zdawać
zdawać (język polski)
edytuj- znaczenia:
czasownik przechodni niedokonany (dk. zdać)
- (1.1) przystępować do egzaminu lub sprawdzianu
- (1.2) uzyskiwać pozytywną ocenę
- (1.3) przekazywać przedmioty, stanowisko, funkcję lub odpowiedzialność
- (1.4) przedstawiać sprawę
czasownik zwrotny niedokonany zdawać się (dk. zdać się)
- przykłady:
- (1.1) Jutro będę zdawać dwa egzaminy.
- (1.2) Nie zdaję z polskiego.
- (1.3) Ustępujący prezes zdawał swoje stanowisko następcy.
- (1.3) Wychodząc z biura, zdałem klucze na portierni.
- (1.4) Na poniedziałkowej odprawie kierownik budowy zdawał relację z postępu prac.
- (2.1) Tu przerwał, lecz róg trzymał; wszystkim się zdawało, / Że Wojski wciąż gra jeszcze, a to echo grało.[1]
- (2.2) Nie znam się na motoryzacji, więc w sprawie kupna samochodu zawsze zdawałam się na męża.
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) zaliczać
- (1.3) oddawać, przekazywać, rozliczać się
- (1.4) referować, relacjonować
- (2.1) wydawać się
- (2.2) polegać
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zdawalność ż, zdawanie n, zdanie n, zdawiny
- czas. dać, zadawać, zdać dk.
- przym. zdawkowy
- przysł. zdawkowo
- związki frazeologiczne:
- zdawać sobie sprawę
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) take an exam (in sth); (1.2) pass, nie zdawać: fail; (1.3) turn over, return; (1.4) give an account, report (on sth); (2.1) seem, appear; (2.2) rely (on sb), trust
- białoruski: (1.1) здаваць
- chiński standardowy: (1.1) 考 (kǎo); (2.1) 好像 (hǎoxiàng)
- duński: (1.2) bestå; (1.3) aflevere; (1.4) reportere
- esperanto: (2.1) ŝajni
- francuski: (1.1) passer un examen; (1.3) remettre; (1.4) rendre compte de qqchose; (2.1) sembler "il me semble que"; (2.2) s'en remettre à qqun
- litewski: (1.1) laikyti
- niemiecki: (1.2) bestehen; (2.2) sich verlassen
- rosyjski: (1.1) сдавать; (1.3) сдавать; (1.4) сдавать; (2.1) казаться; (2.2) полагаться
- ukraiński: (1.1) здавати
- włoski: (1.1) sostenere; (1.4) relazionare, rendere conto; (2.2) rimettersi
- źródła:
- ↑ Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz, księga IV Dyplomatyka i łowy