Fernando Verdasco

Od tego momentu, będąc w zawodowym gronie tenisistów przez niemal dwa lata występował w turniejach rangi ITF Futures i ATP Challenger Tour. Pod koniec lipca 2002 roku Hiszpan doszedł do finału ATP Challenger Tour w Segowii.

W 2003 roku po raz pierwszy postanowił wystartować w turnieju wielkoszlemowym, podczas rozgrywek w Melbourne. Aby dostać się do turnieju głównego musiał przebrnąć przez kwalifikacje, co mu się nie udało. W rozgrywkach ATP Masters Series w Miami doszedł do III rundy.

Do turnieju Rolanda Garrosa Verdasco również zgłosił swój udział, ale ponownie odpadł w eliminacjach. Na Wimbledonie zagrał w turnieju głównym przechodząc na początku kwalifikacje, lecz w fazie zasadniczej przegrał w I rundzie z Jarkko Nieminenem. W US Open doszedł do III rundy, eliminując w I rundzie Tommy’ego Robredo. W meczu o 1/8 finału nie sprostał Paradornowi Srichaphanowi przegrywając 3:6, 4:6, 3:6.

Na koniec sezonu 2003 został sklasyfikowany na 109. pozycji^[2].

Na początku sezonu Hiszpan przeszedł kwalifikacje do Australian Open, ale w turnieju głównym odpadł w I rundzie. Swój pierwszy finał turniejowy rangi ATP World Tour osiągnął w Acapulco^[3]. Mecz finałowy zakończył się porażką Verdaski z Carlosem Moyą 3:6, 0:6. W połowie kwietnia 2004 roku, podczas rywalizacji w Walencji, Verdasco wygrał po raz pierwszy w karierze całe rozgrywki, czyniąc to bez straty seta. W półfinale tej imprezy pokonał obrońcę tytułu z 2003 roku, Juana Carlosa Ferrero. W finale wygrał z Albertem Montañésem 7:6(5), 6:3^[4].

Turniej imieniem Rolanda Garrosa zakończył na II rundzie. W imprezach rozgrywanych na kortach trawiastych w Halle i ’s-Hertogenbosch dochodził do ćwierćfinałów. Wielkoszlemowy Wimbledon ukończył na II rundzie. Podczas turnieju w Kitzbühel Verdasco uzyskał półfinał, lecz w mecz o finał przegrał z Gastónem Gaudio 0:6, 2:6. Edycję US Open zakończył na II rundzie. Podczas turnieju w Sztokholmie Verdasco dotarł do ćwierćfinału singla, natomiast parze z Feliciano Lópezem osiągnął swój pierwszy finał w grze podwójnej, w którym pokonali 6:4, 6:4 duet Wayne Arthurs-Paul Hanley.

Piąty zawodowy sezon Verdasco rozpoczął od gry na twardych kortach w Melbourne uzyskując II rundę. W spotkaniu o III rundę odpadł z Guillermo Cañasem. W Walencji dotarł do ćwierćfinału. W rozgrywkach rangi ATP Masters Series w Rzymie uzyskał ćwierćfinał, pokonując po drodze m.in. Andy’ego Roddicka. W spotkaniu o półfinał musiał uznać wyższość Guillermo Corii, z którym przegrał 6:3, 3:6, 3:6.

W Rolandzie Garrosie stoczył w I rundzie pięciosetowy pojedynek z Robinem Söderlingiem, który zakończył się zwycięstwem Szweda 1:6, 3:6, 6:3, 6:3, 6:3. Wimbledon Hiszpan zakończył na II rundzie. Trzeci karierowy finał zagrał na ceglanych kortach w Kitzbühel. W pojedynku finałowym Verdasco przegrał w czterech setach z Gastónem Gaudio 6:2, 2:6, 4:6, 4:6^[5]. W turnieju rozgrywanym w New Haven Hiszpan dotarł do ćwierćfinału. W US Open awansował do IV rundy. W meczu o ćwierćfinał spotkał się z Jarkko Nieminenem, z którym przegrał 2:6, 6:7(6), 3:6. Na koniec sezonu Hiszpan doszedł do półfinału turnieju w Petersburgu.

Sezon ukończył na 33. pozycji w rankingu światowym^[2].

Rozpoczynający się sezon Verdasco zaczął od II rundy w Australian Open. W turnieju w Walencji awansował do półfinału, gdzie pokonał go Gilles Simon. Podczas rozgrywek ATP Masters Series w Hamburgu uzyskał ćwierćfinał, ale w meczu o półfinał nie sprostał José Acasuso przegrywając 1:6, 7:6(6), 3:6.

Start we French Open hiszpański tenisista ukończył na II rundzie. Na trawiastych kortach Queen’s Clubu w Londynie doszedł do ćwierćfinału, a w Wimbledonie dotarł do IV rundy turnieju, wygrywając wcześniej z Davidem Nalbandianem. W meczu o ćwierćfinał spotkał się z Radkiem Štěpánkiem, z którym przegrał 7:6(4), 3:6, 6:4, 4:6, 2:6. Swój kolejny ćwierćfinał Verdasco osiągnął w Gstaad. W Kitzbühel dotarł do półfinału, w którym przegrał z Agustínem Callerim 6:4, 1:6, 3:6.

Ostatni w sezonie wielkoszlemowy turniej, US Open, zakończył na III rundzie, przegrywając w meczu o IV fazę rozgrywek z Andym Roddickiem.

W stosunku do 2005 roku, Verdasco poprawił swoją pozycję na koniec sezonu o dwa miejsca – był sklasyfikowany na 31. pozycji w rankingu ATP^[2].

 

W Australian Open Verdasco doszedł do II rundy, a we French Open osiągnął IV rundę. W Wimbledonie awansował do III rundy rozgrywek. Podczas turnieju w Stuttgarcie Verdasco osiągnął finał gry podwójnej, gdzie razem z Guillermo Garcíą Lópezem wyeliminowali po drodze parę Simon Aspelin-Julian Knowle. Pojedynek finałowy hiszpańska para przegrała z Františkiem Čermákiem i Leošem Friedlem. Na ceglanych kortach w Gstaad Verdasco dotarł do ćwierćfinału. W Kitzbühel zagrał w półfinale, a potem wygrał zawody ATP Challenger Tour w Segowii. W New Haven awansował do ćwierćfinału, lecz w meczu o półfinał nie sprostał Jamesowi Blake’owi.

W US Open Hiszpan doszedł do III rundy. W azjatyckim tournée awansował do półfinału imprezy w Bangkoku przegrywając mecz o finał z Dmitrijem Tursunowem. Rozegrał również ćwierćfinał w Tokio.

Pierwszy w sezonie finał w grze pojedynczej Verdasco osiągnął w Petersburgu, w którym spotkał się z Andym Murrayem. Verdasco tym samym jako pierwszy Hiszpan doszedł do finału imprezy rozgrywanej w Rosji^[6]. Murray wygrał jednak pojedynek 6:2, 6:3.

Na koniec sezonu zajmował 26. pozycję na świecie^[2].

W Australian Open Verdasco doszedł do II rundy. W Hamburgu awansował do ćwierćfinału mając za rywala w meczu o półfinał Rogera Federera. Szwajcar wygrał rywalizację 6:3, 6:3.

W Rolandzie Garrosie Hiszpan osiągnął IV rundę rozgrywek. Spotkanie o ćwierćfinał przegrał z Rafaelem Nadalem, który wygrał konfrontację 6:1, 6:0, 6:2. W rozgrywkach w Nottingham osiągnął finał, eliminując po drodze m.in. Gilles’a Simona. W meczu o tytuł zagrał z Ivo Karloviciem, który wygrał pojedynek 7:5, 6:7(4), 7:6(8)^[7].

Na Wimbledonie Verdasco uzyskał IV rundę, przegrywając potem z Mario Ančiciem. W Gstaad doszedł do półfinału. Swoje drugie w karierze zwycięstwo w cyklu ATP World Tour Hiszpan odniósł w chorwackim Umagu, pokonując w finałowej rozgrywce w trzech setach Igora Andriejewa 3:6, 6:4, 7:6(4)^[8]. W turnieju w New Haven awansował do półfinału, w którym przegrał rywalizację z Mardym Fishem 0:6, 6:1, 3:6.

Wielkoszlemowy US Open zakończył na III rundzie. Pod koniec sezonu osiągnął ćwierćfinał w Wiedniu oraz półfinał w Petersburgu.

Na koniec roku Verdasco znalazł się w czołowej dwudziestce rankingu światowego zajmując 16. pozycję^[2].

 

Na początku nowego sezonu hiszpański tenisista awansował do finału imprezy w Brisbane, jednak w pojedynku o tytuł nie sprostał Radkowi Štěpánkowi przegrywając 6:3, 3:6, 4:6^[9]. Ponadto w Brisbane Verdasco osiągnął swój trzeci w karierze deblowy finał. Wspólnie z Mischą Zverevem przegrali jednak decydujący mecz z Francuzami Marcem Gicquelem oraz Jo-Wilfriedem Tsongą. Podczas Australian Open awansował do półfinału, pokonując wcześniej Andy’ego Murraya oraz finalistę z roku 2008, Jo-Wilfrieda Tsongę. Mecz o finał rozegrał z Rafaelem Nadalem, który wygrał spotkanie w pięciu setach 6:7(4), 6:4, 7:6(2), 6:7(1), 6:4^[10]. W turniejach rangi ATP World Tour Masters 1000 w Indian Wells, Miami, Monte Carlo, Rzymie i Madrycie awansował, w każdym z nich, do ćwierćfinału. W Barcelonie, turnieju z cyklu ATP World Tour 500 również osiągnął ćwierćfinał. 20 kwietnia Verdasco został sklasyfikowany na 7. miejscu na świecie – najwyższym w swojej karierze.

Występ w Rolandzie Garrosie ukończył na IV rundzie przegrywając w spotkaniu o kolejną fazę z Nikołajem Dawydienką 2:6, 2:6, 4:6. Ten sam wynik osiągnął na Wimbledonie przegrywając mecz o ćwierćfinał z Ivo Karloviciem 6:7(5), 7:6(4), 3:6, 6:7(9). Na kortach w Båstad dotarł do ćwierćfinału. Mecz o półfinał przedwcześnie oddał przy stanie 1:6, 1:3 Juanowi Mónaco. Trzeci zawodowy turniej jaki Verdasco wygrał miał miejsce w New Haven, gdzie w finale pokonał 6:4, 7:6(7) Sama Querreya^[11].

Podczas US Open w pierwszych dwóch rundach Hiszpan eliminował swoich rywali bez straty seta. W III rundzie rozgrywek spotkał się z Niemcem Tommym Haasem. Spotkanie zakończyło się triumfem Hiszpana 3:6, 7:5, 7:6(8), 1:6, 6:4. W meczu o ćwierćfinał zagrał z Johnem Isnerem, którego pokonał 4:6, 6:4, 6:4, 6:4. W dalszej fazie rozgrywek zmierzył się z Novakiem Đokoviciem. Rywalizacja zakończyła się zwycięstwem Serba 7:6(2), 1:6, 7:5, 6:2^[12].

W azjatyckim tournée Verdasco dotarł do finału imprezy w Kuala Lumpur, eliminując m.in. Richarda Gasqueta oraz Fernando Gonzáleza. W pojedynku finałowym zmierzył się z Nikołajem Dawydienką, który pokonał Hiszpana 6:4, 7:5^[13]. W turnieju China Open rozgrywanym w Pekinie Verdasco doszedł do ćwierćfinału, gdzie spotkał się z Novakiem Đokoviciem. Serb wygrał spotkanie i jak się później okazało cały turniej. W Szanghaju Hiszpan odpadł z rywalizacji w II rundzie po porażce 4:6, 6:7(6) z Ivanem Ljubičiciem.

W listopadzie wystartował w turnieju ATP World Tour Finals, gdzie gra ósemka najlepszych tenisistów z rankingu danego sezonu. Verdasco zakwalifikował się jako ostatni. W fazie grupowej, tzw. Round Robin zmierzył się z Rogerem Federerem, Andym Murrayem oraz Juanem Martínem del Potro. Verdasco przegrał wszystkie mecze i odpadł z rywalizacji będąc na ostatnim miejscu w grupie.

Sezon ukończył na 9. miejscu w rankingu ATP^[2].

Sezon Verdasco zainaugurował od startu w Melbourne. W I rundzie pokonał po czterosetowym meczu Carstena Balla, w II rundzie w trzech setach Iwana Sergejewa, a w III rundzie Stefana Koubka. Pojedynek o ćwierćfinał rozegrał z Nikołajem Dawydienką. Blisko czterogodzinny mecz zakończył się porażką Hiszpana 2:6, 5:7, 6:4, 7:6(5), 3:6. Na początku lutego wystartował w turnieju w San Josè. Hiszpan wygrał całe rozgrywki, pokonując Lu Yen-hsuna, Benjamina Beckera, Ričardasa Berankisa, Denisa Istomina, a w finale wynikiem 3:6, 6:4, 6:4 Andy’ego Roddicka^[14]. Tuż po turnieju w San Josè wziął udział w rozgrywkach w Memphis, gdzie został wyeliminowany w I rundzie przez Jérémy’ego Chardy’ego. Następnie wystartował w Acapulco, gdzie odpadł w ćwierćfinale z Juanem Mónaco.

W marcu, miesiącu kiedy rozgrywane są amerykańskie turnieje ATP World Tour Masters 1000, doszedł najpierw do III rundy w Indian Wells (porażka z Tomášem Berdychem), natomiast w Miami do ćwierćfinału, eliminując m.in. Rogera Federera. Mecz o półfinał przegrał po raz kolejny z Berdychem.

Sezon gry na kortach ziemnych zainaugurował od występu w turnieju ATP World Tour Masters 1000 w Monte Carlo. Verdasco awansował po raz pierwszy w karierze do finału imprezy tej rangi, eliminując m.in. Tomáša Berdycha oraz wicelidera rankingu ATP, Novaka Đokovicia^[15]. Mecz finałowy przegrał wynikiem 0:6, 1:6 z Rafaelem Nadalem. Kolejne zawody rozegrał w Barcelonie, gdzie odniósł swoje piąte turniejowe zwycięstwo w karierze^[16]. W drodze po tytuł pokonał m.in. w półfinale Davida Ferrera, a w finale wynikiem 6:3, 4:6, 6:3 Robina Söderlinga. W połowie maja wystartował, na tydzień przed rozpoczęciem wielkoszlemowego turnieju Rolanda Garrosa, w Nicei. Hiszpan osiągnął kolejny finał, w którym został pokonany przez Richarda Gasqueta^[17]. Na kortach im. Rolanda Garrosa Hiszpan doszedł do IV rundy, gdzie przegrał z Nicolásem Almagro w czterech setach. Podczas Wimbledonu odpadł już w I rundzie z Fabio Fogninim.

W połowie lipca wziął udział w turnieju na ziemnej nawierzchni w Båstad. Verdasco doszedł do ćwierćfinału zawodów, przegrywając z Tommym Robredo w dwóch setach. Kolejny ćwierćfinał osiągnął w Waszyngtonie, przegrywając spotkanie o półfinał z Markosem Pagdatisem. Podczas US Open Hiszpan obronił ćwierćfinał wywalczony z roku 2009. Po drodze wyeliminował m.in. rozstawionych Davida Nalbandiana i Davida Ferrera. W meczu o dalszą fazę nie sprostał Rafaelowi Nadalowi. Ostatni w sezonie turniej Verdasco rozegrał w Paryżu (hala Bercy) gdzie doszedł do III rundy; przegrał z późniejszym finalistą zawodów, Gaëlem Monfilsem.

Sezon Hiszpan zakończył na 9. pozycji w rankingu ATP^[2].

 

Sezon 2011 Verdasco zainaugurował występem w Brisbane, gdzie odpadł z rywalizacji w I rundzie po porażce z Benjaminem Beckerem. Podczas Australian Open Hiszpan dotarł do IV rundy. Pokonał m.in. w pięciu setach Janko Tipsarevicia, a przegrał rezultatem 4:6, 2:6, 3:6 z Tomášem Berdychem. W lutym Hiszpan wystąpił w zawodach w San José jako obrońca tytułu. Turniej zakończył się porażką Verdasco w finale przeciwko Kanadyjczykowi Milosowi Raonicowi^[18]. Podczas wiosennych turniejów ATP World Tour Masters 1000 w USA osiągnął III rundę w Indian Wells, oraz II rundę w Miami.

Sezon na kortach ziemnych rozpoczął od występu w Monte Carlo, jednak odpadł z rywalizacji w I rundzie. Następnie osiągnął finał zawodów w Estoril, po wygranej m.in. z Milosem Raoniciem. W pojedynku finałowym nie sprostał Juanowi Martínowi del Potro^[19]. Podczas Rolanda Garrosa Hiszpan dotarł do III rundy po wygranych z Juanem Mónaco i Xavierem Malissem. Mecz o dalszą 1/8 finału przegrał z Ivanem Ljubičiciem.

Na początku czerwca, na trawiastych kortach w Londynie (Queen’s), Hiszpan dotarł do ćwierćfinału, po wcześniejszym wyeliminowaniu m.in. Davida Nalbandiana. Spotkanie o półfinał zakończyło się porażką Verdasco z Andym Roddickiem. Z Wimbledonu Hiszpan odpadł w II rundzie po porażce z Robinem Haasem. Po Wimbledonie Verdasco wystartował w Hamburgu osiągając półfinał, po wcześniejszym wyeliminowaniu Jürgena Melzera. W pojedynku o finał Verdasco przegrał z Nicolásem Almagro. Następnie hiszpański tenisista zagrał w Gstaad, awansując do trzeciego w sezonie finału. Verdasco po drodze pokonał m.in. Almagro, jednak w pojedynku o tytuł nie sprostał Marcelowi Granollersowi^[20].

Na początku sierpnia Hiszpan dotarł do ćwierćfinału w Waszyngtonie, gdzie został pokonany przez Radka Štěpánka. Z US Open Verdasco odpadł w III rundzie, po porażce z Jo-Wilfriedem Tsongą. Miesiąc po zakończeniu zmagań w Nowym Jorku Verdasco zagrał w Pekinie osiągając ćwierćfinał, w którym uległ późniejszemu mistrzowi imprezy, Tomášowi Berdychowi.

Na koniec roku Verdasco zajmował 24. pozycję w rankingu ATP^[2].

Pierwszy turniej w 2012 roku z udziałem Hiszpana miał miejsce w Auckland, gdzie doszedł do półfinału wyeliminowany przez Davida Ferrera. Podczas Australian Open Verdasco odpadł w I rundzie z Bernardem Tomiciem po pięciosetowym pojedynku. W lutym tenisista hiszpański awansował do ćwierćfinału w São Paulo, po wygranej m.in. nad Javierem Martím, przeciwko któremu obronił trzy piłki meczowe. Spotkanie o dalszą rundę przegrał z Albertem Ramosem. W kolejnym turnieju, w Buenos Aires, Hiszpan doszedł do II rundy, przegrywając z Igorem Andriejewem. Verdasco wziął udział również w rywalizacji deblowej, wygrywając swój drugi turniej w tej konkurencji. W parze z Davidem Marrero pokonali w finale 6:4, 6:4 Michala Mertiňáka i André Sá^[21]. Na początku marca hiszpański tenisista wystartował w Acapulco. W grze pojedynczej osiągnął pierwszy w sezonie finał, po wcześniejszym wyeliminowaniu m.in. Nicolása Almagro. Finałowy mecz Verdasco przegrał 1:6, 2:6 z Davidem Ferrerem^[22]. Z kolei w grze podwójnej Verdasco ponownie dotarł do finału z Davidem Marrero, pokonując w finałowej rundzie Marcela Granollersa i Marca Lópeza.

Pod koniec kwietnia na kortach ziemnych w Barcelonie tenisista hiszpański dotarł do półfinału, w którym nie sprostał Rafaelowi Nadalowi. Następnie podczas turnieju w rodzinnym Madrycie Verdasco awansował do półfinału pokonując w III rundzie po trzynastu porażkach Rafaela Nadala 6:3, 3:6, 7:5^[23]. W dalszej rundzie Hiszpan odpadł z Tomášem Berdychem. W wielkoszlemowym French Open, po zwycięstwach odniesionych nad Steve’em Darcisem oraz Gilles’em Müllerem, Verdasco odpadł w III rundzie z Andreasem Seppiem po porażce w pięciu setach. Również na III rundzie Verdasco zakończył swój udział podczas Wimbledonu, pokonany przez Xaviera Malisse’a.

W lipcu Verdasco najpierw wystartował w Umagu, osiągając półfinał turnieju singlowego, w którym odpadł z Marcelem Granollersem. Hiszpan zagrał również w zawodach gry podwójnej odnosząc trzecie końcowe zwycięstwo w sezonie wspólnie z Davidem Marrero. Finałowe spotkanie wygrali 6:3, 7:6(4) z Marcelem Granollersem i Marcem Lópezem^[24]. Kolejny tytuł deblowy Verdasco wywalczył w Hamburgu partnerując Marrero, a w finale pokonali 6:4, 6:3 Rogério Dutra Silvę i Daniela Muñoza de la Nava^[25].

Tego roku odbyły się również igrzyska olimpijskie w Londynie, gdzie Verdasco wystartował. Swój udział w zawodach Hiszpan zakończył już w I rundzie pokonany przez Denisa Istomina. Na początku września, podczas US Open, Verdasco awansował do III rundy, w której nie sprostał Rogerowi Federerowi.

Jesienią pierwszy turniej Verdasco zagrał w Bangkoku dochodząc do ćwierćfinału. Spotkanie o dalszą rundę przegrał z Janko Tipsareviciem. Pod koniec października Verdasco razem z Davidem Marrero awansowali do finału w Walencji, gdzie przegrali z Alexanderem Peyą i Bruno Soaresem.

 

Pierwszy w sezonie wielkoszlemowy turniej, Australian Open, Verdasco zakończył na III rundzie. Najpierw wyeliminował Davida Goffina i Xaviera Malissa, a potem poniósł porażkę po pięciosetowym meczu z Kevinem Andersonem.

Podczas zawodów ATP World Tour Masters 1000 w Madrycie, rozgrywanych w maju na kortach ziemnych, Hiszpan wygrał po raz pierwszy od Australian Open dwa mecze z rzędu, z Davidem Goffinem i Milosem Raoniciem^[26]. W III rundzie przegrał z Jo-Wilfriedem Tsongą. Na Rolandzie Garrosie Verdasco wygrał w I rundzie z Marcem Gicquelem, a następnie nie sprostał Janko Tipsareviciowi.

Pierwszy w sezonie ćwierćfinał z tenisista hiszpański osiągnął w Eastbourne, na nawierzchni trawiastej. Spotkanie o dalszą rundę przegrał z Feliciano Lópezem. Na Wimbledonie Verdasco po raz pierwszy w karierze awansował do ćwierćfinału, tracąc po drodze jednego seta. W kolejnym meczu, o półfinał, zmierzył się z Andym Murrayem, z którym przegrał 6:4, 6:3, 1:6, 4:6, 5:7^[27].

Po Wimbledonie Hiszpan wystartował w Båstad, dochodząc po raz pierwszy w sezonie do finału gry pojedynczej. Wyeliminował m.in. po trzysetowych meczach w ćwierćfinale Nicolása Almagro i Grigora Dimitrowa. W spotkaniu finałowym uległ 5:7, 1:6 Carlosowi Berlocq’owi^[28]. Potem Verdasco wziął udział w turniejach organizowanych w Hamburgu i w Kitzbühel. W Niemczech został wyeliminowany w ćwierćfinale przez Federico Delbonisem, a w Kitzbühel również odpadł w 1/4 finału, pokonany przez Robina Haase.

W sierpniu, w trakcie US Open Series, Verdacso osiągnął ćwierćfinał w Winston-Salem, po wcześniejszej wygranej z Robinem Haase. Z zawodów odpadł po porażce z Gaëlem Monfilsem. Podczas US Open Verdasco zagrał w I rundzie z Ivanem Dodigiem, któremu uległ po pięciosetowym meczu.

We wrześniu, podczas halowego turnieju w Petersburgu, Verdasco wywalczył pierwszy w sezonie tytuł rangi ATP World Tour w grze podwójnej, w parze z Davidem Marrero. Hiszpanie finał wygrali 7:6(6), 6:3 z parą Dominic Inglot-Denis Istomin. W kolejnym miesiącu hiszpański debel awansował do finału w Szanghaju, gdzie nie sprostali w finale deblowi Ivan Dodig-Marcelo Melo^[29].

W listopadzie Verdasco i Marrero zakwalifikowali się do zawodów ATP World Tour Finals w Londynie. Hiszpański debel wyszedł z grupy mając za sobą dwa wygrane pojedynki i jedną porażkę. W półfinale Hiszpanie pokonali Ivana Dodiga i Marcelo Melo, natomiast w finale Boba i Mike’a Bryanów 7:5, 6:7(3), 10-7^[30].

Podczas pierwszego w sezonie turnieju wielkoszlemowego, Australian Open, Verdasco osiągnął drugą rundę gry pojedynczej, w której uległ Tejmurazowi Gabaszwilemu w pięciu setach. Również drugą rundę zanotował w rozgrywkach deblowych.

W marcu Hiszpan występował w turniejach rangi ATP World Tour Masters 1000. W Indian Wells awansował do czwartej rundy, odpadając po spotkaniu z Johnem Isnerem. W Miami przegrał swój pierwszy pojedynek singlowy i osiągnął ćwierćfinał debla.

Pierwszy finał zawodów w sezonie Verdasco uzyskał w kwietniu w Houston. W turnieju singla pokonał w ostatnim spotkaniu Nicolása Almagro 6:3, 7:6(4). W zawodach debla razem z Davidem Marrero ulegli braciom Bryan 6:4, 4:6, 9–11. W ramach wielkoszlemowego Rolanda Garrosa Hiszpan doszedł do IV rundy, po wygranej m.in. z Richardem Gasquetem. Mecz o uczestnictwo w ćwierćfinale przegrał z Andym Murrayem.

W połowie czerwca Verdasco osiągnął ćwierćfinał w ’s-Hertogenbosch, na nawierzchni trawiastej, gdzie odpadł po porażce Jürgenem Melzerem. Z Wimbledonu został wyeliminowany w I rundzie.

W lipcu Hiszpan awansował do dwóch półfinałów, w Båstad i Gstaad.

Na US Open dotarł do II rundy po pokonaniu Blaža Roli, natomiast przegrał z Andriejem Kuzniecowem.

Do końca sezonu osiągnął jeden półfinał, w październiku w Sztokholmie ulegając Bernardowi Tomiciowi.

W 2015 roku najlepsze wyniki Verdasco uzyskał w pierwszej połowie sezonu, w lutym w Quito i w kwietniu w Houston. Z turnieju w Ekwadorze wyeliminował go Feliciano López, natomiast w Houston Sam Querrey.

Podczas zawodów wielkoszlemowych najdalej doszedł do III rundy Australian Open i Wimbledonu. W Melbourne przegrał z Novakiem Đokoviciem, a w Londynie ze Stanislasem Wawrinką. Zanim uległ Wawrince stoczył dwa pięciosetowe mecze, najpierw z Martinem Kližanem zakończonym 4:6, 6:2, 6:3, 6:7(5), 13:11, a potem z Dominicem Thiemem po wyniku 5:7, 6:4, 5:7, 6:3, 6:4.

W imprezach ATP World Tour Masters 1000 największy sukces odniósł w Miami, dochodząc do IV rundy, po wcześniejszym wyeliminowaniu m.in. Rafaela Nadala. Przegrał pojedynek o udział w ćwierćfinale z Juanem Mónaco.

 

Sezon 2016 Verdasco zakończył jako 42. tenisista na świecie. Został zwycięzcą kwietniowego turnieju w Bukareszcie, gdzie pokonał 6:3, 6:2 Lucasa Pouille^[31]. W lipcu został finalistą zawodów w Båstad ulegając 3:6, 4:6 Albertowi Ramos-Viñolasowi. Był także w ćwierćfinałach imprez w Atlancie i Winston-Salem.

Uczestniczył we wszystkich imprezach Wielkiego Szlema najdalej awansując do trzeciej rundy French Open.

W lutym Verdasco zmagał się z problemami z szyją przez co wycofał się z turniejów w Buenos Aires i Rio de Janeiro^[32].

W całym 2016 zagrał 56 meczów, odnosząc 29 zwycięstw.

W 2017 roku Verdasco nie wygrał imprezy ATP World Tour. Był w finale zawodów w Dubaju, gdzie przegrał z Andym Murrayem.

Startując w zawodach wielkoszlemowych najlepszy rezultat ustanowił podczas French Open dochodząc do czwartej rundy. W cyklu ATP World Tour Masters 1000 najdalej awansował do ćwierćfinału, w halowym turnieju w Paryżu, gdzie wyeliminował m.in. w trzeciej rundzie Dominika Thiema (nr 6. ATP).

Verdasco był ponadto w półfinale w Dosze, Båstad i Sztokholmie.

Rozegrał w sezonie 29 zwycięskich meczów doznając 25 porażek, a zakończył 2017 rok na 35. miejscu w rankingu ATP.

W latach 2018–2019 tenisista hiszpański wygrał jeden tytuł, w konkurencji gry podwójnej w Rio de Janeiro (2018) wspólnie z Davidem Marrerem. Do zawodów Hiszpanie dostali się jako szczęśliwi przegrani, a pojedynek o tytuł zakończyli zwycięstwem 5:7, 7:5, 10–8 z Nikolą Mekticiem i Alexandrem Peyą^[33]. Verdasco został finalistą tegoż turnieju w zawodach singlowych, eliminując m.in. w półfinale Dominika Thiema (nr 6. ATP), a w finale przegrał 2:6, 3:6 z Diegiem Schwartzmanem^[34].

Oprócz finału singlowego w Rio de Janeiro Hiszpan doszedł w sezonie 2018 do trzech półfinałów, najpierw lipcu w Båstad, we wrześniu w Shenzhen, a w następnym miesiącu w Wiedniu.

W 2019 roku Verdasco awansował do ćwierćfinału turnieju ATP Tour Masters 1000 w Rzymie, w drugiej rundzie wygrywając z Dominicem Thiemem (nr 4. ATP).

Podczas turniejów wielkoszlemowych najdalej dotarł do czwartych rund French Open (2018) i Wimbledonu (2019). W Paryżu wyeliminował m.in. w trzeciej rundzie Grigora Dimitrowa (nr 5. ATP).

Sezon 2018 zakończył na 28. miejscu, a 2019 na 49. pozycji.

 

W reprezentacji zadebiutował w 2005 roku przeciwko Słowacji. Hiszpanie wygrali wówczas konfrontację 4:1, a Verdasco zdobył jeden punkt pokonując Kamila Čapkovicia 6:2, 6:2.

W 2007 roku doszedł do ćwierćfinału imprezy, przegrywając rundę o półfinał z USA 1:4. Swoje oba spotkania przegrał, najpierw z Andym Roddickiem, a potem w deblu z Feliciano Lópezem przeciwko Bobowi i Mike’owi Bryanom.

W 2008 roku wywalczył wraz z reprezentacją trofeum pokonując w finale Argentynę 3:2. Swoje oba mecze zakończył zwycięstwem, pokonując najpierw w grze podwójnej wraz z Lópezem parę Agustín Calleri-David Nalbandian 5:7, 7:5, 7:6(5), 6:3, a potem w singlu wygrał z José Acasuso 6:3, 6:7(3), 4:6, 6:3, 6:1^[35].

Drugi tytuł zdobył w 2009 roku występując w ćwierćfinale i finale. Przeciwko Niemcom (ćwierćfinał) zdobył dwa punkty, wygrywając z Andreasem Beckem oraz w grze podwójnej z parą Nicolas Kiefer-Mischa Zverev (wspólnie z Feliciano Lópezem). Ostatecznie jego drużyna wygrała rundę 3:2. Bez udziału Verdaski Hiszpanie awansowali do finału, w którym ich rywalami byli Czesi. Verdasco otrzymał powołanie na tę konfrontację i zagrał w deblu wraz z Lópezem przeciwko Tomášowi Berdychowi i Radkowi Štěpánkowi. Verdasco z Lópezem wygrali pojedynek 7:6(7), 7:5, 6:2, a ostateczny wynik finału to 5:0 dla Hiszpanów^[36].

W 2010 roku wystąpił w rundzie ćwierćfinałowej przeciwko Francji. Verdasco przegrał oba swoje spotkania, najpierw w singlu z Michaëlem Llodrą, a potem wraz z Lópezem z duetem Julien Benneteau-Michaël Llodra. Rywalizację tym samym wygrali Francuzi którzy awansowali do półfinału.

Podczas edycji z 2011 roku Verdasco po raz trzeci był w składzie drużyny, która wygrała całą rywalizację. W finale Hiszpanie pokonali 3:1 Argentynę, a Verdasco wystąpił w przegranym pojedynku deblowym w parze z Feliciano Lópezem przeciwko parze David Nalbandian-Eduardo Schwank^[37].

W 2013 roku brał udział w pojedynku barażowym z Ukrainą. Hiszpan wygrał oba pojedynki singlowe, a jego reprezentacja pokonała przeciwników 5:0, tym samym zapewniła sobie udział w Grupie Światowej w sezonie 2014.

W sezonie 2014 razem z Marrero rozegrali spotkanie deblowe przeciw Tommy’emu Haasowi i Philippowi Kohlschreiberowi w pierwszej rundzie rozgrywek. Debel hiszpański przegrał swój mecz, co przełożyło się na porażkę całej reprezentacji 4:1.

Verdasco jest synem Jose i Olgi. Ma dwie młodsze siostry, Sarę i Anę. Wychował się w Madrycie i mieszka tam do dziś. Na przełomie roku 2008 i 2009 spotykał się z tenisistką Aną Ivanović. Serbka wielokrotnie obserwowała mecze swojego wybranka, siedząc na trybunach, ale ostatecznie się rozstali^[38]. Od 2010 roku Hiszpan spotykał się z modelką Jarah Mariano. W 2013 roku jego dziewczyną została Ana Boyer^[39]. W grudniu 2017 roku para zawarła związek małżeński^[40]. W marcu 2019 roku parze urodziło się pierwsze dziecko, syn Miguel^[41]. Poza tenisem Verdasco interesuje się piłką nożną, jest fanem Realu Madryt. Chętnie spędza czas wolny w Miami.

W listopadzie 2022 roku Verdasco dobrowolnie poddał się karze dwumiesięcznej dyskwalifikacji po stwierdzeniu pozytywnego wyniku wykonanego w lutym testu na obecność leku stosowanego w przypadku ADHD – metylofenidatu. Zawodnik przyznał się do naruszenia przepisów antydopingowych oraz wyjaśnił, że zdiagnozowano u niego ADHD i zgodnie z prawem stosował metylofenidat wyłącznie dla celów terapeutycznych, ale zapomniał odnowić swoje zezwolenie na stosowanie leku po jego wygaśnięciu^[42].

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-29]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-29]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-29]  (ang.).