Mühlkreisbahn

W roku 1888 do obsługi linii zakupiono pięć lokomotyw parowych, wyprodukowanych przez firmę „Krauss”, nazwanych kolejno „UHRFAHR”, „AIGEN”, „LINZ”, „NEUFELDEN” i „ROHRBACH” od nazw miejscowości znajdujących się na szlaku linii. Po wcieleniu linii do c.k. Kolei Państwowych przemianowano lokomotywy na serię „94” i oznaczono kolejno jako 94.61-65, a począwszy od roku 1905 jako serię 494. W latach 90. dwudziestego wieku do obsługi pociągów pasażerskich używano lokomotyw serii 2043, pociągi pasażerskie prowadzone są przy użyciu szynobusów serii 5047, a począwszy od roku 2005 również dwuczłonowymi jednostkami serii 5022 (wersja Siemens Desiro dla kolei austriackich)

Do linii Mühlkreisbahn zalicza się również łącznik kolejowy pomiędzy stacją Linz Urfahr oraz stacją rozrządową Linz Vbf, dzięki czemu możliwa jest bezpośrednia komunikacja z kolejami Westbahn (Austria). długości 9,4 km, biegnący w całości na terenie miasta. Początkowo tory biegną wzdłuż ulicy Reindlstraße, następnie skręcają na południe, krzyżują się z torami tramwajowymi i biegną dalej przez Eisenbahnbrücke (niem. „most kolejowy”). Most ten jest współużytkowany przez ruch kolejowy i samochodowy, przy czym w czasie przejazdu pociągu jest on zamykany dla ruchu samochodowego. W dni robocze przez łącznik przejeżdżają średnio dwa pociągi towarowe.