| dbo:abstract
|
- El Kokin Wakashū (古今和歌集 Kokin Wakashū?), comunament abreujat a Kokinshū (古今集 Kokinshū?) és una antologia imperial "yamato-uta" de principis del Període Heian, concebuda per l'Emperador Uda (r. 887–897) i ordenada pel seu fill l'Emperador Daigo (r. 897–930). La seva forma final data del 920 però, d'acord ambdiverses versions històriques, l'últim poema va ser afegit a la col·lecció el 914. Els compiladors de l'antologia van ser quatre poetes cortesans dirigits per Ki no Tsurayuki. Els altres tres van ser (que va morir abans d'acabar-los), , i . El nom de l'antologia significa "Col·leccions de temps antics i moderns". (ca)
- Kokinšú nebo též Kokinwakašú (Sbírka starých a nových básní) je první oficiální sbírka japonské lyriky. Práce na ní byla zahájena roku 905 na příkaz císaře Daigoa a dokončena byla roku 922. Sbírka obsahuje přes 1100 básní, většinou ve formě tanka (pětiverší o 31 slabikách), a je systematičtěji uspořádána než předchozí sbírka Manjóšú. Jednotlivé svazky sbírky jsou totiž tematicky zaměřené na básně věnované jednotlivým ročním obdobím, na básně blahopřejné, na rozloučenou, cestovní a milostné, na elegie atp. Sbírka má předmluvu od a nejznámějšími autory sbírky jsou básnířka a dvorní dáma Ono no Komači a básník . Sbírka je psána ve slabičné abecedě hiragana, které velmi dobře odpovídá struktuře japonského verše, Na rozdíl od Manjóšú je její lyrika jemnější, křehčí a vybroušená až k virtuozitě, ale nedosahuje mnohdy takové hloubky a citové intenzity jako dlouhé básně z Manjóšú. Přesto je vyvrcholením poezie ve formě tanka a dlouho byla považována za nedostižný vzor. (cs)
- كوكين واكاشو (باليابانية: 古今和歌集) كما يعرف اختصارا باسم كوكينشو (古今集) وهو عبارة عن مجموعة من الأشعار اليابانية الإمبراطورية «واكا» تم تجميعها في فترة هييآن، ألّفها الإمبراطور أودا (887 - 897) وأمر بتجميعها ابنه الإمبراطور دايغو (897 - 930) حوالي العام 905. قام بتجميع هذه الأشعار فريق مكون من أربع شعراء تحت إشراف كي نو تسورايوكي. كوكين واكاشو تعني حرفياً «مجموعة أشعار اليابان الماضية والحاضرة». (ar)
- Kokin-wakashū (japanisch 古今和歌集 auch: 古今集 Kokin-shū, deutsch ‚Sammlung alter und moderner Gedichte‘) ist eine Waka-Anthologie aus der frühen Heian-Zeit Japans. Sie wurde von Kaiser Uda (reg. 887–897) in Auftrag gegeben und von seinem Sohn, Kaiser Daigo (reg. 897–930) im Jahre 905 neu geordnet. Ihre endgültige Form datiert von ca. 920, obgleich nach mehreren historischen Quellen das letzte Gedicht schon 914 hinzugefügt wurde. Die Kompilatoren der Anthologie waren vier Hofdichter, geführt von Ki no Tsurayuki. Dazu kamen Ki no Tomonori (der vor der Vollendung starb), Ōshikōchi Mitsune und Mibu no Tadamine. (de)
- El Kokin Wakashū (古今和歌集 Kokin Wakashū?), comúnmente abreviado Kokinshū (古今集 Kokinshū?), es una Antología Imperial "Waka" de principios del Período Heian, concebida por el Emperador Uda (r. 887–897) y ordenada por su hijo el Emperador Daigo (r. 897–930) en aproximadamente . Su forma final data de c. 920 pero, de acuerdo con varias versiones históricas, el último poema fue añadido a la colección en el 914. Cuatro poetas de la corte compilaron la antología dirigidos por Ki no Tsurayuki. Los otros tres fueron Ki no Tomonori (quien murió antes de su finalización), Ōshikōchi Mitsune, y Mibu no Tadamine. El nombre de la antología significa "Colecciones de tiempos antiguos y modernos". (es)
- The Kokin Wakashū (古今和歌集, "Collection of Japanese Poems of Ancient and Modern Times"), commonly abbreviated as Kokinshū (古今集), is an early anthology of the waka form of Japanese poetry, dating from the Heian period. An imperial anthology, it was conceived by Emperor Uda (r. 887–897) and published by order of his son Emperor Daigo (r. 897–930) in about 905. Its finished form dates to c. 920, though according to several historical accounts the last poem was added to the collection in 914. The compilers of the anthology were four court poets, led by Ki no Tsurayuki and also including Ki no Tomonori (who died before its completion), Ōshikōchi no Mitsune, and Mibu no Tadamine. (en)
- Le Kokin wakashū (古今和歌集) ou Kokinshū (古今集) est un recueil de waka dont la création a été ordonnée par l’empereur Daigo en 905 pour marquer l'importance de la littérature japonaise. Son ou ses compilateur(s) sont inconnus mais ceux qui sont le plus présents dans le recueil sont : Ki no Tsurayuki, Ki no Tomonori, Ōshikōshi no Mitsune et Mibu no Tadamine. Cette œuvre est composée de 1 111 wakas, en vingt livres, représentant un siècle et demi de création poétique. Le Kokin wakashū est considéré comme une référence importante de la poésie japonaise. (fr)
- 고금와카집(일본어: 古今和歌集/こきんわかしゅう, 고킨와카슈)는 다이고 천황의 칙명에 의해 엮어진 최초의 칙찬와카집이다. 기노 쓰라유키등에 의해 편집되었다. 헤이안 중기의 고쿠후 문화 확립에도 크게 기여했고, 마쿠라노소시에서는 고킨슈를 암송하는 것이 헤이안 중기의 귀족에게 있어서 교양으로 간주되졌던 것으로 기록되고 있다. (ko)
- Il Kokin Wakashū (古今和歌集) o abbreviato Kokinshū (古今集), tradotto con "Raccolta di poesie giapponesi antiche e moderne", ed è la seconda raccolta di poesie giapponese pervenutaci successiva al Manyoshu e la prima delle ventuno antologie imperiali della poesia classica giapponese. Si suppone che sia stata compilata all'inizio del X secolo, nel periodo Heian. Raccoglie 1100 poesie divise in venti libri. La raccolta fu compilata da Ki no Tsurayuki, Ki no Tomonori, e Mibu no Tadamine. La forma tornata in auge e perfezionata in questa raccolta è il Waka, tuttavia sono presenti anche alcuni Chōka e Tanka. Questa raccolta non va confusa con il Shin-Kokin Wakashū (新古今和歌集) compilata da Fujiwara no Teika in periodo medievale. (it)
- 『古今和歌集』（こきんわかしゅう）とは、平安時代の勅撰和歌集。全二十巻。勅撰和歌集として最初に編纂されたもの。略称を『古今集』（こきんしゅう）という。 (ja)
- Kokin wakashū (jap. 古今和歌集; Zbiór poezji dawnej i współczesnej), w skrócie Kokinshū (jap. 古今集) – pochodząca z początku X wieku antologia arcydzieł japońskiej poezji dworskiej. Polecenie sporządzenia antologii wydał w 905 roku cesarz Daigo. Za jej skompilowanie odpowiedzialnych było czterech poetów: Ki no Tsurayuki, Ki no Tomonori, Ōshikōchi no Mitsune i , którzy ukończyli swoją pracę około 913–914 roku. Ki no Tsurayuki jest także autorem przedmowy do zbioru w języku japońskim (kanajo), będącej zarazem ważnym studium literackim i apologią poezji w stylu waka. Drugą przedmowę, w języku chińskim (manajo), napisał . Antologia podzielona jest na 20 ksiąg i zawiera 1111 wierszy, głównie w formie tanka. W skład zbioru wchodzą utwory 122 autorów: tzw. Sześciu Mistrzów Poezji (Rokkasen) z końca IX wieku oraz samych kompilatorów antologii i ich współczesnych. Poezje ułożone są tematycznie według motywów przewodnich takich jak pory roku, natura, miłość, podróże, uczucia. (pl)
- O Kokin Wakashū (古今和歌集 Kokin Wakashū? "Coleção de Poemas Japonês das Eras Antiga e Moderna"), geralmente abreviado como Kokinshū (古今集 Kokinshū?), é uma antologia antiga da poesia japonesa na forma de waka, datando do período Heian. É uma antologia imperial, concebida pelo Imperador Uda (887-897) e publicado por ordem de seu filho, Imperador Daigo (897-930), em aproximadamente 905 d.C. Sua forma finalizada data de 920, embora de acordo com alguns registros históricos, o último poema foi adicionado à coleção em 914. Os compiladores da antologia foram quatro poetas da corte, liderados por e também incluindo (que morreu antes de sua conclusão), , e . (pt)
- «Кокинсю», иначе именуемая «Кокинвакасю» («Собрание старых и новых песен Японии», 922) — антология японской лирической поэзии вака. Основным эстетическим принципом Кокинсю является моно-но аварэ. «Кокинсю» наряду с «Манъёсю» и «Синкокинвакасю» — одна из больших императорских антологий, которые были призваны запечатлеть всё лучшее в поэзии того времени. Она состоит из двадцати частей (свитков), 1111 стихотворений. Все они подобраны по темам : шесть свитков составляют произведения, связанные с временами года, пять — стихотворения о любви, один — о «странствиях», имеются также свитки с поздравительными стихами, стихами по случаю расставания, стихи — жалобы, акростихи, стихи — литературная смесь, стихи, представляющие различные поэтические формы. Составители: Ки-но Цураюки, его двоюродный брат Ки-но Томонори, а также Осикоти-но Мицунэ и Мибу-но Тадаминэ. Антология составлена по приказу императора Дайго. Ки-но Цураюки написал предисловие к антологии на японском языке (предисловие по-китайски принадлежит перу Ки-но Ёсимоти) — блестящая работа по теории и истории японской поэзии. В своём предисловии Цураюки высказал ряд мыслей о смысле японской поэзии, её истории, о значении «Кокинсю»: Песни Ямато. Их семя одно — человеческое сердце, из которого вырастают тысячи и тысячи листьев-слов. Люди, что живут в этом мире, опутаны густыми зарослями своих дел и забот. И то, что у них на сердце, что видят они и слышат, выражают они в песне. Соловей, что поёт среди цветов, лягушка, что живёт в воде, — когда слышим мы их голоса, думаем: из всего живого разве есть кто-нибудь, кто не пел бы собственной песни? Без всякого усилия движет она небом и землёю, внушает сострадание невидимым глазу богам, духам и демонам, вносит согласие в союз мужчин и женщин, умягчает сердца суровых воинов. Всё это — песня. «Кокинвакасю» утвердила блестящий, изысканный поэтический стиль и канонизировала художественные приемы танка. (ru)
- 《古今和歌集》（日语：古今和歌集／こきんわかしゅう Kokin Wakashū），常简称为《古今集》（古今集／こきんしゅう Kokinshū），是日本最早的敕撰和歌集，由醍醐天皇下令，以纪贯之为首的宫廷诗人于公元914年左右编成，共收和歌一千余首，多为短歌。按季节和内容分为二十卷，与日本第一部诗歌总集《万叶集》的凝重，粗放风格不同，《古今和歌集》所选恋歌颇多，多带有贵族化风格，和谐优美。其所选和歌与阐明和歌宗旨的序言为后来几百年的和歌创作树立了典范。 (zh)
- Кокін вака-сю (яп. 古今和歌集, こきんわかしゅう, «Збірка старих і нових японських пісень») — антологія японської поезії вака 10 століття періоду Хей'ан, перша збірка віршів, упорядкована за наказом Імператорського дому. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- El Kokin Wakashū (古今和歌集 Kokin Wakashū?), comunament abreujat a Kokinshū (古今集 Kokinshū?) és una antologia imperial "yamato-uta" de principis del Període Heian, concebuda per l'Emperador Uda (r. 887–897) i ordenada pel seu fill l'Emperador Daigo (r. 897–930). La seva forma final data del 920 però, d'acord ambdiverses versions històriques, l'últim poema va ser afegit a la col·lecció el 914. Els compiladors de l'antologia van ser quatre poetes cortesans dirigits per Ki no Tsurayuki. Els altres tres van ser (que va morir abans d'acabar-los), , i . El nom de l'antologia significa "Col·leccions de temps antics i moderns". (ca)
- كوكين واكاشو (باليابانية: 古今和歌集) كما يعرف اختصارا باسم كوكينشو (古今集) وهو عبارة عن مجموعة من الأشعار اليابانية الإمبراطورية «واكا» تم تجميعها في فترة هييآن، ألّفها الإمبراطور أودا (887 - 897) وأمر بتجميعها ابنه الإمبراطور دايغو (897 - 930) حوالي العام 905. قام بتجميع هذه الأشعار فريق مكون من أربع شعراء تحت إشراف كي نو تسورايوكي. كوكين واكاشو تعني حرفياً «مجموعة أشعار اليابان الماضية والحاضرة». (ar)
- Kokin-wakashū (japanisch 古今和歌集 auch: 古今集 Kokin-shū, deutsch ‚Sammlung alter und moderner Gedichte‘) ist eine Waka-Anthologie aus der frühen Heian-Zeit Japans. Sie wurde von Kaiser Uda (reg. 887–897) in Auftrag gegeben und von seinem Sohn, Kaiser Daigo (reg. 897–930) im Jahre 905 neu geordnet. Ihre endgültige Form datiert von ca. 920, obgleich nach mehreren historischen Quellen das letzte Gedicht schon 914 hinzugefügt wurde. Die Kompilatoren der Anthologie waren vier Hofdichter, geführt von Ki no Tsurayuki. Dazu kamen Ki no Tomonori (der vor der Vollendung starb), Ōshikōchi Mitsune und Mibu no Tadamine. (de)
- El Kokin Wakashū (古今和歌集 Kokin Wakashū?), comúnmente abreviado Kokinshū (古今集 Kokinshū?), es una Antología Imperial "Waka" de principios del Período Heian, concebida por el Emperador Uda (r. 887–897) y ordenada por su hijo el Emperador Daigo (r. 897–930) en aproximadamente . Su forma final data de c. 920 pero, de acuerdo con varias versiones históricas, el último poema fue añadido a la colección en el 914. Cuatro poetas de la corte compilaron la antología dirigidos por Ki no Tsurayuki. Los otros tres fueron Ki no Tomonori (quien murió antes de su finalización), Ōshikōchi Mitsune, y Mibu no Tadamine. El nombre de la antología significa "Colecciones de tiempos antiguos y modernos". (es)
- Le Kokin wakashū (古今和歌集) ou Kokinshū (古今集) est un recueil de waka dont la création a été ordonnée par l’empereur Daigo en 905 pour marquer l'importance de la littérature japonaise. Son ou ses compilateur(s) sont inconnus mais ceux qui sont le plus présents dans le recueil sont : Ki no Tsurayuki, Ki no Tomonori, Ōshikōshi no Mitsune et Mibu no Tadamine. Cette œuvre est composée de 1 111 wakas, en vingt livres, représentant un siècle et demi de création poétique. Le Kokin wakashū est considéré comme une référence importante de la poésie japonaise. (fr)
- 고금와카집(일본어: 古今和歌集/こきんわかしゅう, 고킨와카슈)는 다이고 천황의 칙명에 의해 엮어진 최초의 칙찬와카집이다. 기노 쓰라유키등에 의해 편집되었다. 헤이안 중기의 고쿠후 문화 확립에도 크게 기여했고, 마쿠라노소시에서는 고킨슈를 암송하는 것이 헤이안 중기의 귀족에게 있어서 교양으로 간주되졌던 것으로 기록되고 있다. (ko)
- 『古今和歌集』（こきんわかしゅう）とは、平安時代の勅撰和歌集。全二十巻。勅撰和歌集として最初に編纂されたもの。略称を『古今集』（こきんしゅう）という。 (ja)
- O Kokin Wakashū (古今和歌集 Kokin Wakashū? "Coleção de Poemas Japonês das Eras Antiga e Moderna"), geralmente abreviado como Kokinshū (古今集 Kokinshū?), é uma antologia antiga da poesia japonesa na forma de waka, datando do período Heian. É uma antologia imperial, concebida pelo Imperador Uda (887-897) e publicado por ordem de seu filho, Imperador Daigo (897-930), em aproximadamente 905 d.C. Sua forma finalizada data de 920, embora de acordo com alguns registros históricos, o último poema foi adicionado à coleção em 914. Os compiladores da antologia foram quatro poetas da corte, liderados por e também incluindo (que morreu antes de sua conclusão), , e . (pt)
- 《古今和歌集》（日语：古今和歌集／こきんわかしゅう Kokin Wakashū），常简称为《古今集》（古今集／こきんしゅう Kokinshū），是日本最早的敕撰和歌集，由醍醐天皇下令，以纪贯之为首的宫廷诗人于公元914年左右编成，共收和歌一千余首，多为短歌。按季节和内容分为二十卷，与日本第一部诗歌总集《万叶集》的凝重，粗放风格不同，《古今和歌集》所选恋歌颇多，多带有贵族化风格，和谐优美。其所选和歌与阐明和歌宗旨的序言为后来几百年的和歌创作树立了典范。 (zh)
- Кокін вака-сю (яп. 古今和歌集, こきんわかしゅう, «Збірка старих і нових японських пісень») — антологія японської поезії вака 10 століття періоду Хей'ан, перша збірка віршів, упорядкована за наказом Імператорського дому. (uk)
- Kokinšú nebo též Kokinwakašú (Sbírka starých a nových básní) je první oficiální sbírka japonské lyriky. Práce na ní byla zahájena roku 905 na příkaz císaře Daigoa a dokončena byla roku 922. Sbírka obsahuje přes 1100 básní, většinou ve formě tanka (pětiverší o 31 slabikách), a je systematičtěji uspořádána než předchozí sbírka Manjóšú. Jednotlivé svazky sbírky jsou totiž tematicky zaměřené na básně věnované jednotlivým ročním obdobím, na básně blahopřejné, na rozloučenou, cestovní a milostné, na elegie atp. Sbírka má předmluvu od a nejznámějšími autory sbírky jsou básnířka a dvorní dáma Ono no Komači a básník . (cs)
- The Kokin Wakashū (古今和歌集, "Collection of Japanese Poems of Ancient and Modern Times"), commonly abbreviated as Kokinshū (古今集), is an early anthology of the waka form of Japanese poetry, dating from the Heian period. An imperial anthology, it was conceived by Emperor Uda (r. 887–897) and published by order of his son Emperor Daigo (r. 897–930) in about 905. Its finished form dates to c. 920, though according to several historical accounts the last poem was added to the collection in 914. (en)
- Il Kokin Wakashū (古今和歌集) o abbreviato Kokinshū (古今集), tradotto con "Raccolta di poesie giapponesi antiche e moderne", ed è la seconda raccolta di poesie giapponese pervenutaci successiva al Manyoshu e la prima delle ventuno antologie imperiali della poesia classica giapponese. (it)
- Kokin wakashū (jap. 古今和歌集; Zbiór poezji dawnej i współczesnej), w skrócie Kokinshū (jap. 古今集) – pochodząca z początku X wieku antologia arcydzieł japońskiej poezji dworskiej. Polecenie sporządzenia antologii wydał w 905 roku cesarz Daigo. Za jej skompilowanie odpowiedzialnych było czterech poetów: Ki no Tsurayuki, Ki no Tomonori, Ōshikōchi no Mitsune i , którzy ukończyli swoją pracę około 913–914 roku. Ki no Tsurayuki jest także autorem przedmowy do zbioru w języku japońskim (kanajo), będącej zarazem ważnym studium literackim i apologią poezji w stylu waka. Drugą przedmowę, w języku chińskim (manajo), napisał . (pl)
- «Кокинсю», иначе именуемая «Кокинвакасю» («Собрание старых и новых песен Японии», 922) — антология японской лирической поэзии вака. Основным эстетическим принципом Кокинсю является моно-но аварэ. «Кокинсю» наряду с «Манъёсю» и «Синкокинвакасю» — одна из больших императорских антологий, которые были призваны запечатлеть всё лучшее в поэзии того времени. Она состоит из двадцати частей (свитков), 1111 стихотворений. Все они подобраны по темам : шесть свитков составляют произведения, связанные с временами года, пять — стихотворения о любви, один — о «странствиях», имеются также свитки с поздравительными стихами, стихами по случаю расставания, стихи — жалобы, акростихи, стихи — литературная смесь, стихи, представляющие различные поэтические формы. (ru)
|