Radon
| |||||||||||||||||||||||||||||||
| Opšti podaci | |||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Ime, simbol, atomski broj | Radon, Rn, 85 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Pripadnost skupu | plemenitih gasova | ||||||||||||||||||||||||||||||
| grupa, perioda | VIIIA, 6 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| gustina, tvrdoća | 9,73 kg/m3, bd | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Boja | bezbojan | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Osobine atoma | |||||||||||||||||||||||||||||||
| atomska masa | 222 u | ||||||||||||||||||||||||||||||
| atomski radijus | bd (135) pm | ||||||||||||||||||||||||||||||
| kovalentni radijus | 145 pm | ||||||||||||||||||||||||||||||
| van der Valsov radijus | bez podataka | ||||||||||||||||||||||||||||||
| elektronska konfiguracija | [Xe]4f145d106s26p6 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| e- na energetskim nivoima | 2, 8, 18, 32, 18, 8 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| oksidacioni broj | 0 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Osobine oksida | bez podataka | ||||||||||||||||||||||||||||||
| kristalna struktura | regularna zidno centrirana | ||||||||||||||||||||||||||||||
| fizičke osobine | |||||||||||||||||||||||||||||||
| agregatno stanje | gasovito | ||||||||||||||||||||||||||||||
| temperatura topljenja | 202 K (-71 °C) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| temperatura ključanja | 211 K (-62 °C) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| molska zapremina | 50,50×10-3 m3/mol | ||||||||||||||||||||||||||||||
| toplota isparavanja | 16,4 kJ/mol | ||||||||||||||||||||||||||||||
| toplota topljenja | 2,89kJ/mol | ||||||||||||||||||||||||||||||
| pritisak zasićene pare | bez podataka | ||||||||||||||||||||||||||||||
| brzina zvuka | bez podataka | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Ostale osobine | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Elektronegativnost | bez podataka(Pauling) bez podataka(Alred) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| specifična toplota | 94 J/(kg*K) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| specifična provodljivost | bez podataka | ||||||||||||||||||||||||||||||
| toplotna provodljivost | 3,64×10-3 W/(m*K) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| I energija jonizacije | 1037kJ/mol | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Najstabilniji izotopi | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
| Tamo gde drugačije nije naznačeno, upotrebljene su SI jedinice i normalni uslovi.
| |||||||||||||||||||||||||||||||
| Objašnjenja skraćenica: zast.=zastupljenost u prirodi, v.p.r.=vreme polu raspada, n.r.=način raspada, e.r.=energija raspada, p.r.=proizvod raspada, z.e=zarobljavanje elektrona
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Radon (Rn, latinski - radon) - je plemeniti gas. Ime je dobio po hemijskom elementu radijumu. Poznato je 27 radonovih izotopa , koji nastaju usled raspada radioaktivnog urana 238U, 235U i torijuma 232Th. Većina tih izotopa ima veoma kratko vreme polu raspada (manje od 1 sat). Izuzetak su 3 izotopa radona: 222Rn - 3,8 dana, 211Rn - 14,7 sati i 210Rn - 2,5 sati. Najopasniji po životnu sredinu je izotop 222Rn. On predstavlja 80% svih radonovih izotopa.
Radon za vreme svog raspada emituje alfa zrake (emituje i beta zrake ali u maloj količini) velike jonizacione moći.
Radon ima štetan uticaj na zdravlje ljudi. Štetna delatnost se ogleda u poremećajima ćelijske strukture DNK zbog visoko energetskog, kratkotrajnog produkta raspada radona 222Rn, izazivajući razvoj kancerogenih ćelija. Često izaziva rak pluća kod rudara. Mnoge države imaju norme koje ograničavaju koncentraciju radona u vazduhu.
Radon
Radon je plin bez boje, mirisa i ukusa, sedam i po puta teži od vazduha. Procenjuje se da su radon i produkti nastali njegovim raspadom odgovorni za čak polovinu zračenja koje čovek prima iz prirodnih izvora. Većina te doze prima se udisanjem radionuklida, pogotovo u zatvorenom prostoru.
Radon izbija iz zemlje širom sveta, ali nivo zračenja značajno varira od mesta do mesta. Možda zvuči paradoksalno ali radon vrši najveći uticaj upravo u zatvorenom prostoru. U dijelovima svijeta sa umjerenom klimom koncentracije radona u zatvorenom prostoru osam puta su veće nego na otvorenom prostoru. Kada radon jednom uđe u zatvorenu prostoriju, probijajući se kroz drvene podove iz tla, ili (u manjoj mjeri) iz samog građevinskog materijala, vrlo teško će izaći. Obična voda ne sadrži veliku količinu radona, ukoliko ju kuvamo ta količina će se još više smanjiti, a ako ju popijemo hladnu radon se svejedno neće dugo sadržati u tijelu. Veći rizik nastaje udisanjem radona koji se nakuplja u kupaonici za vrijeme tuširanja.
Ako se kuće grade za štednju energije, pa su dobro izolirane, čuvati će se toplina ali će također biti onemogućen izlazak radona iz prostorija. Ukoliko je zgrada izgrađena od materijala veće radioaktivnosti, situacija se samo pogoršava. Taj problem osobito pogađa Švedsku, no nisu pošteđene ni ostale zemlje. Količina radona u kućama može se smanjiti prekrivanjem podova i zidova nepropusnim materijalima, i poboljšanjem ventilacije u podrumu.
Iako zračenje veštačkog porekla koje čovek primi nije nezanemarivo, on prima četiri puta veću dozu od prirodnih izvora! Brojke govore za sebe:
Radon (Rn, latinski - radon) - . Ime je dobio po hemijskom elementu radijumu. Poznato je 27 radonovih izotopa , koji nastaju usled raspada radioaktivnog urana 238U, 235U i torijuma 232Th. Većina tih izotopa ima veoma kratko vreme polu raspada (manje od 1 sat). Izuzetak su 3 izotopa radona: 222Rn - 3,8 dana, 211Rn - 14,7 sati i 210Rn - 2,5 sati. Najopasniji po životnu sredinu je izotop 222Rn. On predstavlja 80% svih radonovih izotopa.
Radon za vreme svog raspada emituje alfa zrake (emituje i beta zrake ali u maloj količini) velike jonizacione moći.
Glavni izvor radona (222Rn) je je tlo koje sadrži radijum (226Ra), koji alfa raspadom daje gas radon. Radon se probija prema površini zemlje, izlazi i meša se sa vazduhom i nastavlja put prema atmosferi. Što je veća koncentracija radona u vazduhu, to ga više udišemo. Radon se u vazduhu raspada i prilikom tog raspada oslobađa energiju koja može da ošteti tkiva disajnih organa. Elementi koji nastaju raspadom radona predstavljaju veću opasnost po zdravlje, nego sam radon. Srećom, koncentracija radona na otvorenom je mala, no on se može nagomilati u zatvorenim prostorijama i tako ugroziti zdravlje ljudi. Procenjuje se da je radon uzrok smrti oko 14 000 ljudi godišnje u SAD.
Postoje dva temeljna načina zaštite zatvorenih prostorija od nagomilavanja radona: 1.Svesti mogućnost prodora radona u prostorije na sto je moguće manju meru; 2.Omogućiti radonu da iz prostorije izađe, provetravanjem.
Budući da radon izlazi iz zemlje i penje se ka atmosferi, na tom putu se mogu naći i kuće. Ukoliko postoji prolaz u unutrašnjost, gas će ući i nagomilavati se, dog ga promajom ne isteramo.
U kuću radon može ući kroz pukotine u podu, zidovima, pukotine oko odvodnih cevi, vodovodom itd., no ako je kuća kvalitetno napravljena, nema pukotina na ploci koja kontinuirano prelazi u bočne zidove, pri čemu je kvalitetno napravljena i hidro izolacija, radon ne može prodreti u kuću.
