konik
konik (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) zdrobn. od: koń
- (1.2) mały koń
- (1.3) zob. konik polny
- (1.4) zob. konik morski
- (1.5) przen. ulubiony przedmiot zainteresowań jakiejś osoby, któremu poświęca ona dużo czasu i który jest częstym tematem jej rozmów[1]
- (1.6) daw. ent. lud. szarańcza, Pachytilus migratorius[2]
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (3.1) pot. osoba sprzedająca nielegalnie bilety na widowiska, koncerty
- odmiana:
- (1.1-5)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik konik koniki dopełniacz konika koników celownik konikowi konikom biernik konika koniki narzędnik konikiem konikami miejscownik koniku konikach wołacz koniku koniki - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik konik koniki dopełniacz konika koników celownik konikowi konikom biernik konik koniki narzędnik konikiem konikami miejscownik koniku konikach wołacz koniku koniki - (3.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik konik koniki dopełniacz konika koników celownik konikowi konikom biernik konika koników narzędnik konikiem konikami miejscownik koniku konikach wołacz koniku koniki
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) konik polski
- synonimy:
- (1.5) hobby, pasja, zamiłowanie
- (1.6) kobyłka
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.6) owad
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- dosiadać swojego konika / dosiąść swojego konika • wsiąść na swojego konika • konik na biegunach
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: koń
- (1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: konik polny
- (1.4) zobacz listę tłumaczeń w haśle: konik morski
- (1.5) zobacz listę tłumaczeń w haśle: hobby
- (1.6) zobacz listę tłumaczeń w haśle: szarańcza
- (2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: koniczyna
- angielski: (1.1) nag, pony, cockhorse (toy); (1.2) horseling; (1.5) pursuit, sideline, avocation, by-line; (3.1) ticket tout, scalper, exchanger, tailstock
- baskijski: (1.1) zalditxo
- czeski: (1.1) koník m
- esperanto: (1.1) ĉevaleto; (1.5) ŝatokupo, ĉevaleto
- hiszpański: (1.1) caballito m
- jidysz: (1.1) פֿערדל n; (1.5) פֿערדל n
- kaszubski: (1.1) kònik m; (1.2) kònik m, kòniczk m, zgrzébiã n, zgrzébc m
- rosyjski: (1.1) конёк m; (1.5) конёк m
- sanskryt: (1.1) अश्वक
- szwedzki: (3.1) biljetthaj w, biljettspekulant w
- wilamowski: (1.1) fadła n, faodła n, fādła n
- źródła:
- ↑ Hasło „konik” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ Tadeusz Kowalski, Szarańcza, „Język Polski” nr 2/1947, s. 52.
- ↑ Teresa Skubalanka, Polskie nazewnictwo roślin. Struktura zbioru, „Annales Universitates Mariae Curie-Skłodowska Lublin-Polonia”, vol. XXVII/2009, s. 141.
konik (język chuuk)
edytuj- wymowa:
- IPA: /ˈkɔɹriˈk/
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) woda
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz chuuk, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.