słup
słup (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) wysoki, pionowy element konstrukcyjny; zob. też słup w Wikipedii
- (1.2) unoszący się pionowo kłąb dymu lub gazu
- (1.3) zwarta, pionowa struga cieczy
- (1.4) ciecz w rurce przyrządu pomiarowego
- (1.5) kryształ minerału ukształtowany w wydłużoną bryłę
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub męskoosobowy
- (2.1) pot. firma (czasem też osoba, na którą jest ona zarejestrowana), założona w celu uwiarygodnienia nielegalnych interesów innej spółki, np. wykonywania fikcyjnych przelewów, zaciągania kredytów itp.
- odmiana:
- (1.1-5)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik słup słupy dopełniacz słupa słupów celownik słupowi słupom biernik słup słupy narzędnik słupem słupami miejscownik słupie słupach wołacz słupie słupy - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik słup słupy dopełniacz słupa słupów celownik słupowi słupom biernik słupa słupów / słupy narzędnik słupem słupami miejscownik słupie słupach wołacz słupie słupy
- przykłady:
- (1.1) Słup reklamowy to słup, na którym znajdują się reklamy.
- (2.1) W Rzeszowie i okolicach stworzyli sieć firm słupów – zarejestrowanych na podstawionych ludzi – które brały materiały od producentów i hurtowników, deklarując późniejszą zapłatę[1].
- (2.1) Rzekome „firmy” szukają słupów – osób wykorzystywanych przez cyberprzestępców jako narzędzia do prania pieniędzy skradzionych z kont klientów banków internetowych[2].
- kolokacje:
- (1.1) słup ogłoszeniowy
- (2.1) firma / spółka słup
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) podpora
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. słupnik m, osłupienie n
- czas. osłupieć dk.
- przym. słupowy, przysłupowy, osłupiały
- związki frazeologiczne:
- gadać jak do słupa / mówić jak do słupa • oczy stanęły w słup • stać jak słup soli • zamienić się w słup soli • słup słoneczny • słup świetlny
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) pile, column, post, pole, neck, pylon, pillar; (1.2) pillar; (2.1) strawperson
- arabski: (1.1) عمود m
- arumuński: (1.1) stur[3]
- baskijski: (1.1) zutoin
- białoruski: (1.1) слуп m; (1.3) слуп m; (1.4) слуп m
- bułgarski: (1.1) стълб m; (1.2) стълб m; (2.1) подставено лице n
- chorwacki: (1.1) stup m; (1.2) stup m
- czeski: (1.1) sloup m; (1.2) sloup m; (2.1) bílý kůň m
- duński: (1.1) søjle w
- esperanto: (1.1) kolono, fosto; (1.2) kolono; (1.3) kolono
- francuski: (1.1) poteau m, pilier m, (elektryczny) pylône m; (1.2) colonne ż; (2.1) homme de paille m, prête-nom m
- hiszpański: (1.1) poste m, columna ż
- jidysz: (1.1) סלופּ m (slup)
- kaszubski: (1.1) stôłp m
- kataloński: (1.1) columna ż
- macedoński: (1.1) столб m; (1.2) столб m
- niemiecki: (1.1) Säule ż, Mast m, Pfahl m
- nowogrecki: (1.1) στήλη ż, στύλος m, κίονας m
- rosyjski: (1.1) столб m; (1.2) столб m; (2.1) подставное лицо n
- rumuński: (1.1) stâlp m; (1.2) stâlp m
- serbski: (1.1) стуб (stub) m; (1.2) стуб (stub) m
- słowacki: (1.1) stĺp m, stožiar m; (1.2) stĺp m
- ukraiński: (1.1) стовп m; (1.2) стовп m
- wilamowski: (1.1) zouł ż
- włoski: (1.1) traliccio m, pilone m; (1.2) pennacchio m
- źródła:
- ↑ z Internetu
- ↑ z Internetu
- ↑ Tomasz Klimkowski, Dziedzictwo greckie w języku rumuńskim i arumuńskim, „Balcanica Posnaniensia. Acta et studia”, XIX, Poznań 2012, Wydawnictwo Instytutu Historii UAM, s. 21.