Stili arkitekturor

Stili arkitektonik është një grup karakteristikash dhe veçorish që e bëjnë një ndërtesë ose strukturë të dukshme ose të identifikueshme historikisht. ^[1] Është një nënklasë e stilit në artet pamore në përgjithësi, dhe shumica e stileve në arkitekturë lidhen ngushtë me një stil më të gjerë artistik bashkëkohor .

Një stil mund të përfshijë elementë të tillë si forma, mënyra e ndërtimit, materialet e ndërtimit dhe karakteri rajonal. Shumica e arkitekturës mund të klasifikohen brenda një kronologjie stilesh që ndryshojnë me kalimin e kohës, duke reflektuar ndryshimin e modës, besimeve dhe feve, ose shfaqjen e ideve, teknologjisë ose materialeve të reja që bëjnë të mundshme stile të reja.

Prandaj, stilet dalin nga historia e një shoqërie. Ato janë të dokumentuara në lëndën e historisë së arkitekturës . Në çdo kohë, disa stile mund të jenë në modë, dhe kur një stil ndryshon, zakonisht e bën këtë gradualisht, pasi arkitektët mësojnë dhe përshtaten me idetë e reja. Stili i ri ndonjëherë është vetëm një rebelim kundër një stili ekzistues, siç është arkitektura postmoderne (që do të thotë "pas modernizmit"), e cila në shekullin e 21 ka gjetur gjuhën e vet dhe është ndarë në një sërë stilesh që kanë marrë emra të tjerë.

Stilet arkitekturore shpesh përhapen në vende të tjera, kështu që stili në burimin e tij vazhdon të zhvillohet në mënyra të reja, ndërsa vendet e tjera ndjekin me kthesën e tyre. Për shembull, idetë e Rilindjes u shfaqën në Itali rreth vitit 1425 dhe u përhapën në të gjithë Evropën gjatë 200 viteve të ardhshme, me Rilindjen franceze, gjermane, angleze dhe spanjolle që shfaqnin dukshëm të njëjtin stil, por me karakteristika unike. Një stil arkitekturor mund të përhapet gjithashtu përmes kolonializmit, ose nga kolonitë e huaja që mësojnë nga vendi i tyre, ose nga kolonët që lëvizin në një tokë të re. Një shembull janë misionet spanjolle në Kaliforni, të sjella nga priftërinjtë spanjollë në fund të shekullit të 18-të dhe të ndërtuara në një stil unik .

Pasi një stil arkitekturor ka dalë nga moda, mund të ndodhin ringjallje dhe ri-interpretime . Për shembull, klasicizmi është ringjallur shumë herë dhe ka gjetur jetë të re si neoklasicizëm . Sa herë që ringjallet, është ndryshe. Stili i misionit spanjoll u ringjall 100 vjet më vonë si Rilindja e Misionit, dhe që së shpejti evoluoi në Rilindjen Koloniale Spanjolle .

Arkitektura popullore është renditur veçmas. Meqenëse arkitektura popullore kuptohet më mirë si sugjestionuese e kulturës, e shkruar gjerësisht (si dhe një teori dhe një proces sesa një gjë në vetvete), ajo teknikisht mund të përfshijë çdo stil arkitekturor - ose aspak. Në vetvete, arkitektura popullore nuk është një stil. ^[2]

• Arkitektura
• Ndërtimtaria

• "Alpers in Lang": Alpers, Svetlana, "Style is What You Make It", in The Concept of Style, ed. Berel Lang, (Ithaca: Cornell University Press, 1987), 137–162, google books.  ISBN 0801494397
• Elkins, James, "Style" in Grove Art Online, Oxford Art Online, Oxford University Press, accessed March 6, 2013, subscriber link
• Elsner, Jas, "Style" in Critical Terms for Art History, Nelson, Robert S. and Shiff, Richard, 2nd Edn. 2010, University of Chicago Press,  , 9780226571690, google books
• Gombrich, E. "Style" (1968), orig. International Encyclopedia of the Social Sciences, ed. D. L. Sills, xv (New York, 1968), reprinted in Preziosi, D. (ed.) The Art of Art History: A Critical Anthology (see below), whose page numbers are used.
• "Kubler in Lang": Kubler, George, Towards a Reductive Theory of Style, in Lang
• Lang, Berel (ed.), The Concept of Style, 1987, Ithaca: Cornell University Press,  , 9780801494390, google books; includes essays by Alpers and Kubler
• Preziosi, D. (ed.) The Art of Art History: A Critical Anthology, Oxford: Oxford University Press, 1998,  

1. ^ "Architectural Styles". Encyclopedia.com. Encyclopedia of the New American Nation. 2006. Marrë më 1 gusht 2019. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
2. ^ J. Philip Gruen, "Vernacular Architecture," in Encyclopedia of Local History, 3d edition, ed. Amy H. Wilson (Lanham, Maryland: Rowman & Littlefield, 2017): 697-98.