kwiat
kwiat (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) bot. organ roślin nasiennych, w którym wykształcają się wyspecjalizowane elementy służące do rozmnażania
- (1.2) ogrod. kwitnąca roślina ozdobna
- (1.3) pot. roślina doniczkowa
- (1.4) przen. najlepsza część społeczności
- (1.5) daw. przen. dziewictwo[1]
- (1.6) uczn. fiat[2]
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kwiat kwiaty dopełniacz kwiatu[3] kwiatów celownik kwiatowi kwiatom biernik kwiat kwiaty narzędnik kwiatem kwiatami miejscownik kwiecie kwiatach wołacz kwiecie kwiaty
- przykłady:
- (1.1) Kwiaty tego kaktusa odrażająco śmierdzą.
- (1.2) Na zakończenie roku szkolnego nauczycielce wręczono niedrogą wiązankę kwiatów.
- (1.3) Rozbrykany kot strącił kwiat z parapetu.
- (1.4) Wikipedyści to kwiat internautów.
- składnia:
- (1.4) kwiat + D.
- kolokacje:
- (1.1) kwiat męski / kwiat pręcikowy • kwiat żeński
- (1.2) kwiat cięty • bukiet / wiązanka kwiatów • wianek z kwiatów
- (1.3) kwiat doniczkowy
- (1.4) kwiat młodzieży / narodu / poetów / wojska / żołnierstwa
- antonimy:
- (1.1) łodyga
- hiperonimy:
- (1.2) roślina
- hiponimy:
- (1.2) aster, bratek, chaber, cykoria, dzwonek, fiołek, goździk, hiacynt, jaskier, lilia, maciejka, mak, mikołajek, nagietek, narcyz, nasturcja, niezapominajka, pierwiosnek, piwonia, przebiśnieg, róża, sasanka, stokrotka, tulipan
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rozkwitanie n, rozkwit mrz, kwitnięcie n, kwietniówka ż, kwiecień mrz, kwiaciarstwo n, kwiaciarz m, kwiaciarka ż, kwiaciarnia ż, kwietnik m, kwiatostan m, kwiecie n
- czas. kwitnąć ndk., zakwitać ndk., zakwitnąć dk., rozkwitać ndk., rozkwitnąć dk., przekwitać ndk., przekwitnąć dk., ukwiecić dk.
- przym. kwiecisty, kwiatowy, jednokwiatowy, wielokwiatowy, kwietniowy, kwiaciarski
- przysł. kwiecisto
- związki frazeologiczne:
- kwiat lotosu • kwiat paproci • lodowe kwiaty • w kwiecie wieku • tego kwiatu jest pół światu • niech się plenią kwiaty, dla miodu zbiór bogaty
- etymologia:
- (1.1-3) prasł. *květъ[5]
- (1.5) prawdop. kalka z łac., gr.[1]
- (1.6) pol. fiat, wykorzystanie podobieństwa fonetycznego[2]
- uwagi:
- zob. też kwiat w Wikicytatach
- (1.5) por. defloracja – dosł. „odkwiecenie”[4], łac. floriditas → menstruacja, dosł. kwitnienie[6]
- tłumaczenia:
- (1.5) zobacz listę tłumaczeń w haśle: dziewictwo
- aceh: (1.1) bungong
- amharski: (1.1) አበባ (ăbäba)
- angielski: (1.1) flower; (1.2) flower; (1.3) plant
- arabski: (1.1) زهرة ż (zahra)
- aramejski: (1.1) ܗܒܒܐ m (habbāḇ)
- baskijski: (1.1) lore; (1.2) lore
- bhodźpuri: (1.1) फूल m
- białoruski: (1.1) кветка ż, краска ż, цвет m; (1.4) цвет m
- bułgarski: (1.1) цвят m; (1.2) цвете n; (1.3) саксийно растение n, цвете n; (1.4) цвят m
- chiński standardowy: (1.1) 花 (huā)
- chorwacki: (1.1) cvijet m
- duński: (1.1) blomst w; (1.2) blomst w
- elfdalski: (1.1) bljåmme n
- esperanto: (1.1) floro; (1.2) floro
- fiński: (1.1) kukka; (1.2) kukka
- francuski: (1.1) fleur ż; (1.2) fleur ż; (1.4) fleur ż
- gudźarati: (1.1) ફૂલ n (phūla), સુમન n (sumana), પુષ્પ n (puṣpa)
- hawajski: (1.1) pua
- hebrajski: (1.1) פרח m (perach); (1.2) פרח m (perach)
- hiszpański: (1.1) flor ż
- ido: (1.1) floro; (1.2) floro
- islandzki: (1.1) blóm n; (1.2) blóm n
- jaćwieski: (1.1) flums
- japoński: (1.1) 花 (はな, hana); (1.2) 花 (はな, hana)
- jidysz: (1.1) בלום ż (blum); (1.2) בלום ż (blum), קווייט m (kwejt)
- karaimski: (1.1) цецек, чичэк; (1.2) цецек, чичэк; (1.3) цецек, чичэк
- kaszubski: (1.1) kwiat
- kataloński: (1.1) flor ż; (1.2) flor ż
- kazachski: (1.1) гүл
- koreański: (1.1) 꽃 (kkot); (1.2) 꽃 (kkot)
- litewski: (1.1) gėlė ż
- lombardzki: (1.1) fior, fiuur
- łaciński: (1.1) flos m; (1.2) flos m; (1.3) flos m
- manx: (1.1) blaa m
- marathi: (1.1) फूल n
- moksza: (1.1) панчф
- nahuatl klasyczny: (1.1) xochitl
- nahuatl ze środkowej Huasteki: (1.1) xochitl
- niderlandzki: (1.1) bloem m ż
- niemiecki: (1.1) Blume ż; (1.2) Blume ż; (1.3) Blume ż, Topfblume ż
- norweski (bokmål): (1.1) blomst m
- norweski (nynorsk): (1.1) blome m
- nowogrecki: (1.1) λουλούδι n, άνθος n
- ormiański: (1.1) ծաղիկ
- perski: (1.1) گل (gol); (1.2) گل (gol)
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- pontyjski: (1.1) άθος n
- rosyjski: (1.1) цвето́к m; (1.2) цвето́к m; (1.3) цвето́к m; (1.4) цвет m
- rumuński: (1.1) floare ż; (1.2) floare ż
- sanskryt: (1.1) पुष्प n (puṣpa)
- shona: (1.1) ruva
- słowacki: (1.1) kvet; (1.2) kvet
- staroirlandzki: (1.1) bláth m
- sycylijski: (1.1) ciuri
- szkocki gaelicki: (1.1) flùr m
- szwedzki: (1.1) blomma w, blomster w
- średnio-wysoko-niemiecki: (1.1) bluome m/ż; (1.2) bluome m/ż
- tetum: ai-funan
- tuvalu: (1.1) pua, pula; (1.2) pua, pula
- tybetański: (1.1) མེ་ཏོག (me tog)
- udmurcki: (1.1) сяська
- ukraiński: (1.1) квітка ż, цвіт m; (1.2) квітка ż, цвіт m; (1.3) вазо́н m; (1.4) цвіт m
- urdu: (1.1) پھول m
- węgierski: (1.1) virág
- wilamowski: (1.1) błum ż; (1.2) błum ż; (1.3) błum ż
- włoski: (1.1) fiore; (1.2) fiore; (1.3) fiore; (1.4) fiore
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Anna Krawczyk-Tyrpa, Kwiat i kobieta, „Acta Universitatis Wratislaviensis” no 2282, Język a Kultura, t. 16, Wrocław 2001, s. 10.
- ↑ 2,0 2,1 Monika Rzeszutek, Rośliny w szkolnym ogrodzie, czyli nazwy botaniczne w socjolekcie uczniowskim, „Acta Universitatis Wratislaviensis” no 2282, Język a Kultura, t. 16, Wrocław 2001, s. 226.
- ↑ Hasło „kwiat” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Anna Krawczyk-Tyrpa, Kwiat i kobieta, „Acta Universitatis Wratislaviensis” no 2282, Język a Kultura, t. 16, Wrocław 2001, s. 11.
- ↑ Hasło „kwiat” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ Anna Krawczyk-Tyrpa, Kwiat i kobieta, „Acta Universitatis Wratislaviensis” no 2282, Język a Kultura, t. 16, Wrocław 2001, s. 12.
kwiat (język kaszubski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- praindoeur. *k̑u̯ei̯t-
- uwagi:
- źródła: