Ivan Dodig
Ivan Dodig (ur. 2 stycznia 1985 w Medziugoriu) – chorwacki tenisista, zwycięzca French Open 2015 i 2023 oraz Australian Open 2021 w grze podwójnej, a także French Open 2018 i 2019, Wimbledonu 2019 oraz Australian Open 2022 w grze mieszanej, srebrny medalista igrzysk olimpijskich w Tokio (2020) w grze podwójnej, reprezentant kraju w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Londynu (2012) i Tokio (2020).
Ivan Dodig, 2019 | ||||||||||
Państwo | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
2 stycznia 1985 | |||||||||
Wzrost |
183 cm | |||||||||
Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend | |||||||||
Status profesjonalny |
2004 | |||||||||
Zakończenie kariery |
aktywny | |||||||||
Trener |
Mladen Dodig | |||||||||
Gra pojedyncza | ||||||||||
Wygrane turnieje |
1 | |||||||||
Najwyżej w rankingu |
29 (7 października 2013) | |||||||||
Australian Open |
3R (2013) | |||||||||
Roland Garros |
2R (2016) | |||||||||
Wimbledon |
4R (2013) | |||||||||
US Open |
3R (2013) | |||||||||
Gra podwójna | ||||||||||
Wygrane turnieje |
22 | |||||||||
Najwyżej w rankingu |
4 (8 czerwca 2015) | |||||||||
Australian Open |
W (2021) | |||||||||
Roland Garros |
W (2015, 2023) | |||||||||
Wimbledon |
F (2013) | |||||||||
US Open |
SF (2013, 2014) | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Strona internetowa |
Kariera tenisowa
edytujKarierę tenisową rozpoczął w 2004 roku.
Wygrał w grze pojedynczej 2 turnieje rangi ATP Challenger Tour. W rozgrywkach rangi ATP Tour Chorwat w lutym 2011 roku odniósł triumf w Zagrzebiu. Po drodze wyeliminował m.in. Ivana Ljubičicia, Guillermo Garcíę Lópeza, a w finale wynikiem 6:3, 6:4 Michaela Berrera. W połowie czerwca tegoż samego roku Dodig doszedł do finału w ’s-Hertogenbosch, na nawierzchni trawiastej, jednak w meczu finałowym uległ Dmitrijowi Tursunowowi.
W grze podwójnej Dodig wygrał 22 turnieje rangi ATP Tour, w tym French Open 2015 i 2023 oraz Australian Open 2021, grając w parze z takimi partnerami jak: Mate Pavić, Marcelo Melo, Marcel Granollers, Rajeev Ram, Édouard Roger-Vasselin, Filip Polášek czy Austin Krajicek. Ponadto 26-krotnie przegrał finały w rozgrywkach deblowych ATP Tour, wliczając w to finały Wimbledonu 2013, French Open 2022 i igrzysk olimpijskich w Tokio (2020).
W 2016 Chorwat uczestniczył w przegranym finale gry mieszanej French Open, a jego partnerką była Sania Mirza. W styczniu 2017 Dodig wspólnie z Mirzą przegrali finał Australian Open. W czerwcu 2018 odniósł premierowe zwycięstwo w mikście, podczas French Open, partnerując Latishi Chan, z którą w finale pokonał parę Gabriela Dabrowski–Mate Pavić 6:1, 6:7(5), 10–8. Rok później obronili tytuł, pokonując tego samego miksta 6:1, 7:6(5). Trzeci mikstowy tytuł para Chan–Dodig wygrała podczas Wimbledonu 2019. Kolejne turniejowe zwycięstwo odniósł w 2022 roku podczas Australian Open, w którym partnerowała mu Kristina Mladenovic.
W 2012 roku zagrał na igrzyskach olimpijskich w Londynie. Z rywalizacji singlowej odpadł w 1. rundzie, natomiast w turnieju deblowym awansował razem z Marinem Čiliciem do ćwierćfinału. Na igrzyskach wystąpił ponownie w Tokio (2020). W grze podwójnej razem z Čiliciem awansowali do finału, w którym przegrali z Mekticiem i Paviciem. W grze mieszanej wspólnie z Dariją Jurak odpadli w pierwszej rundzie.
Od 2002 roku reprezentuje Chorwację w Pucharze Davisa. W 2016 osiągnął z zespołem narodowym finał, w którym Chorwaci przegrali 2:3 z Argentyną. Dodig zdobył punkt w meczu deblowym wspólnie z Marinem Čiliciem.
Najwyżej w rankingu ATP singlistów zajmował 29. miejsce (7 października 2013), a w rankingu deblistów 4. pozycję (8 czerwca 2015).
Finały w turniejach ATP Tour
edytujLegenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (1–1)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 6 lutego 2011 | Zagrzeb | Twarda (hala) | Michael Berrer | 6:3, 6:4 |
Finalista | 1. | 19 czerwca 2011 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Dmitrij Tursunow | 3:6, 2:6 |
Gra podwójna (21–26)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 5 lutego 2012 | Zagrzeb | Twarda (hala) | Mate Pavić | Markos Pagdatis Michaił Jużny |
2:6, 2:6 |
Finalista | 2. | 26 lutego 2012 | Memphis | Twarda (hala) | Marcelo Melo | Maks Mirny Daniel Nestor |
6:4, 5:7, 7–10 |
Finalista | 3. | 10 lutego 2013 | Zagrzeb | Twarda (hala) | Mate Pavić | Julian Knowle Filip Polášek |
3:6, 3:6 |
Finalista | 4. | 6 lipca 2013 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Marcelo Melo | Bob Bryan Mike Bryan |
6:3, 3:6, 4:6, 4:6 |
Zwycięzca | 1. | 13 października 2013 | Szanghaj | Twarda | Marcelo Melo | David Marrero Fernando Verdasco |
7:6(2), 6:7(6), 10–2 |
Finalista | 5. | 20 kwietnia 2014 | Monte Carlo | Ceglana | Marcelo Melo | Bob Bryan Mike Bryan |
3:6, 6:3, 8–10 |
Finalista | 6. | 10 sierpnia 2014 | Toronto | Twarda | Marcelo Melo | Alexander Peya Bruno Soares |
4:6, 3:6 |
Finalista | 7. | 5 października 2014 | Tokio | Twarda | Marcelo Melo | Pierre-Hugues Herbert Michał Przysiężny |
3:6, 7:6(3), 5–10 |
Finalista | 8. | 16 listopada 2014 | Londyn | Twarda (hala) | Marcelo Melo | Bob Bryan Mike Bryan |
7:6(5), 2:6, 7–10 |
Zwycięzca | 2. | 28 lutego 2015 | Acapulco | Twarda | Marcelo Melo | Mariusz Fyrstenberg Santiago González |
7:6(2), 5:7, 10–3 |
Zwycięzca | 3. | 6 czerwca 2015 | French Open, Paryż | Ceglana | Marcelo Melo | Bob Bryan Mike Bryan |
6:7(5), 7:6(5), 7:5 |
Finalista | 9. | 9 sierpnia 2015 | Waszyngton | Twarda | Marcelo Melo | Bob Bryan Mike Bryan |
4:6, 2:6 |
Zwycięzca | 4. | 8 listopada 2015 | Paryż | Twarda (hala) | Marcelo Melo | Vasek Pospisil Jack Sock |
2:6, 6:3, 10–5 |
Finalista | 10. | 25 czerwca 2016 | Nottingham | Trawiasta | Marcelo Melo | Dominic Inglot Daniel Nestor |
5:7, 6:7(4) |
Zwycięzca | 5. | 31 lipca 2015 | Toronto | Twarda | Marcelo Melo | Jamie Murray Bruno Soares |
6:4, 6:4 |
Zwycięzca | 6. | 21 sierpnia 2016 | Cincinnati | Twarda | Marcelo Melo | Jean-Julien Rojer Horia Tecău |
7:6(5), 6:7(5), 10–6 |
Zwycięzca | 7. | 19 lutego 2017 | Rotterdam | Twarda (hala) | Marcel Granollers | Wesley Koolhof Matwé Middelkoop |
7:6(5), 6:3 |
Finalista | 11. | 21 maja 2017 | Rzym | Ceglana | Marcel Granollers | Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut |
6:4, 4:6, 3–10 |
Zwycięzca | 8. | 30 lipca 2017 | Hamburg | Ceglana | Mate Pavić | Pablo Cuevas Marc López |
6:3, 6:4 |
Finalista | 12. | 13 sierpnia 2017 | Montreal | Twarda | Rohan Bopanna | Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut |
4:6, 6:3, 6–10 |
Zwycięzca | 9. | 29 października 2017 | Bazylea | Twarda (hala) | Marcel Granollers | Fabrice Martin Édouard Roger-Vasselin |
7:5, 7:6(6) |
Finalista | 13. | 5 listopada 2017 | Paryż | Twarda (hala) | Marcel Granollers | Łukasz Kubot Marcelo Melo |
6:7(3), 6:3, 6–10 |
Zwycięzca | 10. | 6 maja 2018 | Monachium | Ceglana | Rajeev Ram | Nikola Mektić Alexander Peya |
6:3, 7:5 |
Finalista | 14. | 26 maja 2018 | Genewa | Ceglana | Rajeev Ram | Oliver Marach Mate Pavić |
6:3, 6:7(3), 9–11 |
Zwycięzca | 11. | 30 września 2018 | Chengdu | Twarda | Mate Pavić | Austin Krajicek Jeevan Nedunchezhiyan |
6:2, 6:4 |
Zwycięzca | 12. | 10 lutego 2019 | Montpellier | Twarda (hala) | Édouard Roger-Vasselin | Benjamin Bonzi Antoine Hoang |
6:4, 6:3 |
Zwycięzca | 13. | 25 maja 2019 | Lyon | Ceglana | Édouard Roger-Vasselin | Ken Skupski Neal Skupski |
6:4, 6:3 |
Finalista | 15. | 29 czerwca 2019 | Antalya | Trawiasta | Filip Polášek | Jonatan Erlich Artem Sitak |
3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 14. | 18 sierpnia 2019 | Cincinnati | Twarda | Filip Polášek | Juan Sebastián Cabal Robert Farah |
4:6, 6:4, 10–6 |
Zwycięzca | 15. | 6 października 2019 | Pekin | Twarda | Filip Polášek | Łukasz Kubot Marcelo Melo |
6:3, 7:6(4) |
Finalista | 16. | 18 stycznia 2020 | Adelaide | Twarda | Filip Polášek | Máximo González Fabrice Martin |
6:7(12), 3:6 |
Finalista | 17. | 27 września 2020 | Hamburg | Ceglana | Mate Pavić | John Peers Michael Venus |
3:6, 4:6 |
Finalista | 18. | 12 stycznia 2021 | Antalya | Twarda | Filip Polášek | Nikola Mektić Mate Pavić |
2:6, 4:6 |
Zwycięzca | 16. | 21 lutego 2021 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Filip Polášek | Rajeev Ram Joe Salisbury |
6:3, 6:4 |
Finalista | 19. | 30 lipca 2021 | Tokio | Twarda | Marin Čilić | Nikola Mektić Mate Pavić |
4:6, 6:3, 6–10 |
Finalista | 20. | 27 sierpnia 2021 | Winston-Salem | Twarda | Austin Krajicek | Marcelo Arévalo Matwé Middelkoop |
7:6(5), 5:7, 6–10 |
Finalista | 21. | 9 stycznia 2022 | Adelaide | Twarda | Marcelo Melo | Rohan Bopanna Ramkumar Ramanathan |
6:7(6), 1:6 |
Zwycięzca | 17. | 21 maja 2022 | Lyon | Ceglana | Austin Krajicek | Máximo González Marcelo Melo |
6:3, 6:4 |
Finalista | 22. | 4 czerwca 2022 | French Open, Paryż | Ceglana | Austin Krajicek | Marcelo Arévalo Jean-Julien Rojer |
7:6(4), 6:7(5), 3:6 |
Finalista | 23. | 7 sierpnia 2022 | Waszyngton | Twarda | Austin Krajicek | Nick Kyrgios Jack Sock |
5:7, 4:6 |
Finalista | 24. | 16 października 2022 | Florencja | Twarda (hala) | Austin Krajicek | Nicolas Mahut Édouard Roger-Vasselin |
6:7(4), 3:6 |
Zwycięzca | 18. | 23 października 2022 | Neapol | Twarda | Austin Krajicek | Matthew Ebden John Peers |
6:3, 1:6, 10–8 |
Zwycięzca | 19. | 30 października 2022 | Bazylea | Twarda (hala) | Austin Krajicek | Nicolas Mahut Édouard Roger-Vasselin |
6:4, 7:6(5) |
Finalista | 25. | 6 listopada 2022 | Paryż | Twarda (hala) | Austin Krajicek | Wesley Koolhof Neal Skupski |
6:7(5), 4:6 |
Finalista | 26. | 14 stycznia 2023 | Adelaide | Twarda | Austin Krajicek | Marcelo Arévalo Jean-Julien Rojer |
walkower |
Zwycięzca | 20. | 19 lutego 2023 | Rotterdam | Twarda (hala) | Austin Krajicek | Rohan Bopanna Matthew Ebden |
7:6(5), 2:6, 12–10 |
Zwycięzca | 21. | 2 kwietnia 2023 | Monte Carlo | Ceglana | Austin Krajicek | Romain Arneodo Tristan-Samuel Weissborn |
6:0, 4:6, 14–12 |
Gra mieszana (4–2)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 4 czerwca 2016 | French Open, Paryż | Ceglana | Sania Mirza | Martina Hingis Leander Paes |
6:4, 4:6, 8–10 |
Finalista | 2. | 29 stycznia 2017 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Sania Mirza | Abigail Spears Juan Sebastián Cabal |
6:2, 6:4 |
Zwycięzca | 1. | 7 czerwca 2018 | French Open, Paryż | Ceglana | Latisha Chan | Gabriela Dabrowski Mate Pavić |
6:1, 6:7(5), 10–8 |
Zwycięzca | 2. | 7 czerwca 2019 | French Open, Paryż | Ceglana | Latisha Chan | Gabriela Dabrowski Mate Pavić |
6:1, 7:6(5) |
Zwycięzca | 3. | 13 lipca 2019 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Latisha Chan | Jeļena Ostapenko Robert Lindstedt |
6:2, 6:3 |
Zwycięzca | 4. | 28 stycznia 2022 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Kristina Mladenovic | Jaimee Fourlis Jason Kubler |
6:3, 6:4 |
Bibliografia
edytuj- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-04-27] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-04-27] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-04-27] (ang.).