ruva

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, klasa 5/6

(1.1) bot. kwiat^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

 

wymowa:

znaczenia:

czasownik przechodni i nieprzechodni

(1.1) zool. wysiadywać jaja^[1]

(1.2) przen. strzec, pilnować (czegoś cennego)^[1]

(1.3) przen. obmyśliwać, planować (często coś złego), knuć^[1]

(1.4) przen. czaić się, czyhać^[1]

(1.5) przen. złowieszczo zalegać, rozpościerać się^[1]

odmiana:

(1) att ruva, ruvar, ruvade, ruvat, ruva! ; pres. part. ruvande, perf. part. ruvad

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) ruva (på) egg → wysiadywać jaja

(1.2) ruva på sin skatt → strzec swojego skarbu

(1.3) ruva på hämnd → knuć zemstę

(1.4) fienden ruvar → wróg czai się

(1.5) mörkret ruvar över något → ciemności zalegają nad czymś

synonimy:

(1.2) vakta, bevaka

(1.3) grubbla, fundera, planera

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ruvande, ruvning

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: häcka • para sig • värpa • ruva • kläcka (wylęganie)

źródła: