Antonije Pantelić

Episkop Antonije
episkop moravički, vikar patrijarha srpskog
Crkva	Srpska pravoslavna crkva
Ustoličen	23. jul 2006
Prethodnik	Irinej Bulović
Redovi
Zaređenje	23. septembar 1988
Osobni detalji
Ime po rođenju	Antonije Pantelić
Rođenje	23. 7. 1970. Valjevo, SR Srbija, SFRJ
Smrt	11. 3. 2024. (dob. 53) Moskva, Rusija

Antonije (Pantelić, Valjevo, 23. jul 1970 - Moskva, 11. mart 2024) bio je vikarni episkop moravički, starešina Podvorja srpske patrijaršije u Moskvi i doktor teologije.

Osnovnu školu je završio je u Pričeviću kod Valjeva. Bogosloviju je završio u manastiru Krki 1991. godine. Diplomirao je na Duhovnoj akademiji u Moskvi 1996. godine. Bio je najbolji student generacije i stipendista fondacije partijarha moskovskog i sve Rusije Aleksija I. Odlukom Naučnog saveta Moskovske duhovne akademije od 25. maja 1996, jeromonahu Antoniju dodeljeno je naučno zvanje Kandidata bogoslovlja, za odbranjenu disertaciju na katedri Istorije pomesnih Crkava.

Kao učenik bogoslovije zamonašio ga je u čin male shime 23. septembra 1988. godine u manastiru Krki episkop žički Stefan (Boca). Rukopoložio ga je u čin jerođakona 1989, a u čin jermonaha je 5. januara 1991. godine u manastiru Žiči takođe episkop žički Stefan.

Po povratku iz Rusije meseca juna 1996. godine, unapređen je u čin sinđela i postavljen za namesnika i blagajnika manastira Studenice. Sveti arhijerejski sinod, na predlog mitropolita dabrobosanskog Nikolaja, postavio ga je avgusta meseca 2000. godine za profesora Bogoslovije Svetog Petra Dabrobosanskog u Foči, kada i prelazi u klir Mitroplije dabrobosanske kao sabrat manastira Dobruna. Od oktobra meseca 2000. godine predavao je i na Muzičkoj akademiji Univerziteta u Srpskom Sarajevu. Istovremeno je obavljao sva bogosluženja i parohijske obaveze u Sabornoj crkvi u Sarajevu gde biva unapređen u čin protosinđela na Božić 2001. godine.

Na predlog patrijarha srpskog Pavla, Sveti arhijerejski sinod izabrao je, januara 2002, protosinđela Antonija za starešinu Podvorja srpske crkve u Moskvi. Na osnovu odluke Svetog arhijerejskog sinoda, mitropolit Nikolaj, 17. marta 2002, u Duhovnoj akademiji Svetog Vasilija Ostroškog u Srbinju, proizveo je protosinđela Antonija u čin arhimandrita.

Starešina je Podvorja srpske patrijaršije u Moskvi i predstavnik Srpske pravoslavne crkve u Rusiji. Predaje na Ruskom pravoslavnom univerzitetu i upravnik je katedre za liturgijsko bogoslovlje. Na predlog patrijarha srpskog gospodina Pavla izabrao ga je Sveti arhijerejski sabor Srpske pravoslavne crkve na redovnom zasedanju maja meseca 2006. godine za vikarnog episkopa moravičkog. Hirotonisan je u sabornom hramu Svetog arhangela Mihaila u Beogradu 23. jula 2006. godine od strane patrijarha srpskog gospodina Pavla uz sasluženje mitropolita crnogorsko-primorskog Amfilohija, mitropolita dabrobosanskog Nikolaja, arhiepiskopa verijskog Jevgenija (Ruska pravoslavna crkva) i još 16 arhijereja i mnoštva sveštenika Srpske i Ruske pravoslavne crkve.

Episkop Antonije je 24. marta 2008. godine u Moskvi pred Međunarodnim akademijskim akreditacionim i atestacionim komitetom (MAAAK) odbranio naučni stepen doktora teoligije uz sva prava, privilegije i počasti, za naučnu disertaciju na temu „Bogosluženja u dohalkidonskim crkvama“. Vraćen iz Rusije zbog afera i čeka zamjenu obavljajući dužnost pomoćnika Njegovoj Svetosti patrijarhu Irineju u Beogradu.

Preminuo je u Moskvi, 11. marta 2024. godine u 54. godini života, posle duge i teške bolesti.

Episkop Antonije Pantelić je dobio sledeća odlikovanja:

• orden Sergija Radonješkog trećeg stepena (od partijarha moskovskog i sve Rusije Alekseja Drugog)
• orden Blagovernog kneza moravskog Rostislava (od blaženjejšeg mitropolita čeških zemalja i slovačke gospodina Nikolaja, 22. maja 2004. godine)
• orden „svetog Aleksandra Nevskog“ (22. januara 2006. godine)
• orden Saveta za društvene nagrade Ruske Federacije, „Za službu otadžbini i pravoslavlju“ trećeg stepena (14. januara 2007. godine)
• orden prvog stepena „Za veru i vernost“ (od Komiteta za nagrade Ruske Federacije, 6. maja 2007. godine)
• počasni znak prvog najvišeg stepena „Zaštitnika otadžbine“ (od Saveta vojnih veterana Rusije i Belorusije 14. jula 2007. godine)

• Biografija episkopa Antonija