floor
floor (język angielski)
edytuj- wymowa:
- bryt. enPR: flô, IPA: /flɔː/, SAMPA: /flO:/
- amer. enPR: flôr, IPA: /flɔːɹ/ lub /floʊɹ/, SAMPA: /flO:r/ lub /floUr/
- homofon: flaw (dial. nierotyczne (non-rhotic))
-
- znaczenia:
rzeczownik policzalny
- (1.1) podłoga
- (1.2) piętro
- (1.3) the floor → publiczność
- (1.4) polit. sala obrad[1]
- (1.5) polit. prawo zabrania głosu[1]
- (1.6) parkiet giełdowy[1]
- (1.7) górn. pokład
- (1.8) parkiet taneczny
- (1.9) mat. część całkowita, cecha, podłoga
czasownik
- (2.1) pokryć czymś podłogę
- (2.2) rozpłaszczyć na ziemi, znokautować
- (2.3) mot. slang. dać gaz do dechy
- (2.4) sprawić w dyskusji, że oponent nie będzie miał co odpowiedzieć i zamilknie
- (2.5) wprawić w osłupienie
- (2.6) pot. dokończyć
- (2.7) mat. zadać dolne ograniczenie
- przykłady:
- (1.1) There is a woolen carpet on the floor in my room. → W moim pokoju, na podłodze, jest wełniany dywan.
- (1.2) I live on the second floor. → Mieszkam na drugim (bryt.) / pierwszym (amer.) piętrze.
- składnia:
- synonimy:
- (1.8) dance floor
- antonimy:
- (1.1) ceiling
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.2) Piętra są numerowane w USA od parteru (zwanego tam first floor) a w Wielkiej Brytanii powyżej parteru (first floor to pierwsze piętro). Używa się wówczas słowa floor. Przy podawaniu liczby kondygnacji stosuje się raczej słowo story / storey, przy czym np. seven-storey(ed) oznacza sześciopiętrowy, siedmiokondygnacyjny.
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Hasło „floor” w: The Free Dictionary by Farlex.