[go: up one dir, main page]

Simon Aspelin

szwedzki tenisista

Simon Olof Karl Aspelin (ur. 11 maja 1974 w Saltsjöbaden) – szwedzki tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, zwycięzca US Open 2007 w grze podwójnej, wicemistrz olimpijski w grze podwójnej z Pekinu (2008).

Simon Aspelin
Ilustracja
Państwo

 Szwecja

Data i miejsce urodzenia

11 maja 1974
Saltsjöbaden

Wzrost

185 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

1998

Zakończenie kariery

17 lipca 2011

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

436 (17 sierpnia 1998)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

12

Najwyżej w rankingu

7 (3 marca 2008)

Australian Open

QF (2006)

Roland Garros

3R (2005, 2007–2009, 2011)

Wimbledon

QF (2004, 2006, 2009)

US Open

W (2007)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwecja
Igrzyska olimpijskie
srebro Pekin 2008 tenis ziemny
(gra podwójna)

Kariera tenisowa

edytuj

Praworęczny Szwed karierę zawodową rozpoczął w roku 1998, po studiach w USA (Pepperdine University w Malibu, Kalifornia).

W grze pojedynczej nie osiągnął większych sukcesów; najwyżej w rankingu singlistów był na 436. miejscu w sierpniu 1998 roku.

Aspelin przede wszystkim występował w rozgrywkach deblowych odnosząc w przeciągu swojej kariery 12 zwycięstw w turniejach rangi ATP World Tour oraz w dalszych 21 turniejach grał w finale. Jego największym sukcesem w karierze jest zwycięstwo w wielkoszlemowym US Open z 2007 roku w grze podwójnej. Wspólnie z Julianem Knowlem wyeliminowali w drodze po tytuł m.in. czołową parę w rankingu Boba i Mike’a Bryanów. W finale para szwedzko–austriacka pokonała debel Lukáš DlouhýPavel Vízner. Ponadto Aspelin jest finalistą Tennis Masters Cup z roku 2007, gdzie grał ponownie z Julianem Knowlem. W finale przegrali z parą Mark KnowlesDaniel Nestor. Rok później, podczas igrzysk olimpijskich w Pekinie Aspelin, tworząc duet z Thomasem Johanssonem, wywalczyli srebrny medal ponosząc porażkę w finale ze Szwajcarami, Rogerem Federerem oraz Stanislasem Wawrinką. Najwyższą pozycję w indywidualnym rankingu deblistów szwedzki tenisista osiągnął na początku marca 2008 roku – nr 7.

W roku 2001 Aspelin zadebiutował w reprezentacji Szwecji w Pucharze Davisa. Jest półfinalistą edycji z roku 2007. Wtedy to w rundzie o finał Szwedzi przegrali z USA 4:1. Łącznie w reprezentacji Szwecji rozegrał czternaście meczów – dwa przegrane pojedynki w singlu oraz sześć wygranych, a także sześć przegranych w deblu.

Dnia 17 lipca 2011 roku, po przegranym finale w Båstad, Aspelin zakończył karierę tenisową[1][2].

Finały w turniejach ATP World Tour

edytuj

Gra podwójna (12–21)

edytuj
Legenda
Wielki Szlem (1–0)
Igrzyska olimpijskie (0–1)
Tennis Masters Cup /
ATP World Tour Finals (0–1)
ATP Masters Series /
ATP World Tour Masters 1000 (0–1)
ATP International Series Gold /
ATP World Tour 500 (3–4)
ATP International Series /
ATP World Tour 250 (8–14)
Wygrane według nawierzchni
Twarda (5–10)
Ceglana (5–10)
Trawiasta (1–1)
Dywanowa (1–0)
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy w finale Wynik finału
Zwycięzca 1. 13 lutego 2000 Marsylia Twarda (hala) Szwecja  Johan Landsberg Hiszpania  Juan Ignacio Carrasco
Hiszpania  Jairo Velasco Jr
7:6(2), 6:4
Finalista 1. 15 lipca 2001 Båstad Ceglana Australia  Andrew Kratzmann Niemcy  Karsten Braasch
Niemcy  Jens Knippschild
6:7(3), 6:4, 6:7(5)
Finalista 2. 29 lipca 2001 Kitzbühel Ceglana Australia  Andrew Kratzmann Hiszpania  Àlex Corretja
Argentyna  Luis Lobo
1:6, 4:6
Finalista 3. 24 lutego 2002 Buenos Aires Ceglana Australia  Andrew Kratzmann Argentyna  Gastón Etlis
Argentyna  Martín Rodríguez
6:3, 3:6, 4–10
Finalista 4. 14 kwietnia 2002 Estoril Ceglana Australia  Andrew Kratzmann Niemcy  Karsten Braasch
Rosja  Andriej Olchowski
3:6, 3:6
Zwycięzca 2. 25 maja 2003 Sankt Pölten Ceglana Włochy  Massimo Bertolini Armenia  Sarkis Sarksjan
Serbia  Nenad Zimonjić
6:4, 6:7(8), 6:3
Zwycięzca 3. 13 lipca 2003 Båstad Ceglana Włochy  Massimo Bertolini Argentyna  Lucas Arnold Ker
Argentyna  Mariano Hood
6:7(3), 6:0, 6:4
Finalista 5. 14 września 2003 Bukareszt Ceglana Południowa Afryka  Jeff Coetzee Niemcy  Karsten Braasch
Armenia  Sarkis Sarksjan
6:7(7), 2:6
Finalista 6. 11 lipca 2004 Båstad Ceglana Australia  Todd Perry Indie  Mahesh Bhupathi
Szwecja  Jonas Björkman
6:4, 6:7(2), 6:7(6)
Finalista 7. 18 lipca 2004 Stuttgart Ceglana Australia  Todd Perry Czechy  Jiří Novák
Czechy  Radek Štěpánek
2:6, 4:6
Finalista 8. 9 stycznia 2005 Adelaide Twarda Australia  Todd Perry Belgia  Xavier Malisse
Belgia  Olivier Rochus
6:7(5), 4:6
Finalista 9. 16 stycznia 2005 Auckland Twarda Australia  Todd Perry Szwajcaria  Yves Allegro
Niemcy  Michael Kohlmann
4:6, 6:7(4)
Zwycięzca 4. 6 lutego 2005 Delray Beach Twarda Australia  Todd Perry Australia  Jordan Kerr
Stany Zjednoczone  Jim Thomas
6:3, 6:3
Zwycięzca 5. 20 lutego 2005 Memphis Twarda (hala) Australia  Todd Perry Stany Zjednoczone  Bob Bryan
Stany Zjednoczone  Mike Bryan
6:4, 6:4
Finalista 10. 19 czerwca 2005 Nottingham Trawiasta Australia  Todd Perry Izrael  Jonatan Erlich
Izrael  Andy Ram
6:4, 3:6, 5:7
Finalista 11. 24 lipca 2005 Indianapolis Twarda Australia  Todd Perry Australia  Paul Hanley
Stany Zjednoczone  Graydon Oliver
2:6, 1:3 krecz
Finalista 12. 24 października 2005 Tokio Twarda Australia  Todd Perry Japonia  Satoshi Iwabuchi
Japonia  Takao Suzuki
4:5(3), 4:5(13)
Finalista 13. 15 stycznia 2006 Auckland Twarda Australia  Todd Perry Rumunia  Andrei Pavel
Holandia  Rogier Wassen
3:6, 7:5, 4–10
Zwycięzca 6. 29 października 2006 Petersburg Dywanowa (hala) Australia  Todd Perry Austria  Julian Knowle
Austria  Jürgen Melzer
6:1, 7:6(3)
Finalista 14. 14 stycznia 2007 Auckland Twarda Południowa Afryka  Chris Haggard Południowa Afryka  Jeff Coetzee
Holandia  Rogier Wassen
7:6(9), 3:6, 2–10
Zwycięzca 7. 26 maja 2007 Pörtschach Ceglana Austria  Julian Knowle Czechy  Leoš Friedl
Czechy  David Škoch
7:6(6), 5:7, 10–5
Zwycięzca 8. 17 czerwca 2007 Halle Trawiasta Austria  Julian Knowle Francja  Fabrice Santoro
Serbia  Nenad Zimonjić
6:4, 7:6(5)
Zwycięzca 9. 15 lipca 2007 Båstad (2) Ceglana Austria  Julian Knowle Argentyna  Martín García
Argentyna  Sebastián Prieto
6:2, 6:4
Zwycięzca 10. 7 września 2007 US Open, Nowy Jork Twarda Austria  Julian Knowle Czechy  Lukáš Dlouhý
Czechy  Pavel Vízner
7:5, 6:4
Finalista 15. 18 listopada 2007 Tennis Masters Cup, Szanghaj Twarda (hala) Południowa Afryka  Chris Haggard Bahamy  Mark Knowles
Kanada  Daniel Nestor
2:6, 3:6
Finalista 16. 17 sierpnia 2008 Pekin Twarda Szwecja  Thomas Johansson Szwajcaria  Roger Federer
Szwajcaria  Stanislas Wawrinka
3:6, 4:6, 7:6(4), 3:6
Finalista 17. 12 kwietnia 2009 Cassablanca Ceglana Australia  Paul Hanley Polska  Łukasz Kubot
Austria  Oliver Marach
6:7(4), 6:3, 6–10
Finalista 18. 17 maja 2009 Madryt Ceglana Południowa Afryka  Wesley Moodie Kanada  Daniel Nestor
Serbia  Nenad Zimonjić
4:6, 4:6
Zwycięzca 11. 26 lipca 2009 Hamburg Ceglana Australia  Paul Hanley Brazylia  Marcelo Melo
Słowacja  Filip Polášek
6:3, 6:3
Finalista 19. 25 października 2009 Sztokholm Twarda (hala) Australia  Paul Hanley Brazylia  Bruno Soares
Zimbabwe  Kevin Ullyett
4:6, 6:7(4)
Finalista 20. 14 lutego 2010 Rotterdam Twarda (hala) Australia  Paul Hanley Kanada  Daniel Nestor
Serbia  Nenad Zimonjić
4:6, 6:4, 7–10
Zwycięzca 12. 27 lutego 2010 Dubaj Twarda Australia  Paul Hanley Czechy  Lukáš Dlouhý
Indie  Leander Paes
6:2, 6:3
Finalista 21. 17 lipca 2011 Båstad Ceglana Szwecja  Andreas Siljeström Szwecja  Robert Lindstedt
Rumunia  Horia Tecău
3:6, 3:6

Przypisy

edytuj
  1. Swedish Doubles Player Simon Aspelin to Retire. 10sballs.com. [dostęp 2011-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 lipca 2011)]. (ang.).
  2. Lindstedt-Tecau Retain Bastad Title; Aspelin Retires From Pro Tennis. atpworldtour.com. [dostęp 2011-07-17]. (ang.).

Bibliografia

edytuj