| dbo:abstract
|
- Els labeates (llatí: Labeatae; grec antic, Λαβεᾶται, Laveate) foren un il·liri que vivien a la costa adriàtica del sud d'Il·líria, entre els estats actuals d'Albània i Montenegro, entorn del Llac Skadar. Sembla que el seu territori s'estenia des de Medeó fins a Lis o, probablement, fins a la vall del Mat. (ca)
- Die Labeaten waren ein illyrischer Volksstamm. Ihr Siedlungsgebiet lag an der östlichen Adriaküste und erstreckte sich ungefähr vom heutigen Montenegro im Norden bis in die Gegend von Lissos im Norden des heutigen Albanien. Im 3. Jahrhundert v. Chr. bildeten die Labeaten den Kern eines größeren illyrischen Reiches. Es wurde von († 250), Agron († 231) und Teuta (231–228) regiert. Auf der Höhe ihrer Macht beherrschten die Könige der Labeaten auch weite Teile Dalmatiens im Norden und im Süden das Gebiet bis zum Fluss Vjosa. Im Jahr 228 v. Chr. wurde dieses Reich von den Römern erobert. Das Gebiet von Shkodra, vormals Residenzstadt der Könige, wurde als Vasallenstaat der Römer organisiert. Dort herrschte zuerst , der Sohn Teutas, ihm folgten (212–206), (206–180) und zuletzt Genthios (180–168). Danach kam die Stadt unter die direkte Herrschaft der Römer. (de)
- Οι Λαβεάται ήταν αρχαίος Ιλλυρικός λαός που ζούσαν στις ακτές της Αδριατικής στην Ιλλυρία ανάμεσα στην σημερινή βόρεια Αλβανία και το Μαυροβούνιο, γύρω από την Λίμνη Σκόδρας. Η περιοχή τους λεγόταν την αρχαιότητα "Λαβεάτις", επεκτεινόταν στα νότια μέχρι την Λέζα στην κοιλάδα του ποταμού Δρίνου ή ίσως ακόμα νοτιότερα μέχρι την κοιλάδα του ποταμού Ματ. Το βασικό τους εμπορικό και πολιτικό κέντρο ήταν η Σκόδρα που την καθιέρωσαν ως Πρωτεύουσα. Η δυναστεία περιλαμβάνει τους τελευταίους μεγάλους Ιλλυριούς βασιλείς (Άγρων της Ιλλυρίας, Σκερδιλαΐδας, Πλευράτος Γ΄ και Γένθιος). Μετά την παρακμή της βασιλείας των Αρδιαίων όταν ξέσπασε ο Α΄ Ιλλυρικός πόλεμος και η Τεύτα ηττήθηκε από την Ρωμαϊκή δημοκρατία οι Λαβεάται επανήλθαν με τον κουνιάδο της Σκερδιλαΐδα. Την Ρωμαϊκή εποχή οι Λαβεάται έκοβαν νομίσματα με την εθνικότητα και το σύμβολο της φυλής τους. Τα ονόματα τους με πολλές παραλλαγές αναφέρουν από τον 2ο αιώνα π.Χ. διάσημοι αρχαίοι συγγραφείς όπως ο Πολύβιος και ο Τίτος Λίβιος. Οι αρχαιολόγοι βρήκαν στην σημερινή βόρεια Αλβανία πολλά νομίσματα με την επιγραφή "ΛΑΒΙΑΤΑΝ". Το όνομα "Λαβεάται" σχηματίζεται από το πρόθεμα "ΛΑΒ" και την γνωστή Ιλλυρική κατάληξη "ΑΤ"", πιθανότατα το "ΛΑΒ" είναι σύμφωνα με τους γλωσσολόγους αναγραμματισμός του "ΑΛΒ" από το οποίο προήλθε το εθνωνύμιο των Αλβανών. Το πρόθεμα "ΛΑΒ" βρίσκεται σε πολλά τοπωνύμια περιοχών και ποταμών που σχετίζονται με μετακινήσεις Ιλλυρικών πληθυσμών από την Λέζα στην Ουλπιάνα. (el)
- The Labeatae, Labeatai or Labeates (Ancient Greek: Λαβεᾶται; Latin: Labeatae) were an Illyrian people that lived on the Adriatic coast of southern Illyria, between modern Albania and Montenegro, around Lake Scodra (the ancient Lacus Labeatis). Their territory, which was called Labeatis in classical antiquity, seems to have stretched from Lissus at the river Drin in the south, or probably even from the valley of Mat, up to Meteon in the north. Their centre and main stronghold was Skodra, which during the last period of the Illyrian kingdom was the capital city. The Labeatan kingdom was also in possession of Rhizon, the Ardiean capital. The dynasty of the last Illyrian kings (Scerdilaidas, Pleuratus, Gentius) was Labeatan. It is possible that the decline of the Ardiaean dynasty after Queen Teuta's defeat in the First Illyrian War against Rome caused the emergence of the Labeatan dynasty on the political scene. In Roman times the Labeatae minted coins bearing the inscription of their ethnicon. (en)
- Les Labéates (en grec ancien Λαβεᾶται / Labeatai, en latin : Labeatae) sont une tribu illyrienne implantée dans l'Antiquité sur la côte orientale de la mer Adriatique, aux alentours de Scutari (Shkodër en albanais, Scodra en illyrien), dans le nord de l’Albanie, au bord du lac de Shkodra (Labeatis palus ou lacus Labeatum en latin). (fr)
- I Labeati o Laveati erano una popolazione illirica stanziata nei pressi del Lago di Scutari (oggi Albania settentrionale e Montenegro meridionale). La loro città principale era Scutari, passato in seguito al dominio degli Ardiei.I loro discendenti sono probabilmente clan albanesi che popolano la regione di Malsia e e Mirdita. Di essi parlano Livio e Plinio. (it)
|
| rdfs:comment
|
- Els labeates (llatí: Labeatae; grec antic, Λαβεᾶται, Laveate) foren un il·liri que vivien a la costa adriàtica del sud d'Il·líria, entre els estats actuals d'Albània i Montenegro, entorn del Llac Skadar. Sembla que el seu territori s'estenia des de Medeó fins a Lis o, probablement, fins a la vall del Mat. (ca)
- Les Labéates (en grec ancien Λαβεᾶται / Labeatai, en latin : Labeatae) sont une tribu illyrienne implantée dans l'Antiquité sur la côte orientale de la mer Adriatique, aux alentours de Scutari (Shkodër en albanais, Scodra en illyrien), dans le nord de l’Albanie, au bord du lac de Shkodra (Labeatis palus ou lacus Labeatum en latin). (fr)
- I Labeati o Laveati erano una popolazione illirica stanziata nei pressi del Lago di Scutari (oggi Albania settentrionale e Montenegro meridionale). La loro città principale era Scutari, passato in seguito al dominio degli Ardiei.I loro discendenti sono probabilmente clan albanesi che popolano la regione di Malsia e e Mirdita. Di essi parlano Livio e Plinio. (it)
- Die Labeaten waren ein illyrischer Volksstamm. Ihr Siedlungsgebiet lag an der östlichen Adriaküste und erstreckte sich ungefähr vom heutigen Montenegro im Norden bis in die Gegend von Lissos im Norden des heutigen Albanien. (de)
- Οι Λαβεάται ήταν αρχαίος Ιλλυρικός λαός που ζούσαν στις ακτές της Αδριατικής στην Ιλλυρία ανάμεσα στην σημερινή βόρεια Αλβανία και το Μαυροβούνιο, γύρω από την Λίμνη Σκόδρας. Η περιοχή τους λεγόταν την αρχαιότητα "Λαβεάτις", επεκτεινόταν στα νότια μέχρι την Λέζα στην κοιλάδα του ποταμού Δρίνου ή ίσως ακόμα νοτιότερα μέχρι την κοιλάδα του ποταμού Ματ. Το βασικό τους εμπορικό και πολιτικό κέντρο ήταν η Σκόδρα που την καθιέρωσαν ως Πρωτεύουσα. Η δυναστεία περιλαμβάνει τους τελευταίους μεγάλους Ιλλυριούς βασιλείς (Άγρων της Ιλλυρίας, Σκερδιλαΐδας, Πλευράτος Γ΄ και Γένθιος). Μετά την παρακμή της βασιλείας των Αρδιαίων όταν ξέσπασε ο Α΄ Ιλλυρικός πόλεμος και η Τεύτα ηττήθηκε από την Ρωμαϊκή δημοκρατία οι Λαβεάται επανήλθαν με τον κουνιάδο της Σκερδιλαΐδα. Την Ρωμαϊκή εποχή οι Λαβεάται έκοβαν νομ (el)
- The Labeatae, Labeatai or Labeates (Ancient Greek: Λαβεᾶται; Latin: Labeatae) were an Illyrian people that lived on the Adriatic coast of southern Illyria, between modern Albania and Montenegro, around Lake Scodra (the ancient Lacus Labeatis). (en)
|