| dbo:abstract
|
- ركام الحصى (بالإنجليزية: Scree)، هي مجموعة من الشظايا الصخرية الزاوية الني تراكمت وسقطت أسفل صخرة أو حائط صخري أو المنحدرات الجبلية والبراكين. وينتج بنسبة كبيرة عن التجوية والسقوط اللاحق للصخرة. (ar)
- Una tartera, rosseguera o xaragall és una extensió de terreny, situada normalment al flanc d'una muntanya, coberta de pedres despreses dels cims. Si la formació té un pendent pronunciat i està composta per pedres mòbils, s'anomena talús. Són d'origen crioclàstic, sovint en un ambient actual o pretèrit. Normalment, una tartera, com a acumulació de blocs i còdols cantelluts al vessant d'una muntanya, és una zona àrida i seca, colonitzada per poques espècies vegetals. Un erm d'alta muntanya és un terreny amb prats, tarteres i afloraments rocosos per damunt dels 2.000 metres. Les tarteres inestables situades en vessants de fort pendent poden constituir una rosseguera, terme que es refereix més aviat al talús inclinat format per les pedres despreses. Hi ha pobles que duen aquest nom, com Tartera, nucli de població de Das; El Tarter, nucli de població de Prullans; El Tarter, nucli de població de Canillo. També es coneix com a tarter o runar (en valencià). (ca)
- Osyp neboli talus (někdy psáno nesprávně tallus) je nahromadění kamenné suti, či jiného materiálu, který vzniká nejčastěji jako výsledek gravitačního působení na obnažené a zvětralé skalní masívy. Jedná se o násyp hrubě vytříděného materiálu, který se hromadí při úpatí skály či svahu. Osyp je typický pro oblasti se strmými horami, které nejsou porostlé hojnou vegetací, jež by zabraňovala řícení. (cs)
- Lozrokejo, lozŝtonejo aŭ ŝtonŝutaĵo estas deklivo kovrita de lozaj ŝtonoj kaj situanta piede de klifo. Lozrokejo estas sekvo de erozio: la eroziaj agantoj, tio estas vento, pluvo, frosto, hajlo, temperaturaj modifoj, atakas la rokon de la klifoj kaj faligas partojn el la klifoj. Do tiuj partoj, ŝtonoj, falas suben kaj amasiĝas sur la deklivo ĵus ĉe la vertikala monto. Do la ŝtonoj ne estas stabilaj. La lozrokejo estas danĝera pro la fakto, ke la ŝtonoj facile ekrulas plu. Iom post iom venas pioniraj plantoj, kiuj per sia kresko, stabiligas la surfacon, kiam temas pri arboj. Iom post iom ekloĝas tie diversaj bestoj depende de la situo kaj de la klimato. (eo)
- Die Schutthalde oder der Talus (lat. talus „Fußknöchel“; Plural Tali), auch als Geröllhalde, Schuttkegel, seltener Schuttfuß, Sturzhalde, Schuttrampe oder ähnlich bezeichnet, ist ein fächerförmiger Körper aus Gesteinsschutt am Fuß von Steilhängen, Felstürmen oder Felswänden. Die Ablagerung der Schuttmassen erfolgt im Wesentlichen durch Bergstürze und ähnliche vorwiegend gravitative Massenbewegungen. Wird der Schutt hingegen durch ein Fließgewässer antransportiert und abgelagert, so wird von einem Schwemmfächer gesprochen. Die Hangneigung eines Schuttkegels ergibt sich aus dem jeweiligen Gestein und dessen Reibungswinkel. Sie schwankt daher zwischen 26 und 42 Grad. Auch der biogene Bruch aus abgestorbenen Riffbildnern (z. B. Korallen) am Fuß eines Riffs wird als Talus bezeichnet. Der mit Riffschutt bedeckte Bereich heißt entsprechend Taluszone. Obwohl dort die Ablagerung unter Wasser stattfindet, erfolgt sie ebenfalls vorzugsweise gravitativ. (de)
- Harritza edo hartxingadia harri-koskorrek osatutako aldapa formako pila handia da, bereziki meteorizazioaren ekintzaz, harkaitzen, mendi-labarren, arroilen edo sumendien oinean bildua. (eu)
- Talud de gravedad, o "pedrero", es el término que se utiliza para designar a la acumulación de fragmentos de roca partida en la base de paredes de roca, acantilados de montañas o cuencas de valles. Estos depósitos típicamente poseen una forma cóncava hacia arriba, mientras que la máxima inclinación de tales depósitos corresponde al ángulo de reposo correspondiente al tamaño promedio de las rocas que lo componen. (es)
- Carraig bhriste bhrait a scaradh ó fhaillte ag an aimsir, go mór mór ag an mbáisteach is an sioc. Carntha ar fhánaí is ag bun fánaí sléibhte. (ga)
- Un éboulis (du français esboeler, « éventrer, retirer les boyaux », issu du latin botellus, « boyau »), parfois appelé pierrier, résulte de la chute de fragments rocheux déplacés pierre par pierre par gravité et dont l'accumulation se fait à la base de pentes rocheuses montagneuses, typiquement des falaises, dont ils se sont détachés. Liés à différents facteurs comme l'érosion ou les conditions météorologiques, ces dépôts tapissent ainsi souvent le pied des versants ou des abrupts rocheux. Une éboulisation (chute de pierres) est la formation d'un éboulis. Les géomorphologues distinguent les processus selon le volume détaché : l'éboulisation est un détachement de quelques blocs (volume < 1 m3), l'éboulement comprend un volume entre 1 et 100 m3 et l'écroulement implique des volumes supérieurs à 100 m3. (fr)
- Scree is a collection of broken rock fragments at the base of a cliff or other steep rocky mass that has accumulated through periodic rockfall. Landforms associated with these materials are often called talus deposits. Talus deposits typically have a concave upwards form, where the maximum inclination corresponds to the angle of repose of the mean debris particle size. The exact definition of scree in the primary literature is somewhat relaxed, and it often overlaps with both talus and colluvium. The term scree comes from the Old Norse term for landslide, skriða, while the term talus is a French word meaning a slope or embankment. In high-altitude arctic and subarctic regions, scree slopes and talus deposits are typically adjacent to hills and river valleys. These steep slopes usually originate from late-Pleistocene periglacial processes. Notable scree sites in Eastern North America include the Ice Caves at White Rocks National Recreation Area in southern Vermont and Ice Mountain in eastern West Virginia in the Appalachian Mountains. Screes are most abundant in the Pyrenees, Alps, Variscan, Apennine, Orocantabrian, and Carpathian Mountains, Iberian peninsula, and Northern Europe. (en)
- Il ghiaione è un ammasso di rocce, generalmente spigolose, che costituisce un pendio ripido alla base delle pareti rocciose. (it)
- Een puinhelling is een helling die bestaat uit gebroken stenen aan de voet van een steile rotswand of onderaan een ravijn. De hellingshoek wordt bepaald door de grootte van het puin. Het afdalen van een puinhelling is relatief makkelijk doordat het puin de mogelijkheid geeft om op een soortgelijke manier als skiën naar beneden te gaan. Bergopwaarts de puinhelling betreden is veelal een lastigere en zwaardere aangelegenheid omdat men de neiging heeft in het puin te verzakken. De stenen waaruit de helling bestaat ontstaan meestal door het uitzetten en inkrimpen van grote stenen gedurende perioden van vorst en dooiing, wat kleine scheurtjes in de stenen tot gevolg heeft. Op deze manier kan er water sijpelen in deze kleine scheurtjes. Wanneer het 's nachts koud genoeg wordt om dit water te laten bevriezen, zet het water uit en gedraagt zich dan als een wig die de steen uiteendrijft. De herhaling van dit proces kan leiden tot significante . Voor bergbeklimmers is het betreden van een puinhelling niet geheel zonder gevaar. Zwaartekracht zorgt ervoor dat er constant stenen van de helling afrollen. Er zijn ook puinhellingen aanwezig op andere planeten en manen. Het is niet ongewoon dat puinhellingen worden gevormd rond recent gevormde kraters. Een bekend voorbeeld van een puinhelling die is ontstaan door menselijk toedoen, is die onder Mount Rushmore. (nl)
- 애추(崖錐, talus, scree)는 사면 아래로 떨어진 다양한 크기의 암석 조각이 퇴적된 반원추형의 지형이다. 너덜, 너덜겅, 돌서렁, 돌강(-江)이라고도 한다. 기계적 풍화(물리적 풍화)로 만들어진 지형이다. 결빙과 융해가 발견되는 주빙하 지역, 특히 툰드라 지역에서 많이 발견되며, 물이 얼었다 녹았다 하는 얼음의 쐐기 작용으로 인해 떨어진 암석이 송곳모양으로 형성된 지형이다. (ko)
- Piarg – rodzaj rumowiska skalnego. Jest to nagromadzenie ostrokrawędzistych okruchów skalnych, które odpadły od stromego zbocza górskiego, głównie w wyniku procesów wietrzenia fizycznego. Najczęściej piargi występują u podnóża stoku, ale spotyka się je także w mniej stromych odcinkach żlebów nawet w górnych częściach ściany. Piargi często występują w postaci stożka piargowego u wylotów żlebu. Słowo piarg pochodzi z gwary podhalańskiej. W taternictwie używa się określenia ruchomy piarg, oznaczającego taki piarg, który podczas chodzenia po nim obsuwa się pod stopami. W Polsce piargi występują w Tatrach i Karkonoszach. Piargi porastają specyficzne zespoły gatunków roślin, tzw. rośliny piargowe. Rozległy teren pokryty piargiem niebędący stożkiem określa się jako piarżysko. (pl)
- En taluskon eller raskägla är en formation som uppkommer i samband med långvarig vittring av en bergvägg, vanligen på platser där frostsprängning spelar en viktig roll. Material som bryts loss från väggen faller ned och samlas i en hög vid väggens fot. Om formationen blir konformad kallas den talus-kon, och om den blir långsträckt kallas den talus. De partiklar som bryts loss från väggen kan variera kraftigt i storlek, men taluskoner och talusar uppvisar ändå en viss sorteringsgrad, eftersom större nedfallande stenar vanligen rullar ända till släntens fot, medan mindre fraktioner stannar upp längre upp på slänten. Formen hos en talus är konkav uppåt, med en största vinkel som motsvarar medelfraktionens . Termen talus kommer från det franska ordet för bank eller vall. Talusar och taluskoner kan även bildas på andra planeter, och månar. Exempelvis är det ett ganska vanligt fenomen vid foten av kraterväggarna hos nyare kratrar på månen. Talusformationer kan även vara ett resultat av mänsklig aktivitet, till exempel stenskärvorna nedanför Mount Rushmore i South Dakota. (sv)
- Осыпь — скопление на склонах гор и скал камней, а также скопление обломков горных пород различного размера на склонах или у подножий гор и холмов. Состоят из слабо отсортированных обломков. Как правило, у подножий они самые крупные, в верхних частях осыпей мельче. Обломки горных пород по мере накопления постепенно перемещаются вниз по склону под влиянием силы тяжести. Осыпи образуются на склонах гор и у их подножий в результате физического выветривания. Осыпь — также древний русский термин, обозначавший земляную ограду, то есть вал. (ru)
- О́сип (оси́пище) (рос. осыпь, англ. mountain waste, talus, scree; нім. Schutthalde f, Gehängeschutt m, Gebirgsschutt m, Anschüttung f, Schutthang m) — нагромадження уламків гірських порід біля підніжжя та на схилах гір, урвищ; продукти осипання гірських порід біля підніжжя відкосу. (uk)
- 岩屑堆（Scree）是通过所毗邻的崖面周期性崩塌，聚集在悬崖、山脉峭壁、火山或谷地底部的碎裂岩石堆。与这些地层相关的地貌通常被称为“塌砾堆”或“塌砾坡”。当岩屑堆的倾斜度达到颗粒平均直径的最大休止角时就会形成典型的凹面结构 岩屑堆（scree）这一术语来自古诺尔斯语中的山崩（skriða）一词 ，而塌砾（talus）在法语的意思是指斜坡或堤坎。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- ركام الحصى (بالإنجليزية: Scree)، هي مجموعة من الشظايا الصخرية الزاوية الني تراكمت وسقطت أسفل صخرة أو حائط صخري أو المنحدرات الجبلية والبراكين. وينتج بنسبة كبيرة عن التجوية والسقوط اللاحق للصخرة. (ar)
- Osyp neboli talus (někdy psáno nesprávně tallus) je nahromadění kamenné suti, či jiného materiálu, který vzniká nejčastěji jako výsledek gravitačního působení na obnažené a zvětralé skalní masívy. Jedná se o násyp hrubě vytříděného materiálu, který se hromadí při úpatí skály či svahu. Osyp je typický pro oblasti se strmými horami, které nejsou porostlé hojnou vegetací, jež by zabraňovala řícení. (cs)
- Lozrokejo, lozŝtonejo aŭ ŝtonŝutaĵo estas deklivo kovrita de lozaj ŝtonoj kaj situanta piede de klifo. Lozrokejo estas sekvo de erozio: la eroziaj agantoj, tio estas vento, pluvo, frosto, hajlo, temperaturaj modifoj, atakas la rokon de la klifoj kaj faligas partojn el la klifoj. Do tiuj partoj, ŝtonoj, falas suben kaj amasiĝas sur la deklivo ĵus ĉe la vertikala monto. Do la ŝtonoj ne estas stabilaj. La lozrokejo estas danĝera pro la fakto, ke la ŝtonoj facile ekrulas plu. Iom post iom venas pioniraj plantoj, kiuj per sia kresko, stabiligas la surfacon, kiam temas pri arboj. Iom post iom ekloĝas tie diversaj bestoj depende de la situo kaj de la klimato. (eo)
- Harritza edo hartxingadia harri-koskorrek osatutako aldapa formako pila handia da, bereziki meteorizazioaren ekintzaz, harkaitzen, mendi-labarren, arroilen edo sumendien oinean bildua. (eu)
- Talud de gravedad, o "pedrero", es el término que se utiliza para designar a la acumulación de fragmentos de roca partida en la base de paredes de roca, acantilados de montañas o cuencas de valles. Estos depósitos típicamente poseen una forma cóncava hacia arriba, mientras que la máxima inclinación de tales depósitos corresponde al ángulo de reposo correspondiente al tamaño promedio de las rocas que lo componen. (es)
- Carraig bhriste bhrait a scaradh ó fhaillte ag an aimsir, go mór mór ag an mbáisteach is an sioc. Carntha ar fhánaí is ag bun fánaí sléibhte. (ga)
- Il ghiaione è un ammasso di rocce, generalmente spigolose, che costituisce un pendio ripido alla base delle pareti rocciose. (it)
- 애추(崖錐, talus, scree)는 사면 아래로 떨어진 다양한 크기의 암석 조각이 퇴적된 반원추형의 지형이다. 너덜, 너덜겅, 돌서렁, 돌강(-江)이라고도 한다. 기계적 풍화(물리적 풍화)로 만들어진 지형이다. 결빙과 융해가 발견되는 주빙하 지역, 특히 툰드라 지역에서 많이 발견되며, 물이 얼었다 녹았다 하는 얼음의 쐐기 작용으로 인해 떨어진 암석이 송곳모양으로 형성된 지형이다. (ko)
- Осыпь — скопление на склонах гор и скал камней, а также скопление обломков горных пород различного размера на склонах или у подножий гор и холмов. Состоят из слабо отсортированных обломков. Как правило, у подножий они самые крупные, в верхних частях осыпей мельче. Обломки горных пород по мере накопления постепенно перемещаются вниз по склону под влиянием силы тяжести. Осыпи образуются на склонах гор и у их подножий в результате физического выветривания. Осыпь — также древний русский термин, обозначавший земляную ограду, то есть вал. (ru)
- О́сип (оси́пище) (рос. осыпь, англ. mountain waste, talus, scree; нім. Schutthalde f, Gehängeschutt m, Gebirgsschutt m, Anschüttung f, Schutthang m) — нагромадження уламків гірських порід біля підніжжя та на схилах гір, урвищ; продукти осипання гірських порід біля підніжжя відкосу. (uk)
- 岩屑堆（Scree）是通过所毗邻的崖面周期性崩塌，聚集在悬崖、山脉峭壁、火山或谷地底部的碎裂岩石堆。与这些地层相关的地貌通常被称为“塌砾堆”或“塌砾坡”。当岩屑堆的倾斜度达到颗粒平均直径的最大休止角时就会形成典型的凹面结构 岩屑堆（scree）这一术语来自古诺尔斯语中的山崩（skriða）一词 ，而塌砾（talus）在法语的意思是指斜坡或堤坎。 (zh)
- Una tartera, rosseguera o xaragall és una extensió de terreny, situada normalment al flanc d'una muntanya, coberta de pedres despreses dels cims. Si la formació té un pendent pronunciat i està composta per pedres mòbils, s'anomena talús. Són d'origen crioclàstic, sovint en un ambient actual o pretèrit. Hi ha pobles que duen aquest nom, com Tartera, nucli de població de Das; El Tarter, nucli de població de Prullans; El Tarter, nucli de població de Canillo. També es coneix com a tarter o runar (en valencià). (ca)
- Die Schutthalde oder der Talus (lat. talus „Fußknöchel“; Plural Tali), auch als Geröllhalde, Schuttkegel, seltener Schuttfuß, Sturzhalde, Schuttrampe oder ähnlich bezeichnet, ist ein fächerförmiger Körper aus Gesteinsschutt am Fuß von Steilhängen, Felstürmen oder Felswänden. Die Ablagerung der Schuttmassen erfolgt im Wesentlichen durch Bergstürze und ähnliche vorwiegend gravitative Massenbewegungen. Wird der Schutt hingegen durch ein Fließgewässer antransportiert und abgelagert, so wird von einem Schwemmfächer gesprochen. (de)
- Un éboulis (du français esboeler, « éventrer, retirer les boyaux », issu du latin botellus, « boyau »), parfois appelé pierrier, résulte de la chute de fragments rocheux déplacés pierre par pierre par gravité et dont l'accumulation se fait à la base de pentes rocheuses montagneuses, typiquement des falaises, dont ils se sont détachés. Liés à différents facteurs comme l'érosion ou les conditions météorologiques, ces dépôts tapissent ainsi souvent le pied des versants ou des abrupts rocheux. Une éboulisation (chute de pierres) est la formation d'un éboulis. (fr)
- Scree is a collection of broken rock fragments at the base of a cliff or other steep rocky mass that has accumulated through periodic rockfall. Landforms associated with these materials are often called talus deposits. Talus deposits typically have a concave upwards form, where the maximum inclination corresponds to the angle of repose of the mean debris particle size. The exact definition of scree in the primary literature is somewhat relaxed, and it often overlaps with both talus and colluvium. (en)
- Piarg – rodzaj rumowiska skalnego. Jest to nagromadzenie ostrokrawędzistych okruchów skalnych, które odpadły od stromego zbocza górskiego, głównie w wyniku procesów wietrzenia fizycznego. Najczęściej piargi występują u podnóża stoku, ale spotyka się je także w mniej stromych odcinkach żlebów nawet w górnych częściach ściany. Piargi często występują w postaci stożka piargowego u wylotów żlebu. Słowo piarg pochodzi z gwary podhalańskiej. W taternictwie używa się określenia ruchomy piarg, oznaczającego taki piarg, który podczas chodzenia po nim obsuwa się pod stopami. (pl)
- Een puinhelling is een helling die bestaat uit gebroken stenen aan de voet van een steile rotswand of onderaan een ravijn. De hellingshoek wordt bepaald door de grootte van het puin. Het afdalen van een puinhelling is relatief makkelijk doordat het puin de mogelijkheid geeft om op een soortgelijke manier als skiën naar beneden te gaan. Bergopwaarts de puinhelling betreden is veelal een lastigere en zwaardere aangelegenheid omdat men de neiging heeft in het puin te verzakken. Een bekend voorbeeld van een puinhelling die is ontstaan door menselijk toedoen, is die onder Mount Rushmore. (nl)
- En taluskon eller raskägla är en formation som uppkommer i samband med långvarig vittring av en bergvägg, vanligen på platser där frostsprängning spelar en viktig roll. Material som bryts loss från väggen faller ned och samlas i en hög vid väggens fot. Om formationen blir konformad kallas den talus-kon, och om den blir långsträckt kallas den talus. De partiklar som bryts loss från väggen kan variera kraftigt i storlek, men taluskoner och talusar uppvisar ändå en viss sorteringsgrad, eftersom större nedfallande stenar vanligen rullar ända till släntens fot, medan mindre fraktioner stannar upp längre upp på slänten. Formen hos en talus är konkav uppåt, med en största vinkel som motsvarar medelfraktionens . (sv)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}