Mijanka
Mijanka – wyznaczony odcinek drogi szynowej lub kołowej jednopasmowej (jednotorowej) umożliwiający wyprzedzanie i wymijanie się pojazdów szynowych lub drogowych.
Mijanka na liniach szeroko- i normalnotorowych to stacja kolejowa o ograniczonym zakresie działania, której układ torowy umożliwia jedynie krzyżowanie i wyprzedzanie pociągów[1][2][3].
Rodzaje mijanek
edytujTor główny zasadniczy i główny dodatkowy
edytujPodstawowy układ mijanki, w którym przy obu torach znajdują się perony. Tor główny zasadniczy znajduje się w tej samej linii, co tory szlakowe, natomiast tor główny dodatkowy odchodzi na bok. Stosowany przeważnie w miejscach gdzie ruch jest niewielki, najczęściej tylko pasażerski. Przeważnie przez tor główny zasadniczy można przejechać bez zmiany prędkości natomiast przez tor główny dodatkowy już ze znaczną jej redukcją.
Mijanka z peronem tylko przy torze dodatkowym
edytujWjazd na peron tylko w torze głównym dodatkowym, tor główny zasadniczy bez peronu. Tor główny zasadniczy umożliwia przejazd przez stację bez redukcji prędkości, lecz nie ma możliwości postoju handlowego dwóch pociągów pasażerskich jednocześnie.
Podobny układ mogą mieć małe stacje na liniach jednotorowych. Od mijanki różnią się tym, że mają trzeci tor główny, który może być wykorzystywany do postojów pociągów towarowych lub postojów niehandlowych pociągów pasażerskich.
Mijanka z peronem wyspowym
edytujUkład, w którym pociągi zatrzymują się przy obu krawędziach peronu wyspowego. Prędkość w rozjazdach bywa ograniczona na obu torach, szczególnie w przypadku zabudowania rozjazdów w układzie uskokowym (tor główny zasadniczy dla jednego kierunku jest torem głównym dodatkowym dla drugiego kierunku; nie ma możliwości przejechania przez stację bez zmniejszenia prędkości pociągu w jednym z rozjazdów, natomiast drugi zawsze będzie ułożony na wprost).
Układ ten jest bardzo często wykorzystywany na liniach lokalnych w Wielkiej Brytanii (w Polsce najpopularniejszy jest pierwszy układ).
Mijanka wraz z innymi punktami eksploatacyjnymi
edytujMijanka może być urządzona wraz z innymi punktami eksploatacyjnymi na szlaku, takimi jak:
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Dz.U. z 2015 r. poz. 360.
- ↑ Instrukcja o prowadzeniu ruchu pociągów (R-1) [1].
- ↑ Bronisław Gajda: Technika ruchu kolejowego Cz. I: Prowadzenie ruchu pociągów. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1985, s. 20. ISBN 83-206-0290-4.