[go: up one dir, main page]

Prijeđi na sadržaj

Irving Langmuir

Izvor: Wikipedija
Irving Langmuir

Rođenje (1881-01-31)31. 1. 1881.
Brooklyn
Smrt 16. 8. 1957. (dob: 76)
Woods Hole, Massachusetts
Polje kemija
Alma mater Columbia University
Univerzitet u Göttingenu
Akademski mentor Walther Nernst
Poznat po pronalazak cijevi pod visokim pritiskom
Istaknute nagrade Nobelova nagrada za kemiju (1932)
Perkinova medalja (1928)

Irving Langmjur (31. januar, 1881, Bruklin, Njujork16. avgust, 1957, Vudshol, Masačusets) je bio američki fizikohemičar. Dok je radio u Dženeral elektriku, u periodu 1909-1950, napravio je nekoliko značajnih otkrića, između ostalog pronašao sijalicu punjenu gasom (većina današnjih običnih sijalica je takva) i tehniku zavarivanja vodonikom. Godine 1932. dobio je Nobelovu nagradu za hemiju za otkrića u površinskoj hemiji.

Školovanje

[uredi | uredi kod]

Diplomirao je rudarstvo na Kolumbiji 1903. godine, a doktorirao je u Getingenu kod glavnog fizikohemičara, i samog dobitinka Nobelove nagrade Valtera Nernsta 1906. godine.

Naučni rad

[uredi | uredi kod]

U nastavku svog doktorskog rada ispitivao je efikasnost sijalice što je rezultiralo pronalaskom visokovakuumske cevi. Zatim je sa saradnicima pronašao da život sijaličnog vlakna može znatno da se produži ispunjavanjem sijaličnog balona inertnim gasom, recimo argonom, što predstavlja važan element današnje tehnologije izrade sijalica.

Zatim je ispitivao emisiju čestica sa usijanog vlakna, termojonsku emisiju, a bio je prvi koji je jonizovani gas nazvao plazmom. S time u vezi uveo je koncept elektronske temperature i 1924. pronašao metodu za merenje elektronske temperature i gustine plazme (Langmjurova proba).

U istraživanjima vezanim za atomsku teoriju materije definisao je moderni koncept valentne ljuske i izotopa.

Zajedno sa Katarinom Bladžet ispitivao je tanke filmove i adsorpciju na površinama. Oni su uveli koncept monomolekulskog sloja.

U toku Drugog svetskog rata bavio se razvojem dimnih zavesa za vojne svrhe i metodama za odleđivanje avionskih krila što ga je dovelo do otkrića da kiša može da se izazove zasejavanjem oblaka, suvim ledom i različitim jodidima. Na tim se principima zasniva današnja protivgradna odbrana.

Godine 1953. Langmjur je održao predavanje o patološkoj nauci.

Patenti

[uredi | uredi kod]

Eksterni linkovi

[uredi | uredi kod]