[go: up one dir, main page]

Prijeđi na sadržaj

Platičevo

Izvor: Wikipedija
Platičevo


Pravoslavna crkva u Platičevu

Osnovni podaci
Država  Srbija
Pokrajina Vojvodina
Upravni okrug Sremski
Opština Ruma
Stanovništvo
Stanovništvo (2022) Decrease 2444
Gustina stanovništva 70 st./km²
Geografija
Koordinate 44°49′10″N 19°47′26″E / 44.819333°N 19.7905°E / 44.819333; 19.7905
Nadmorska visina 66 m
Površina 39,3 km²
Platičevo na mapi Srbije
Platičevo
Platičevo
Platičevo (Srbije)
Ostali podaci
Poštanski kod 22420
Pozivni broj 022
Registarska oznaka RU


Koordinate: 44° 49′ 10" SGŠ, 19° 47′ 26" IGD

Platičevo je naselje u Srbiji u opštini Ruma u Sremskom okrugu. Prema popisu iz 2011. bilo je 2444 stanovnika. Do 1963, godine je ovo naselje sedište Opštine Platičevo koju su činila naseljena mesta: Vitojevci, Grabovci, Klenak, Nikinci, Platičevo i Hrtkovci. Posle ukidanja statusa opštine u celini pripojena teritorija opštini Ruma.

Geografske odlike

[uredi | uredi kod]

Platičevo se nalazi u južnom delu rumske opštine. Izgrađeno je na putu RumaŠabac, na onom mestu gde se od njega odvaja lokalni put, koji ide do Vitojevaca i Grabovaca. Platičevo je od Rume udaljeno 23 km, od Šapca 10 km, od Sremske Mitrovice 10 km, a od Novog Sada 60 km. Na isti način kao i Nikinci i Hrtkovci, Platičevo je spojeno sa auto–putem Beograd–Zagreb. Kroz Platičevo takođe prolazi železnička pruga Ruma – Šabac.

Atar Platičeva je izdužen pravcem zapad – istok na dužini od 12 km. Površina atara je 42,39 km² i graniči se sa atarima Hrtkovaca, Nikinaca, Grabovaca, Vitojevaca i Klenka, a zapadnu granicu čini reka Sava. Atar Platičeva leži na sremskoj lesnoj terasi, a samo njegov krajnji, zapadni deo na aluvijalnoj ravni Save. Granicu između ove dve geomorfološke celine čini pregib visok od 3 do 5 m. Lesna terasa visoka je od 77 do 82 m i blago je zatalasana. Osnovni oblici reljefa su gredice i depresije između njih, izdužene pravcem istok–zapad i predstavljaju lesom zasute stare rukavce Save i obalske gredice između njih.

Najveći hidrološki objekat u Platičevu je Sava. Njeno korito ovde nije omeđeno nasipom, tako da se reka izliva i plavi aluvijalnu ravan. Sem površinskim putem, ona prilikom velikih vodostaja i podzemno hrani vodom bare u depresijama. Na lesnoj terasi najveća bara je bila Trskovača, koja je danas isušena. Istočnu granicu atara čini dolina Vranj, prema kojoj otiču svi drenažni kanali. Freatska izdan je i ovde plitka, čak se u nekim danima penjala i do 0,92 m ispod površine zemlje. U depresijama i na aluvijalnoj ravni izdan je još plića. Na jednoj istražnoj bušotini uz Savu otkriven je prvi sloj subarteške izdani na dubini između 8 i 29 m.

Platičevo je pravougaonog oblika i osnovu mu čine dve duže paralelne ulice izgrađene na lesnim gredama i tri kraće poprečne ulice. Osnova je donekle poremećena širenjem duž puta za Rumu, kao i gradnjom nekoliko kraćih ulica na periferiji sela. Ulica u severnom delu Platičeva je šira od ostalih, što je uslovila utoleglica, koja ide njenom sredinom.

Istorija

[uredi | uredi kod]

Prvi pomen o Platičevu potiče iz 1366. godine, kada se naselje spominje pod imenom Fenberek, da bi vremenom menjalo naziv sve do 1426. godine, kada je zapisano kao Fenberek Nomine Palaticho. Kao posed u srednjem veku, naselje se nalazilo u vlasništvu sremskomitrovačkog spahiluka. Posle ovog vremena, pa sve do kraja XVII veka ovde nema podataka o naselju. Tek tada se na ovom prostoru pominje naseobina pod današnjim imenom.

Ovde se takođe u tom periodu naseljavaju rimokatolički Arnauti. Prema popisu iz 1869. godine u Platičevu je živelo 962 stanovnika, da bi vremenom broj stanovnika stalno se povećavao. Prema popisu stanovništva iz 1981. godine ovde je živelo ukupno 2812 stanovnika, od toga 49,3% su bili muškarci, a 50,7% su bile žene. Prosečna starost stanovništva iznosila je 35,1 godinu. Srbi su činili 59,2% populacije, Hrvati 23,0%, a Mađari 7,2%. U posleratnom periodu raste broj i udeo Srba, a opada broj Hrvata i Mađara.

Prema poslednjem popisu stanovništva iz 2002. godine u Platičevu živi ukupno 2760 stanovnika, od toga 1374 ili 49,7% muškaraca i 1413 ili 51,2% žena. Prosečna starost je 39,7 godina. Iz tabele se vidi da je i ovde, kao i u Nikincima i Hrtkovcima struktura stanovništva raznovrsna. Većinu stanovništva čine Srbi 72,7%, Hrvati 13,1% i Mađari 6,3%.

Privreda

[uredi | uredi kod]
Sportska dvorana u Platičevu, otvorena u maju 2012.

U Platičevu je privreda usmerena ka poljoprivrednoj proizvodnji. Najveći deo površina je pod oranicama 56,8 %, pod šumama 29,2 % i trsticima 2,5 %. Šume i trstici su u društvenom, a oranice najvećim delom u privatnom vlasništvu. Pod šumama je zapadni deo atara, odnosno čitava aluvijalna ravan Save i ivični delovi lesne terase, kao i manja površina južno od sela. Najveće površine pod trsticima su u potesu Trskovača, istočno od sela. Najveća bara u ovom potesu, bara Trskovača je isušena i pretvorena u obradivo zemljište. Do kraja 2004. godine radiće se na tome da potes Trskovača ponovo postane pašnjak i bara s jednim ribnjakom, koji bi bio prirodni rezervat za brojne retke vrste ptica i riba. Ovo je veoma bitno, jer je isušivanjem ove bare, koja je podzemnim vodama vezana sa Obedskom barom, značajno poremećena mikroklima i došlo je do direktne degradacije oko 600 ha obradivog zemljišta. (Bukurov, 1990)

Za Platičevo je značajna proizvodnja povrća, dok proizvodnja bostana ima veoma dugu tradiciju. Mada, kada je u pitanju budućnost poljoprivrede Platičeva, ovo selo ima predispozicije za proizvodnju jestivih pečurki. Poentu u tom pogledu predstavlja gljiva tartuf, koja zbog svojih afrodizijačkih svojstava predstavlja najskuplju zelenu robu u celom svetu. Kilogram ove pečurke na međunarodnom tržištu staje čak 3000 €. Platičevo je jedan od dva „tartufska“ centra u Sremu, zbog šuma, koje rastu u okolini ovog sela, jer tartuf isključivo uspeva između šumskih drveća.

Kroz selo je sproveden vodovod, gasovod i telefonska mreža. Ovde se takođe u centru sela nalazi pošta, dom zdravlja, vatrogasni dom, osnovan još 1934. godine i dom kulture, u kojem se nalaze bioskopska sala, disko klub, bife fudbalskog kluba i sala za proslave. U selu je registrovano više od 80 zanatskih radnji. Neki se bave čak i starim zanatima, ali većina se bavi savremenim biznisom. Ovde postoji fabrika obuće, mlin, građara i mnogi drugi objekti, a u planu je otvaranje ekspoziture jedne banke, još bolja pokrivenost mobilnom telefonijom, dogradnja sportske sale u seoskoj školi i sl. Ovde takođe, pored fudbalskog kluba aktivno deluje i lovačko društvo.

Značajnu ulogu u privredi sela ima lovište „Karakuša“, osnovano 1977. godine. Lovište ima veoma povoljan geografski položaj. Nalazi se pored magistralnog puta Novi Sad – Ruma – Šabac i u blizini velikih centara domaće turističke ponude, a položaj gazdinstva je veoma povoljan i za dolazak strane klijentele, jer je od auto – puta Beograd - Zagreb udaljeno 21 km, a od aerodroma u Surčinu 65 km. U lovištu se nalazi i lovački dom, koji pruža smeštaj lovcima, koji dolaze ovde.

Posavsko lovište „Karakuša“ nalazi se na aluvijalnoj ravni Save i na lesnoj terasi. Temperature vazduha, kao element klime, koji direktno utiče na život divljači, koja naseljava ovo lovište, je povoljna. S aspekta lovnog gazdovanja pozitivna je činjenica i da se najmanje padavina izluči zimi. Područje, na kojem je locirano lovište, veoma je bogato podzemnim i površinskim vodama. Najveći hidrografski objekat je reka Sava, koja ograničava lovište sa zapadne i južne strane. Pored Save, površinske vode čine i mnogobrojne mrtvaje, bare i kanali, koji zajedno sa Savom služe kao pojilišta za divlje svinje i jelene.

Dominantne biljne zajednice na području lovišta su šume hrasta lužnjaka u depresijama, šume lužnjaka i graba sa jasenom, šume bele topole, a prirodne livade prekrivene su raznovrsnim travama. Navedene biljne zajednice su veoma pogodne za život divljači i bile su, pored ostalih geografskih elemenata, važan uslov za formiranje lovišta.

Područje lovišta pruža mogućnost stalnog opstanka velikog broja životinjskih vrsta, što ovo lovište čini privlačno i veoma atraktivno ne samo za lovce, već i za orintologe i uopšte ljubitelje prirode. Po broju životinjskih vrsta Karakuša predstavlja jedno od najbogatijih staništa u Vojvodini. Osnovne vrste divljači u lovištu su: jelen, srna i divlja svinja.

Demografija

[uredi | uredi kod]

U naselju Platičevo živi 2200 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 39,7 godina (37,8 kod muškaraca i 41,6 kod žena). U naselju ima 897 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,08.

Ovo naselje je uglavnom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.

Grafik promene broja stanovnika tokom 20. veka
Demografija
Godina Stanovnika
1948. 2378 [1]
1953. 2507
1961. 2726
1971. 2824
1981. 2812
1991. 2809 2676
2002. 2899 2760
Etnički sastav prema popisu iz 2002.
Srbi
  
2007 72.71%
Hrvati
  
361 13.07%
Mađari
  
174 6.30%
Jugosloveni
  
81 2.93%
Romi
  
57 2.06%
Crnogorci
  
6 0.21%
Makedonci
  
2 0.07%
Albanci
  
2 0.07%
Ukrajinci
  
1 0.03%
Slovenci
  
1 0.03%
Slovaci
  
1 0.03%
Muslimani
  
1 0.03%
nepoznato
  
15 0.54%


Vidi još

[uredi | uredi kod]

Reference

[uredi | uredi kod]
  1. Knjiga 9, Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, maj 2004, ISBN 86-84433-14-9
  2. Knjiga 2, Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, februar 2003, ISBN 86-84433-01-7

Spoljašnje veze

[uredi | uredi kod]