Luduvicu II dû Sacru Rumanu Mpiru

Luduvicu II mintuvatu puru Luduvicu lu picciottu (825 - Ghedi 12 di austu 875) fu Re d'Italia (839-875) e mpiraturi dû Sacru Rumanu Mpiru (855–875).

Era figghiu primuggenitu dû mpiraturi d'Uccidenti Lotariu I. Fu disignatu Re d'Italia ntô 839, e fu mannatu di sò patri n Italia cô compitu di ristaurari l'auturitati mpiriali a Roma e ddà fu ncurunatu dû papa Sergiu II lu 15 di giugnu dû 844

Ntô 847 lu patri Lotariu misi a tritta na spidizzioni contra li Saracini ntî l'Italia Miridiunali, chi cu l'attacchi, ntô 846 avèvanu minazzatu Roma, senza tràsiri dintra li mura, ma sacchiannu la basilica di San Petru chi s'attruvava dora li mura, prufanannu la tomba di San Petru.

Lotariu misi sò figghiu Luduvicu ô cumannu dâ spidizzioni, ma nun appi risurtati mpurtanti, eccettu la riappacificazzioni dî principi longobbardi di Salernu e di Biniventu. Ô ritornu, Luduvicu vinni ncurunatu co-mpiraturi dû papa Liuni IV.

Ntô 851, Luduvicu spusau la figghia dû duca di Spoletu, Engelgarda d'Alsazzia, e succissivamentu cuvirnau ntâ parti italiana dû regnu di sò patri.

Tra lu 851 e lu 852, Ludovicu II ntirvinni attorna a Biniventu libbirannula di nu corpu di Saracini chi s'avìanu stabbilutu. Si diriggìu ntâ Pugghia unni nun arriniscìu a libbirari Bari. Doppu ca riturnau versu nord, li saracini ripigghiaru li scurririi nzinu a Munticassinu.

Doppu la morti di sò patri ntô sittèmmiru dû 855, iddu ristau lu sulu mpiraturi, e ereditau li tirritoria di l'Italia. Sô patri avìa spartutu li sò tirritoria tra li sò tri figghi. Pi l'autri du frati, Carlu di Pruvenza ereditau la Pruvenza e na parti dâ Burgogna e Lotariu II la Frisia e li tirritoria tra lu Renu e lu Giura.

Ntô 863 sò frati Carlu muriu senza eredi,. Luduvicu II occupau la pruvenza prima ca Lotariu agghicassi. Lotariu si cuntintau appoi dâ Burgogna transgiurana.

Ntô 871 Luduvicu II arriniscìu a libbirari Bari dî saracini, mittennu fini ê 25 anni dû sò Bari.