| dbo:abstract
|
- يوليوس نيبوس هو أحد آخر الأباطرة الرومان في الغرب (474 – 475). نيبوس هو ابن أخت ماركيلينوس أمير دالماتيا، والذي خلفه في الإمارة. وبعد أن مات الإمبراطور أوليبريوس أصبح عرش الإمبراطورية الغربية خاليا لعدة أشهر تلت، وظلت إيطاليا وقتها متروكة تحت رحمة البرابرة. كان نيبوس مرتبطا بالمصاهرة من إمبراطور الشرق ليو الأول، فاختاره الأخير ليخلف أوليبريوس على عرش الدولة الغربية، وتم إعلانه إمبراطورا في رافينا. وكان الجيش قد رشح لتولي العرش عام 473، ولكن نيبوس تمكن من القبض على غريمه غليكيروس على مصب نهر التيبر، وبهذا تم الاعتراف بنيبوس إمبراطورا في روما وفي كل إيطاليا والغال. وكان الحدث الوحيد في عهده هو أنه فقد إقليم أوفرني بشكل غير مشرف لصالح القوط الغربيين. في عام 475، انتفض ضده أوريستيس والد أوغستولوس (الذي أصبح لاحقا آخر الأباطرة الغربيين) وأعلن الثورة عليه وتقدم بجيشه ضد نيبوس نحو رافينا. فر نيبوس إلى دالماتيا واستقر في سالونا حتى تم اغتياله عام 480 من قبل اثنين من جنوده، ويحتمل أنهما نفذا العملية بتحريض من غليكيروس، الذي أجبره نيبوس على دخول الكنيسة وتم تعيينه أسقفا على سالونا. (ar)
- Julius Nepos († 480) byl západořímský císař v letech 474 až 475. Před uchopením moci působil jako vojenský velitel a faktický vládce polonezávislé provincie Dalmácie. Oženil se s neteří manželky východořímského císaře Leona I., který ho podpořil jako uchazeče západního trůnu proti císaři Glyceriovi. V červnu 474 se vylodil nedaleko Říma, načež Glyceria bez boje sesadil. Nepotovo panování nemělo dlouhé trvání, neboť již v srpnu dalšího roku ho ukončila vzpoura generála . Ten dosadil na trůn v Itálii svého nedospělého syna Romula Augusta, zatímco Nepos odplul zpět do Dalmácie. Tam setrval až do své smrti o pět let později, kdy ho zavraždili vlastní vojáci. Nepos byl i po svém svržení uznáván Východem za legitimního císaře a tento titul nepřestal užívat do konce svého života. Někteří historikové ho proto považují za posledního západořímského panovníka. (cs)
- Juli Nepot (en llatí: Julius Nepos) fou el penúltim emperador romà d'Occident de facto (del 474 al 475) i l'últim de iure (fins al 480). Escollit per l'emperador romà d'Orient a la mort d'Olibri, va haver de fer fora a Gliceri que s'havia proclamat emperador. El seu regnat va ser breu, ja que estava mancat del suport de les tropes, que preferien altres generals romans, i va fugir cap a Dalmàcia, la seva regió d'origen, on va acabar els seus dies, mentre el general Orestes nomenava emperador romà d'occident al seu fill Ròmul Augústul. (ca)
- Ο Ιούλιος Νέπως (λατ: Flavius Julius Nepos) ήταν αυτοκράτορας της δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από το 474 έως το 475. Διαδέχθηκε τον Γλυκέριο. Διάδοχος του, αν θεωρήσουμε ότι δεν ήταν ο τελευταίος αυτοκράτορας του δυτικού τμήματος, ήταν ο Ρωμύλος Αυγουστύλος ο οποίος όμως δεν είχε την υποστήριξη του αυτοκράτορα της Ανατολής Ζήνωνα. Το 475 καθαιρέθηκε στην Ιταλία από τον Φλάβιο Ορέστη ο οποίος ενθρόνισε de facto ως αυτοκράτορα τον γιο του Ρωμύλο Αυγουστύλο. (el)
- Julius Nepos (* um 430; † 480) war von 474 bis zu seinem Tod de jure der letzte Kaiser des Weströmischen Reiches. Sein Machtbereich beschränkte sich ab Ende August 475 de facto auf die Provinz Dalmatia. (de)
- Julio Nepo (Latine: Flavius Julius Nepos Augustus; ĉ. 430 – 480) estis Romia imperiestro de facto el 474 al 475 kaj de jure ĝis 480. Li estis ankaŭ la reganto de Romia Dalmatia el 468 al 480. Kelkaj historiistoj konsidas Nepon la lasta imperiestro de la Okcidenta Romia Imperio, dum aliaj konsideras ke la okcidenta linio finis ĉe Romulo Aŭgustulo en 476. Kontraste, la Orienta Romia Imperio kaj ties linio de imperiestroj survivis tiun periodon de la historio esence sentuŝe. Nepo estis altigita al rango de imperiestro de la Okcidenta Romia Imperio en 474 fare de la imperiestro de la Orienta Romia Imperio nome Leono la 1-a por anstataŭi la uzurpinton Glicerio. Nepo estis elpostenigita en 475 fare de Orestes, kiu ekkontrolis la regadon en Raveno la 28an de Aŭgusto, 475, devigante Nepon elŝipiĝi al Dalmatia. Orestes kronigis sian filon, Romulo Aŭgustulo, kiel imperiestro sed ili estis tuj elpostenigitaj fare de Odoakro. (eo)
- Julio Nepote (latinez: Julius Nepos; 430 inguru - 480), 474tik mendebaldeko erromatar enperadorea izan zen. Leon I.a ekialdeko enperadorearen iloba batekin ezkondu zen Julio. Hortik dator goitizena, "Nepos" iloba baita. 474an, enperadore izendatu zuen Leon I.ak Glizerio boteretik kentzearren. Izan ere, usurpatzailetzat jotzen zuten Glizerio Ekialdeko Inperioan, eta, hortaz, enperadore berria izendatzeko eskubidea zuten. 474ko ekainean, Nepotek Ravennan sartuta Glizerio atzeman zuen. Dalmaziako Salona hirira bidali zuen, horko artzapezpikua izatera. Agintean, Nepote Erromaren menpeko azken eremuak, Italia eta Galiako hegoaldea, gordetzen saiatu zen. Euriko bisigodoen erregearekin birnegoziatu zuen bake-hitzarmen bat, eta Proventza Erromaren menpera itzuli zen. Horren truke, garrantzi gutxiko zonaldeak eman zizkion, zein kontrolatzeko zailak ziren erromatarrentzat gainera. Nolanahi ere, Geiserikorekiko negoziazioak ez ziren hain arrakastatsurik izan. Vandaloek, haren aginpean, berriro ekin zioten Italiako kostaldea erasotzeari. Ekialdeko Inperioarekin bake-hitzarmena sinaturik, ez zuen Mendebaldekoarekin ere egiteko beharrik. Enperadore trebea bazen ere, Erromako Senatuak ez zuen gustuko, ekialdeekin zituen loturak zirela eta. Flavio Orestes armadaren buruan kokatu zuenean, ikusi zen Nepotek ez zuela ospe handirik mendebaldean. Izan ere, Flavio Orestesek 475eko abuztuaren 28an Ravenna hiriburua hartuta Nepotek ihes egitera behartu zuen. Orestek jatorri germaniarra izanda ez zuen enperadore bihurtzerik. Hori zela eta, Romulo Augustulo semeari eman zion titulua, 10 urte baino ez zituen arren. Nepotek bidezko enperadoretzat jotzen zuen bere burua, Dalmazian bazegoen ere. Ekialdeko Enperadoreak zein Galiako erregeak ere honela onartu zuten. 476ko irailaren 4an, Odoakro germaniarrak Ravenna hartu zuen eta Romulo Augustulo abdikatzera behartu zuen. Honela, Italiako gobernatzailea izendatu zuen bere burua. Zenon ekialdeko enperadoreari egoera hau onestea eskatu zion. Honek, Nepote enperadoretzat hartzera bihurtu zuen Odoakro, zeinek, bat etorrita, Nepoteren izenean txanponak egin zituen Italia osorako. Hala ere, 480an, Nepote hil zuten. Odoakrok Dalmazia eraso zuen eta bere menpera igaro zuen.
* Datuak: Q103860
* Multimedia: Iulius Nepos (eu)
- Flavio Julio Nepote Augusto (en latín, Flavius Iulius Nepos Augustus; Dalmacia, 430-Salona, 480) fue emperador del Imperio romano de Occidente —considerado el último de iure— en la época en que la caída del Imperio occidental era ya inminente. El emperador de Oriente, León I Magno, lo nombró emperador en el año 474, dignidad que recibió tras vencer y destronar a Glicerio. Gobernó durante breve tiempo, ya que al año siguiente fue depuesto por Orestes: un patricio que colocó en el trono a su hijo Rómulo Augústulo. Gobernó en un comienzo sobre Italia y las áreas contiguas que aún se encontraban bajo el control del Imperio romano Occidental; sin embargo, desde el año 475, su poder era efectivo solo sobre Dalmacia, ya que había sido depuesto y sustituido en el resto de lo que quedaba de Imperio de Occidente por Rómulo Augústulo, a pesar de que este nunca fue reconocido por el Imperio oriental. El Imperio romano de Oriente siguió reconociendo a Nepote como el emperador legítimo de Occidente hasta que fue asesinado por sus soldados. Él nunca reconoció ni aprobó a Rómulo Augústulo, cuyo reinado acabó con su deposición en el año 476 por el hérulo Odoacro. Como Augústulo no fue sustituido, Nepote quedó en la historia como el penúltimo o el último emperador romano de Occidente dependiendo de cómo se evalúe la situación. (es)
- Julius Nepos (died 9 May 480), or simply Nepos, ruled as Roman emperor of the West from 24 June 474 to 28 August 475. After losing power in Italy, Nepos retreated to his home province of Dalmatia, from which he continued to claim the western imperial title, with recognition from the Eastern Roman Empire, until he was murdered in 480. Though Nepos' successor in Italy, Romulus Augustulus (r. 475–476), is most often considered the last western Roman emperor, Nepos is regarded by some historians as the last western emperor, being the last widely recognised claimant to the position. A native of Dalmatia, Nepos began his career as the semi-autonomous governor of the province, succeeding his uncle Marcellinus, a prominent general, as magister militum ('master of troops') of Dalmatia. After the death of the western emperor Anthemius (r. 467–472), who had been appointed by the eastern emperor Leo I (r. 457–474), as well as Anthemius' successor Olybrius (r. 472), Leo sought to assert his authority in the west, granting Nepos command of an army in December 473 to attack Italy and depose Glycerius (r. 473–474), who had been proclaimed emperor by the Burgundian king Gundobad. Nepos left for Italy in the spring of 474, backed by Leo's successor Zeno, and landed with his army at Portus, near Rome. Nepos swiftly deposed Glycerius and was crowned western emperor in Rome on 24 June 474. He was the last emperor to be crowned in the city until Charlemagne in the ninth century. Whether the original intention of the invasion was to install Nepos as western emperor is unclear, but in any event, he was quickly recognised as the legitimate western emperor by Zeno. Nepos worked to restore the prestige and authority of the Western Empire, though mostly unsuccessfully. He may have repelled a Visigothic attack on Italy and managed to once more reduce the Burgundians into foederati. Nepos focused most of his attention on reasserting imperial control and authority in Gaul, but the Western Empire could no longer project enough strength to halt Visigothic conquests in the region. The failure to defeat the Visigoths in Gaul, and Zeno's brief overthrowal in Constantinople by the usurper Basiliscus, weakened Nepos' already shaky position in Italy. In 475, Nepos' newly appointed magister militum Orestes revolted and marched on Ravenna, capital of the Western Empire. Unable to deal with Orestes' forces, Nepos fled back to Dalmatia and two months later, Orestes proclaimed his young son Romulus Augustulus as emperor. Although no longer in control of Italy, Nepos never renounced his claim to the Western Empire and continued to be recognised as the legitimate western emperor by the Eastern Empire. In 476, the barbarian general Odoacer deposed Romulus Augustulus and became the first king of Italy. Nepos repeatedly petitioned Zeno, who by then had defeated Basiliscus, for help in regaining control of Italy, though all he achieved was nominal recognition by Odoacer, who minted coins in Nepos' name but otherwise mostly ignored him. In 480, Nepos was murdered by two of his generals, Ovida and Viator, perhaps in Diocletian's Palace, possibly while planning an expedition of his own to recover Italy. (en)
- Julius Nepos (en latin : Flavius Iulius Nepos Augustus ; vers 430-480) est empereur romain d'Occident du 24 juin 474 au 28 août 475. (fr)
- Julius Nepos (430 M – 480 M) merupakan seorang Kaisar Romawi Barat secara de facto dari 474 M sampai 475 M dan de jure sampai 480 M. Beberapa sejarawan menganggapnya sebagai Kaisar Romawi Barat yang terakhir, dan yang lainnya beranggapan bahwa pemerintahan Romawi Barat berakhir dengan Romulus Augustus pada tahun 476 M. Secara konstras, di Romawi Timur pemerintahan Kaisar berhasil melalui period sejarah ini secara relatif utuh. (in)
- Giulio Nepote (in latino: Iulius Nepos; Dalmazia, ... – Salona, 25 aprile - 9 maggio - 22 giugno 480) è stato un imperatore romano d'occidente dal 474 al 475. Anche se gli fu successore Romolo Augusto, è considerato da alcuni storici l'ultimo imperatore legittimo d'Occidente, avendo de iure detenuto il titolo sino alla morte. (it)
- 율리우스 네포스(Julius Nepos. 430년경 ~ 480년 5월 9일)는 고대 로마 제국의 장군이자 서로마 제국의 황제이다. 475년부터 476년, 476년부터 480년까지 서로마 제국의 황제였다. 사실상 최후의 서방 황제로 학자에 따라서는 시아그리우스나 로물루스 아우구스투스를 마지막 서방 황제로 보기도 한다. 475년 동로마 제국 황제인 레오 1세는 글리케리우스를 찬탈자로 보고, 레오 1세에 의해서 이탈리아, 갈리아, 달마티아 등 서부 지역 통치의 명령을 받고 파견되었다. 그 해 6월 서로마 황제 글리케리우스를 폐하고 스스로 황제의 자리에 올랐다. 그러나 그는 달마티아에 체류하며 서로마 제국의 정치를 방관했고 그해 8월 오레스테스에 의해 축출되었다. 476년 8월 로물루스 아우구스툴루스가 오도아케르에 의해 폐위당한 뒤, 그는 여전히 서로마 제국 황제를 자처하였다. 480년 5월 글리케리우스의 지지자에 의해 암살당했다. 그는 서로마 제국 최후의 합법적인 황제 또는 정통 황제(474 - 475, 476 - 480)였다. (ko)
- Julius Nepos (circa 430-480 n.Chr.), was de laatste legitieme keizer van het West-Romeinse Rijk. Hij regeerde van 474 tot 475 over wat nog over was van het Westelijke Rijk en nadat hij in 475 uit Ravenna werd verjaagd, over Dalmatia, waar hij in 480 stierf. (nl)
- フラウィウス・ユリウス・ネポス（Julius Nepos、Flavius Julius Nepos 430年 - 480年）は西暦5世紀のローマ皇帝、および帝位請求者。外戚関係にあるレオ朝出身の皇帝に加える場合もある。475年8月28日以降にダルマティアへ逃れてからは対立皇帝として西ローマ皇帝ロムルス・アウグストゥルスへの抵抗を続けた。ネポスはロムルス・アウグストゥルスの退位後も皇帝称号を使用しており、何人かの歴史家は東ローマ皇帝ゼノンなどの承認を得ていた点から、彼の帝位請求が正当であったと考えている。 (ja)
- Flávio Júlio Nepos (Flavius Iulius Nepos Augustus, em latim) (c. 430 - 480, reg. 474 - 480) foi o último imperador romano do Ocidente considerado legítimo. Nepos era o marido da sobrinha de Leão I, imperador romano do Oriente, donde o cognome Nepos ("sobrinho", em latim). (pt)
- Juliusz Nepos, Iulius Nepos (ur. ok. 430, zm. 9 maja 480) – cesarz zachodniorzymski od 19/24 czerwca 474 do 28 sierpnia 475. Nepocjan ojciec Juliusza Neposa wsławił się za cesarza Majoriana w walkach ze Swebami w Hiszpanii. Jeszcze głośniejsze imię zdobył wuj, , przyjaciel Aecjusza, dowódca wojsk i niemal udzielny władca w Dalmacji, zasłużony w walce z Wandalami na Sycylii za Majoriana i potem Antemiusza, zdradziecko zamordowany na tej wyspie w 468 roku. Juliusz Nepos był dowódcą wojsk na Zachodzie w latach 458–461 i w Dalmacji (magister militum Dalmatiae, ok. 468–474). Poślubił w 472 krewną (prawdopodobnie siostrzenicę) Weryny, żony cesarza wschodniorzymskiego Leona I. Był cesarzem zachodniorzymskim od 19/24 czerwca 474 do 28 sierpnia 475 po obaleniu Gliceriusza, a wysłany do Italii przez cesarza Leona. Mianował w 474 głównodowodzącym wojskami (magister militum praesentalis) Ekdycjusza, który bronił w tym czasie Augustonemenum (obecnie Clermont-Ferrand) i nadał mu tytuł patrycjusza. Zawarł z Wizygotami pokój i oddał im rejon Owernii w zamian za Prowansję i na miejsce Ekdycjusza w 475 mianował Orestesa. Ten po kilku miesiącach zbuntował się i zaatakował Rawennę, a na tronie cesarskim osadził swego syna Romulusa. Nepos uciekł do Dalmacji, gdzie utrzymał władzę aż do śmierci. W 477 próbował odzyskać tron przy pomocy Zenona, którego namawiała do pomocy Weryna. Jednakże cesarz musiał niechętnie uznać władzę Odoakra w Italii. Nepos został zabity 9 maja 480 prawdopodobnie z rozkazu swego poprzednika, Gliceriusza, który wtedy był biskupem Salony, przez dwóch swoich żołnierzy. W 474 władzę nad miastem Vaison przejęli spod władzy Burgundów miejscowi arystokraci i podporządkowali się Juliuszowi Neposowi. Władza Juliusza Neposa właściwie ograniczała się do Italii, odzyskanej w 475 Prowincji (Prowansji). W tym samym roku zwolnił Wizygotów i Burgundów z obowiązków sojuszników rzymskich (foederati), co formalnie dawało im swobodę działania w Galii i Hiszpanii. Odizolowane części Galii uznawały jeszcze jego zwierzchnictwo, ale były zdane już wyłącznie na swoje siły i możliwości oraz układy z barbarzyńskimi królestwami Franków, Burgundów i Wizygotów. Późniejszy pan Italii Odoaker przez jakiś czas bił monety z wizerunkiem Neposa. (pl)
- Ю́лий Не́пот (лат. Iulius Nepos; около 430—475 или 480) — предпоследний император Западной Римской империи в 474—475 (480). Непот владел Далмацией, доставшейся ему по наследству от его дяди, патриция Марцеллина. В июне 474 года он стал императором Запада, низложив Глицерия. Однако правление Непота не продлилось долго; в августе 475 года он был вынужден вернуться в Далмацию из-за мятежа военного магистра Ореста, объявившего императором своего сына, Ромула Августа. В сентябре 476 года в Италии к власти пришёл варвар Одоакр, который казнил Ореста, сослал Ромула и установил полный контроль над страной. Формально Непот был признан в качестве законного императора Одоакром и Восточной Римской империей, но в действительности его власть не распространялась за пределы Далмации. Когда в 480 году Непот был убит, восточный император Зенон отказался назначать ему преемника, положив конец Западной Римской империи. (ru)
- Julius Nepos, född cirka 430, död 25 april 480, var kejsare över det västromerska riket juni 474–25 april 480. Från och med 28 augusti 475 regerade Nepos från provinsen Dalmatia i exil, då Romulus Augustulus satts på Västroms tron i Ravenna. Augustulus hade mycket liten makt utanför Italien och Nepos fortsatte göra anspråk på titeln fram till sin död 480, med stöd från både Östrom och de delar av Gallien som kvarstod under västromersk kontroll. Nepos hade blivit krönt med stöd av den östromerske kejsaren Leo I, som tvingat den tidigare kejsaren Glycerius att abdikera. Även efter att direkt västromersk kontroll upphört i Italien i och med Romulus Augustulus avsättning år 476 av Odovakar (den händelse som vanligtvis brukar ses som slutet för det västromerska riket) fortsatte det östromerska riket att betrakta Nepos som legitim västromersk kejsare och tvingade Odovakar, nu i kontroll av Italien att betala tribut och betrakta honom som sin lagliga monark. Nepos lönnmördades år 480, varpå den östromerske kejsaren Zeno avskaffade titlarna "västromersk kejsare" och "östromersk kejsare" och kallade sig för ensam kejsare för hela riket. På grund av att han är den sista som lagligen innehade titeln betraktas Nepos ibland som den sista västromerska kejsaren, men det är oftast Romulus Augustulus som anses vara det på grund av att Nepos under åren 476–480 egentligen inte hade någon direkt kontroll, inte ens över Italien. (sv)
- Юлій Непот (лат. Julius Nepos; бл. *430 — †480) — останній легітимний і передостанній імператор Західної Римської імперії у 474 — 475 р. (uk)
- 朱利乌斯·尼波斯（Julius Nepos；約430年－480年），西罗马帝国皇帝，在位时间为公元474年-475年（或-480年）。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Juli Nepot (en llatí: Julius Nepos) fou el penúltim emperador romà d'Occident de facto (del 474 al 475) i l'últim de iure (fins al 480). Escollit per l'emperador romà d'Orient a la mort d'Olibri, va haver de fer fora a Gliceri que s'havia proclamat emperador. El seu regnat va ser breu, ja que estava mancat del suport de les tropes, que preferien altres generals romans, i va fugir cap a Dalmàcia, la seva regió d'origen, on va acabar els seus dies, mentre el general Orestes nomenava emperador romà d'occident al seu fill Ròmul Augústul. (ca)
- Ο Ιούλιος Νέπως (λατ: Flavius Julius Nepos) ήταν αυτοκράτορας της δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από το 474 έως το 475. Διαδέχθηκε τον Γλυκέριο. Διάδοχος του, αν θεωρήσουμε ότι δεν ήταν ο τελευταίος αυτοκράτορας του δυτικού τμήματος, ήταν ο Ρωμύλος Αυγουστύλος ο οποίος όμως δεν είχε την υποστήριξη του αυτοκράτορα της Ανατολής Ζήνωνα. Το 475 καθαιρέθηκε στην Ιταλία από τον Φλάβιο Ορέστη ο οποίος ενθρόνισε de facto ως αυτοκράτορα τον γιο του Ρωμύλο Αυγουστύλο. (el)
- Julius Nepos (* um 430; † 480) war von 474 bis zu seinem Tod de jure der letzte Kaiser des Weströmischen Reiches. Sein Machtbereich beschränkte sich ab Ende August 475 de facto auf die Provinz Dalmatia. (de)
- Julius Nepos (en latin : Flavius Iulius Nepos Augustus ; vers 430-480) est empereur romain d'Occident du 24 juin 474 au 28 août 475. (fr)
- Julius Nepos (430 M – 480 M) merupakan seorang Kaisar Romawi Barat secara de facto dari 474 M sampai 475 M dan de jure sampai 480 M. Beberapa sejarawan menganggapnya sebagai Kaisar Romawi Barat yang terakhir, dan yang lainnya beranggapan bahwa pemerintahan Romawi Barat berakhir dengan Romulus Augustus pada tahun 476 M. Secara konstras, di Romawi Timur pemerintahan Kaisar berhasil melalui period sejarah ini secara relatif utuh. (in)
- Giulio Nepote (in latino: Iulius Nepos; Dalmazia, ... – Salona, 25 aprile - 9 maggio - 22 giugno 480) è stato un imperatore romano d'occidente dal 474 al 475. Anche se gli fu successore Romolo Augusto, è considerato da alcuni storici l'ultimo imperatore legittimo d'Occidente, avendo de iure detenuto il titolo sino alla morte. (it)
- 율리우스 네포스(Julius Nepos. 430년경 ~ 480년 5월 9일)는 고대 로마 제국의 장군이자 서로마 제국의 황제이다. 475년부터 476년, 476년부터 480년까지 서로마 제국의 황제였다. 사실상 최후의 서방 황제로 학자에 따라서는 시아그리우스나 로물루스 아우구스투스를 마지막 서방 황제로 보기도 한다. 475년 동로마 제국 황제인 레오 1세는 글리케리우스를 찬탈자로 보고, 레오 1세에 의해서 이탈리아, 갈리아, 달마티아 등 서부 지역 통치의 명령을 받고 파견되었다. 그 해 6월 서로마 황제 글리케리우스를 폐하고 스스로 황제의 자리에 올랐다. 그러나 그는 달마티아에 체류하며 서로마 제국의 정치를 방관했고 그해 8월 오레스테스에 의해 축출되었다. 476년 8월 로물루스 아우구스툴루스가 오도아케르에 의해 폐위당한 뒤, 그는 여전히 서로마 제국 황제를 자처하였다. 480년 5월 글리케리우스의 지지자에 의해 암살당했다. 그는 서로마 제국 최후의 합법적인 황제 또는 정통 황제(474 - 475, 476 - 480)였다. (ko)
- Julius Nepos (circa 430-480 n.Chr.), was de laatste legitieme keizer van het West-Romeinse Rijk. Hij regeerde van 474 tot 475 over wat nog over was van het Westelijke Rijk en nadat hij in 475 uit Ravenna werd verjaagd, over Dalmatia, waar hij in 480 stierf. (nl)
- フラウィウス・ユリウス・ネポス（Julius Nepos、Flavius Julius Nepos 430年 - 480年）は西暦5世紀のローマ皇帝、および帝位請求者。外戚関係にあるレオ朝出身の皇帝に加える場合もある。475年8月28日以降にダルマティアへ逃れてからは対立皇帝として西ローマ皇帝ロムルス・アウグストゥルスへの抵抗を続けた。ネポスはロムルス・アウグストゥルスの退位後も皇帝称号を使用しており、何人かの歴史家は東ローマ皇帝ゼノンなどの承認を得ていた点から、彼の帝位請求が正当であったと考えている。 (ja)
- Flávio Júlio Nepos (Flavius Iulius Nepos Augustus, em latim) (c. 430 - 480, reg. 474 - 480) foi o último imperador romano do Ocidente considerado legítimo. Nepos era o marido da sobrinha de Leão I, imperador romano do Oriente, donde o cognome Nepos ("sobrinho", em latim). (pt)
- Юлій Непот (лат. Julius Nepos; бл. *430 — †480) — останній легітимний і передостанній імператор Західної Римської імперії у 474 — 475 р. (uk)
- 朱利乌斯·尼波斯（Julius Nepos；約430年－480年），西罗马帝国皇帝，在位时间为公元474年-475年（或-480年）。 (zh)
- يوليوس نيبوس هو أحد آخر الأباطرة الرومان في الغرب (474 – 475). نيبوس هو ابن أخت ماركيلينوس أمير دالماتيا، والذي خلفه في الإمارة. وبعد أن مات الإمبراطور أوليبريوس أصبح عرش الإمبراطورية الغربية خاليا لعدة أشهر تلت، وظلت إيطاليا وقتها متروكة تحت رحمة البرابرة. كان نيبوس مرتبطا بالمصاهرة من إمبراطور الشرق ليو الأول، فاختاره الأخير ليخلف أوليبريوس على عرش الدولة الغربية، وتم إعلانه إمبراطورا في رافينا. وكان الجيش قد رشح لتولي العرش عام 473، ولكن نيبوس تمكن من القبض على غريمه غليكيروس على مصب نهر التيبر، وبهذا تم الاعتراف بنيبوس إمبراطورا في روما وفي كل إيطاليا والغال. وكان الحدث الوحيد في عهده هو أنه فقد إقليم أوفرني بشكل غير مشرف لصالح القوط الغربيين. (ar)
- Julius Nepos († 480) byl západořímský císař v letech 474 až 475. Před uchopením moci působil jako vojenský velitel a faktický vládce polonezávislé provincie Dalmácie. Oženil se s neteří manželky východořímského císaře Leona I., který ho podpořil jako uchazeče západního trůnu proti císaři Glyceriovi. V červnu 474 se vylodil nedaleko Říma, načež Glyceria bez boje sesadil. (cs)
- Julio Nepo (Latine: Flavius Julius Nepos Augustus; ĉ. 430 – 480) estis Romia imperiestro de facto el 474 al 475 kaj de jure ĝis 480. Li estis ankaŭ la reganto de Romia Dalmatia el 468 al 480. Kelkaj historiistoj konsidas Nepon la lasta imperiestro de la Okcidenta Romia Imperio, dum aliaj konsideras ke la okcidenta linio finis ĉe Romulo Aŭgustulo en 476. Kontraste, la Orienta Romia Imperio kaj ties linio de imperiestroj survivis tiun periodon de la historio esence sentuŝe. (eo)
- Julius Nepos (died 9 May 480), or simply Nepos, ruled as Roman emperor of the West from 24 June 474 to 28 August 475. After losing power in Italy, Nepos retreated to his home province of Dalmatia, from which he continued to claim the western imperial title, with recognition from the Eastern Roman Empire, until he was murdered in 480. Though Nepos' successor in Italy, Romulus Augustulus (r. 475–476), is most often considered the last western Roman emperor, Nepos is regarded by some historians as the last western emperor, being the last widely recognised claimant to the position. (en)
- Flavio Julio Nepote Augusto (en latín, Flavius Iulius Nepos Augustus; Dalmacia, 430-Salona, 480) fue emperador del Imperio romano de Occidente —considerado el último de iure— en la época en que la caída del Imperio occidental era ya inminente. (es)
- Julio Nepote (latinez: Julius Nepos; 430 inguru - 480), 474tik mendebaldeko erromatar enperadorea izan zen. Leon I.a ekialdeko enperadorearen iloba batekin ezkondu zen Julio. Hortik dator goitizena, "Nepos" iloba baita. 474an, enperadore izendatu zuen Leon I.ak Glizerio boteretik kentzearren. Izan ere, usurpatzailetzat jotzen zuten Glizerio Ekialdeko Inperioan, eta, hortaz, enperadore berria izendatzeko eskubidea zuten. 474ko ekainean, Nepotek Ravennan sartuta Glizerio atzeman zuen. Dalmaziako Salona hirira bidali zuen, horko artzapezpikua izatera. (eu)
- Juliusz Nepos, Iulius Nepos (ur. ok. 430, zm. 9 maja 480) – cesarz zachodniorzymski od 19/24 czerwca 474 do 28 sierpnia 475. Nepocjan ojciec Juliusza Neposa wsławił się za cesarza Majoriana w walkach ze Swebami w Hiszpanii. Jeszcze głośniejsze imię zdobył wuj, , przyjaciel Aecjusza, dowódca wojsk i niemal udzielny władca w Dalmacji, zasłużony w walce z Wandalami na Sycylii za Majoriana i potem Antemiusza, zdradziecko zamordowany na tej wyspie w 468 roku. Późniejszy pan Italii Odoaker przez jakiś czas bił monety z wizerunkiem Neposa. (pl)
- Julius Nepos, född cirka 430, död 25 april 480, var kejsare över det västromerska riket juni 474–25 april 480. Från och med 28 augusti 475 regerade Nepos från provinsen Dalmatia i exil, då Romulus Augustulus satts på Västroms tron i Ravenna. Augustulus hade mycket liten makt utanför Italien och Nepos fortsatte göra anspråk på titeln fram till sin död 480, med stöd från både Östrom och de delar av Gallien som kvarstod under västromersk kontroll. (sv)
- Ю́лий Не́пот (лат. Iulius Nepos; около 430—475 или 480) — предпоследний император Западной Римской империи в 474—475 (480). Непот владел Далмацией, доставшейся ему по наследству от его дяди, патриция Марцеллина. В июне 474 года он стал императором Запада, низложив Глицерия. Однако правление Непота не продлилось долго; в августе 475 года он был вынужден вернуться в Далмацию из-за мятежа военного магистра Ореста, объявившего императором своего сына, Ромула Августа. В сентябре 476 года в Италии к власти пришёл варвар Одоакр, который казнил Ореста, сослал Ромула и установил полный контроль над страной. Формально Непот был признан в качестве законного императора Одоакром и Восточной Римской империей, но в действительности его власть не распространялась за пределы Далмации. Когда в 480 году Непо (ru)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}