bander

wymowa:

(1) IPA: /bɑ̃.de/ ​^?/i

​^?/i ​^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) bandażować, obandażować

(1.2) opasać

(1.3) naprężać, napinać

czasownik nieprzechodni

(2.1) pot. slang. stawać (komuś), mieć wzwód

odmiana:

(1) (2) koniugacja I

przykłady:

(2.1) Lui il bande quand il veut, et moi, quand je peux. → Jemu staje, kiedy on chce, a mnie, kiedy mogę.

składnia:

kolokacje:

(1.3) bander un arc → napinać łuk

(2.1) faire bander (quelqu'un) → jarać (kogoś), pasić kogoś

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bande, bandeau

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: