Belo Horizonte
Belo Horizonte
| |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 19°55′S 43°58′W / 19.917°S 43.967°W | |
| Država |  Brazil
|
| Savezna država | Minas Gerais |
| Osnovan | 1701 [1] |
| Vlast | |
| - Prefeito | Fuad Noman |
| Površina | |
| - Ukupna | 331,4 km²[2] |
| Visina | 760[1] |
| Stanovništvo (2022.) | |
| - Urbano područje | 2,530,700[1] |
| - Područje utjecaja | 2,530,701 [2] |
| - Gustoća područja utjecaja | 7,636 stan/km²[2] |
| Vremenska zona | VST (UTC-4:30) |
| Poštanski broj | 30000-000[1] |
| Pozivni broj | 31[1] |
| Karta | |
  Belo Horizonte Pozicija Belo Horizonta u Brazilu | |
Belo Horizonte je grad od 2,530,700[1] i općina od 2,530,701 stanovnika.[2], na jugoistoku Brazila u Saveznoj državi Minas Gerais u kojoj je administrativni centar.
Metropolitanski Belo Horizonte ima čak 4,963,704 stan.[3] i po tome je četvrti grad u zemlji.
Grad se prostire po širokoj visoravni i zapadnim padinama Masiva Espinhaço, na nadmorskoj visini od 830 metara. To se vidi kad se popne na planinu Curral del Rey, zato je i dobio ime Belo Horizonte (Lijep vidik).[4]
Od Rio de Janeira i Atlanskog oceana je udaljen 441 km, a od glavnog grada Brasilie 733. Neformalno ime grada je Beagá, tako se portugalskom izgovaraju inicijali BH. Beaga je centar veoma intenzivne ekonomske i kulturne aktivnosti sa izvrsnom infrastrukturom i na nacionalnom i na internacionalnom nivou.
Današnja metropola je izrasla iz farme koju je podigao João Leite da Silva Ortiz iz Sao Paula. Njemu se taj kraj toliko dopao, da napustion je 1701, napustio ekspediciju sa kojom je krenuo u potrazi za rudama i napravio farmu, koju je nazvao Curral Del Rey ((Kraljev Koral). Dugo vremena, se čitav ovaj kraj zvao po ovoj farmi, Curral Del Rey. Nakon njega, mnogi su dolazili u taj kraj i ubrzo njegova farma je bila okružena farmama. Jedna od porodica koja se naselila i podigla svoju farmu, bila je porodica Gutierez. I danas se oblast oko njihove nekadašnje farme zove po njima, a oni su i dalje jedna od najbogatijih porodica Belo Horizontea, posjedujući Telemar, najuspješniju telekomunikacionu kompaniju u državi.
Selo je raslo iz razloga što su i krda prolazila ovim krajem na putu ka slivu rijeke Sao Francisco. Putnici su ovdje odlazili u drvenu kapelu kako bi se pomolili za dobar put. Na mjestu nekadašnje kapelice danas se nalazi Katedrala Boa Viagem (Dobar put), a kvart uz nju Boa Viagem.
Kada je 1889, godine Brazil postao republika, mjesto je promijenilo ime iz Kraljev Koral u Belo Horizonte. Prvobitna namjera je bila da se mjestu da ime Novo Horizonte - Novi Vidik. 7. decembra, 1893, Krajem 19. vijeka Belo Horizonte je izabran da postane novi administrativni centar Države Minas Gerais, umjesto dotadašnjeg Ouro Preta, koji se zbog uske kotline nije mogao širiti.[4]
Belo Horizonte je prvi planirani grad u Brazilu. Centar grada je imao isplaniranu mrežu ulica, ispresecanu sa dijagonalnim avenijama, a od parkova je ostao samo veliki centralni park. Naseljavanje i proširivanje grada, naročito u zadnjih 20 godina 20. vijeka je učinilo da ovako originalan urbanistički plan bude prevaziđen. Grad je trebalo da opet promijeni ime i da se zove Cidade de Minas, čak je i proglašen glavnim gradom, 12. decembra, 1897. pod nazivom Cidade de Minas, ali ovo ime nikada nije postalo popularno među građanima, pa je i definitivno 1901. godine zvanično vraćeno prvobitno ime Belo Horizonte.
Zbog prevaziđenog urbanizma, i velikih valova doseljavanja, 20% populacije u gradu nema kanalizaciju, a poplave i kiše još uvijek odnosne živote i imovinu. Iako je u pitanju metropola i jedan od najvećih gradova u Brazilu, Belo Horizonte se i dalje smatra najvećim malim gradom na svijetu.
Belo Horizonte je centar distribucije i prerade najvažnijih grana industrije države, poljoprivrede i rudarstva. Među najvažnijim proizvodima se ubrajaju čelik, tekstil, automobili, zlato, mangan i drago kamenje. Belo Horizonte je takođe i kulturni centar, sa univerzitetima, muzejima, bibliotekama i sa najraznovrsnijim noćnim životom u državi.
Osam kilometara, od centra Belo Horizontea, nalazi se naselje Pampulha sa velikim akumulacionim jezerom i modernim vilama. Tu se nalazi velika katedrala San Francisco de Assisi, kao i stadion Atletico Mineira, poznat kao Mineirao, najveći stadion u državi. U Pampulhi se nalazi i Ekološki i Zoološki vrt.
Mangabeiras je najelitniji kvart Belo Horizonta. Između predivnih zgrada nalazi se i papin Trg, na kojem je Papa Jovan Pavle II održao poslanicu u kojoj je izjavio "... kakav lijep horizont!". U blizini se nalazi i Park Mangabeiras (Parque das Mangabeiras), toliko velik da ima vlastiti interni autobuski servis.
Savassi je financijski centar grada, ali i kvart sa najraznovrsnijim noćnim životom, sa mnogo klubova i restorana i izvrsnom šoping zonom. Ovdje se nalazi Trg Slobode, na kojem je i stara Guvernerova palača (Palácio da Liberdade), prva zgrada završena u planiranom gradu.
Najpoznatiji fudbalski klubovi iz Belo Horizonte su:
- Atlético Mineiro (Clube Atlético Mineiro), popularni pijetlovi, višestruki prvaci države (Minas Gerais), osvajači KONMEBOL kupa. Iz ovog kluba su potekli mnogi veliki brazilski fudbaleri kao što su golman Cláudio Taffarel, Gilberto Silva i Juliano Belletti.
- América (América Futebol Clube) - nižerazredni klub, poznatiji kao zečevi, iznjedrio je brazilskog reprezantativca Freda.
- Cruzeiro Cruzeiro Esporte Clube - lisice su ljuti rivali pijetlova i jedini su tim u Brazilu koji su osvojili trostruku krunu, Prvenstvo Brazila, Kup Brazila i Šampionat države (Minas Gerais). Iz kluba je izašlo mnogo velikih fudbalera, a u njemu je i Ronaldo započeo svoju profesionalnu karijeru.
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 „Belo Horizonte” (engleski). City Population. Pristupljeno 01.01.2024.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 „Belo Horizonte Municipality in Minas Gerais” (engleski). City Population. Pristupljeno 01.01.2024.
- ↑ „Belo Horizonte Urban Agglomeration in Brazil” (engleski). City Population. Pristupljeno 01.01.2024.
- ↑ 4,0 4,1 „Belo Horizonte” (engleski). Encyclopædia Britannica. Pristupljeno 01.01.2024.
