OR2H1
Изглед
Olfaktorni receptor, familija 2, potfamilija H, član 1 | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Identifikatori | |||||||||||
Simboli | OR2H1; 6M1-16; HS6M1-16; OLFR42A-9004-14; OR2H6; OR2H8; OR6-2; dJ994E9.4 | ||||||||||
Vanjski ID | MGI: 2177474 HomoloGene: 72346 GeneCards: OR2H1 Gene | ||||||||||
| |||||||||||
Pregled RNK izražavanja | |||||||||||
podaci | |||||||||||
Ortolozi | |||||||||||
Vrsta | Čovek | Miš | |||||||||
Entrez | 26716 | 258470 | |||||||||
Ensembl | ENSG00000204688 | ENSMUSG00000095377 | |||||||||
UniProt | Q9GZK4 | Q7TRL3 | |||||||||
RefSeq (mRNA) | NM_030883.3 | NM_182714.2 | |||||||||
RefSeq (protein) | NP_112145.1 | NP_874373.2 | |||||||||
Lokacija (UCSC) |
Chr 6: 29.42 - 29.43 Mb |
Chr 17: 37.09 - 37.09 Mb | |||||||||
PubMed pretraga | [1] | [2] |
Olfaktorni receptor 2H1 je protein koji je kod ljudi kodiran OR2H1 genom.[1]
Olfaktorni receptori formiraju interakcije sa molekulima mirisa u nosu, čime se inicira neuronski respons koji izaziva percepciju mirisa. Oni su odgovorni za prepoznavanje i G proteinima posredovanu transdukciju mirisnih signala. Proteini olfaktornih receptora su članovi velike familije G protein spregnutih receptora (GPCR). Poput mnogih receptora za neurotransmitere i hormone, olfaktorni receptori imaju strukturu 7-transmembranskog domena. Oni su kodirani genima sa jednim eksonom. Geni olfaktornih receptora su najveća familija genoma. Nomenklatura gena i proteina olfaktornih receptora je nezavisna od drugih organizama.[1]
Reference
[уреди | уреди извор]Literatura
[уреди | уреди извор]- Strausberg RL; Feingold EA; Grouse LH; et al. (2003). „Generation and initial analysis of more than 15,000 full-length human and mouse cDNA sequences.”. Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 99 (26): 16899—903. PMC 139241 . PMID 12477932. doi:10.1073/pnas.242603899.
- Volz A; Ehlers A; Younger R; et al. (2003). „Complex transcription and splicing of odorant receptor genes.”. J. Biol. Chem. 278 (22): 19691—701. PMID 12637542. doi:10.1074/jbc.M212424200.
- Mungall AJ; Palmer SA; Sims SK; et al. (2003). „The DNA sequence and analysis of human chromosome 6.”. Nature. 425 (6960): 805—11. PMID 14574404. doi:10.1038/nature02055.
- Malnic B, Godfrey PA, Buck LB (2004). „The human olfactory receptor gene family.”. Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 101 (8): 2584—9. PMC 356993 . PMID 14983052. doi:10.1073/pnas.0307882100.
- Gerhard DS; Wagner L; Feingold EA; et al. (2004). „The status, quality, and expansion of the NIH full-length cDNA project: the Mammalian Gene Collection (MGC).”. Genome Res. 14 (10B): 2121—7. PMC 528928 . PMID 15489334. doi:10.1101/gr.2596504.
- Santos PS; Kellermann T; Uchanska-Ziegler B; et al. (2010). „Genomic architecture of MHC-linked odorant receptor gene repertoires among 16 vertebrate species.”. Immunogenetics. 62 (9): 569—84. PMID 20680261. doi:10.1007/s00251-010-0468-6.
Vidi još
[уреди | уреди извор]Spoljašnje veze
[уреди | уреди извор]- OR2H1+protein,+human на US National Library of Medicine Medical Subject Headings (MeSH)