b': De tritonus is in de evenredig zwevende temperatuur het enige interval dat hetzelfde klinkt als zijn omkering; de overmatige kwart is namelijk enharmonisch gelijk aan de verminderde kwint. In de omkering: van b' naar f": In de gelijkzwevende stemming bedraagt de frequentieverhouding precies de vierkantswortel uit 2 (het is exact de helft van één octaaf), ofwel 600 cents. (nl)
- Chamamos de Trítono um intervalo entre alturas de duas notas musicais que possua exatamente três tons inteiros. O efeito denominado trítono consiste numa dissonância. Caracteriza-se por um intervalo de 4ª aumentada (#4) ou 5ª diminuta (b5) entre as notas. Pode-se afirmar que a maneira mais comum de se aplicar o trítono consiste em inseri-lo nos acordes maiores, tendo presente a 7ª menor na sua constituição, onde a relação intervalar da 3ª maior para a 7ª é de um trítono. O trítono, do grego, intervalo de três tons era chamado de diabolus in musica. É conhecido como "a nota do diabo". (pt)
- Tritonus (även kallat djävulsintervallet, förminskad kvint eller överstigande kvart) är ett musikaliskt intervall som spänner över tre heltoner, till exempel intervallet C–F♯. Tritonus har en dissonant klang och används ofta i skräckfilmsmusik. Frekvensförhållandet mellan de två tonerna i intervallet är i liksvävande temperatur eftersom en oktav är dubblering av frekvensen och tritonus är en halv oktav. (sv)
- Трито́н (лат. tritonus — состоящий из трёх тонов) — музыкальный интервал величиной в три целых тона. В элементарной теории музыки, ориентирующейся на мажорно-минорную тональность, тритон интерпретируется как: (ru)
|