Cameron Crowe
Cameron Crowe | |
---|---|
Biografske informacije | |
Rođenje | Cameron Bruce Crowe 13. 7. 1957. Palm Springs, California, SAD |
Partner | Nancy Wilson (1986–2010, razvod) |
Djeca | 2 |
Profesionalne informacije | |
Zanimanje | filmski režiser, scenarist, producent, glumac, autor |
Opus | |
Djelatni period | 1972.–danas |
Inspiracija | |
Cameron Bruce Crowe (Palm Springs, California; 13. 7. 1957.) je američki scenarist, filmski režiser, producent, glumac i novinar. Prije nego je prešao u filmsku industriju, pisao je za časopis Rolling Stone. Crowe je poznat po osobnim filmovima koji se zasnivaju na likovima, te je primio hvalospjeve kritičara koji su ih opisali kao svježi i bez cinizma. Michael Walker je u The New York Timesu zapisao da je Crowe "nešto poput filmskog glasnogovornika za post-baby boom generaciju"[2] jer su mu prvi filmovi bili o mladima koji se pokušavaju snaći u svijetu odraslih. Isto su tako čest motiv njegovih filmova svijet Rock and rolla i grungea.
Croweov prvi scenaristički doprinos bio je na komediji Fast Times at Ridgemont High (1982), dok je režiserski debi ostvario filmom Say Anything (1989). Usljedili su filmovi Singles (1992), priča o skupini mladih u 20-ima u Seattleu. Crowe je postigao svoj najveći uspjeh filmom Jerry Maguire (1996)–glavni glumac Tom Cruise bio je oduševljen scenarijom te mu osigurao punu kontrolu i proračun za snimanje. Za svoj autobiografski komični film Almost Famous (2000) je nagrađen s nekoliko nagrada–među njima je dobio Oscar za najbolji izvorni scenarij i BAFTA za najbolji scenarij.
Ostali filmovi su mu Vanilla Sky (2001), Elizabethtown (2005), We Bought a Zoo (2011) i Aloha (2015). Potkraj 1999., Crowe je objavio svoju drugu knjigu, Razgovori sa Wilderom, u kojoj je raspravljao sa režiserom o njegovim filmovima.
- ↑ Scott Tobias (13. 9. 2000). „Interview with Cameron Crowe”. A. V. Club.
- ↑ The New York Times. 6. 9. 1992.
- „Zvanični website”.
- Cameron Crowe na sajtu IMDb
- "Allmovie". Cameron Crowe
- Cameron Crowe govori u svojim filmovima na Vanity Fair, 2015.