Kraljevina Galicija
Za istoimeno kraljevstvo u današnjoj Poljskoj i Ukrajini, vidite članak Kraljevina Galicija i Lodomerija.
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Kraljevina Galicija (galicijski: Reino de Galiza ili Galicia, latinski: Galliciense Regnum) je bio državnopravni entitet u jughozapadnoj Evropi, koji je na vrhuncu moći vladao sjeverozapadom Iberijskog poloutoka. Osnovao ju je svevski kralj Hermerik godine 409, a galicijska prijestolnica je bio gradBraga. Bila je poznata kao prva država zapadne Evrope koja je nakon Rimskog Carstva kovala svoj novac (449) i uvela katoličanstvo kao službenu religiju. Godine 585. su je pokorili Vizigoti i njome vladali do maurske invazije 711. Galicija je tada postala dio kršćanskih kraljevina Asturija i Leon, povremeno stičući nezavisnost.
U 11. vijeku je glavni grad Galicije postao Santiago de Compostela, a odvajanje od Portugala 1128. je odredilo njenu južnu granicu. Postavljanje kastiljskog kralja Ferdinanda III na leonsko prijestolje 1230. je Galiciju stavilo pod Krunu Castille, a Galiciju učinilo administrativnom jedinicom većeg kraljevstva.
Galicija se opirala centralnoj vlasti, često podržavajući alternativne pretendente na prijestolje, uključujući Juana od Leóna, Galicije i Seville (1296), Ferdinanda I od Portugala (1369) i Juana od Gaunta (1386), a kastiljsku vlast su učvrstili tek Katolički monarsi, pokorivši Galiciju oružanom silom1486. Kraljevina Galicija je tada postala dio Kruna Castille (1486–1715) i kasnije Krune Španije (1715–1833) pri čemu je njome vladala Vrhovna hunta (Vijeće); ono je nakratko uživalo autonomiju kada je Galicija nakratko postala jedini dio Španije izvan Napoleonove vlasti(1808–1812). I Kraljevinu i "huntu" je službeno ukinula Maria Cristina od Bourbona-Dvije Sicilije 1833.