Wojwodina

Prowincja Autonomiczna Wojwodiny

Аутономна Покрајина Војводина
Autonomna Pokrajina Vojvodina
Vajdaság Autonóm Tartomány
Autonómna Pokrajina Vojvodina
Provincia Autonomă Voivodina
Автономна Покраїна Войводина

Herb Flaga
Państwo	Serbia
Siedziba	Nowy Sad
Data powstania	1944
Prezydent	Momo Čolaković
Premier	Maja Gojković
Powierzchnia	21 614
Populacja (2011) • liczba ludności	1 931 809
• gęstość	90
Strefa czasowa	UTC +1
Języki urzędowe	serbski, węgierski, słowacki, rumuński, rusiński, chorwacki
Położenie na mapie
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku
Informacje w Wikipodróżach

Wojwodina, Prowincja Autonomiczna Wojwodiny (Vojvodina, węg. Vajdaság) – autonomiczny okręg w północnej Serbii, zamieszkany przez 1,93 mln mieszkańców (2011), przede wszystkim Serbów (66% liczby ludności) i Węgrów (13%). Stolicą Wojwodiny jest Nowy Sad, inne większe miasta to Pančevo, Subotica, Zrenjanin, Sremska Mitrovica, Sombor, Kikinda i Vršac. Obejmuje serbskie części historycznych regionów Baczki, Banatu, Sremu i częściowo Mačvy.

Teren Wojwodiny stanowi część Wielkiej Niziny Węgierskiej, pozostałości po Morzu Panońskim. Pierwotnie równina była zalesionym stepem, a jedynym tego dowodem są dwa obszary, niegdysiejsze wyspy na Morzu Panońskim: Fruška gora i pustynia Deliblatska peščara^[1]. W przeciwieństwie do wyżynnych i górzystych obszarów Serbii Centralnej, w Wojwodinie teren jest płaski, z wyjątkiem dwóch pasm górskich: Fruška gora i Vršačke planine w jego naddunajskiej części. Głównymi rzekami są tu Dunaj, Cisa i Sawa; dzielą one Wojwodinę na cztery krainy: Bačkę (Baczka), Banat, Srem (Syrmia) oraz północny skrawek Mačvy^[2].

Mimo ograniczenia autonomii Wojwodiny w 1990 roku, region ten formalnie nadal ma własnego prezydenta i premiera.

• 1991 – Verona Adam Bokros
• 1991–1992 – Damnjan Radenković
• 1992–1993 – Svetislav Krstić
• 1993–1997 – Milutin Stojković
• 1997–2000 – Živorad Smiljanić
• 2000–2004 – Nenad Čanak
• 2004–2008 – Bojan Kostreš
• 2008–2012 – Sándor Egeresi
• 2012–2023 – István Pásztor
• od 2023 – Momo Čolaković

• 1991 – Radoman Bozovic
• 1991–1992 – Jovan Radiç
• 1992–1993 – Koviljko Lovre
• 1993–2000 – Bosko Perosevic
• 2000 – Damnjan Radenković
• 2000–2004 – Djordje Djukic
• 2004–2016 – Bojan Pajtić
• 2016–2024 – Igor Mirović
• od 2024 Maja Gojković

Wojwodina podzielona jest na 7 okręgów:

• okręg południowobacki
• okręg południowobanacki
• okręg północnobacki
• okręg północnobanacki
• okręg środkowobanacki
• okręg sremski
• okręg zachodniobacki

Narodowości wg spisu ludności z 2011 roku:

1. Serbowie – 1 289 635 (66,76%)
2. Węgrzy – 251 136 (13%)
3. Słowacy – 50 321 (2,6%)
4. Chorwaci – 47 033 (2,43%)
5. Romowie – 42 391 (2,19%)
6. Rumuni – 25 410 (1,32%)
7. Czarnogórcy – 22 141 (1,15%)
8. Buniewcy – 16 469 (0,85%)
9. Rusini – 13 928 (0,72%)
10. Jugosłowianie – 12 176 (0,63%)
11. Macedończycy – 10 392 (0,54%)
12. Ukraińcy – 4202 (0,22%)
13. Muzułmanie z narodowości – 3360 (0,17%)
14. Niemcy – 3272 (0,17%)
15. Albańczycy – 2251 (0,12%)
16. Słoweńcy – 1815 (0,09%)
17. Bułgarzy – 1489 (0,08%)
18. Gorani – 1179 (0,06%)
19. Rosjanie – 1173 (0,06%)

Ogółem – 1 931 809 mieszkańców.

Udział poszczególnych wyznań w populacji Wojwodiny (według Spisu Powszechnego w 2011 r.)^[3]:

• prawosławie – 70,3%
• katolicyzm – 17,4%
• nieokreśleni – 6,5%
• protestantyzm – 3,3%
• ateizm – 1,3%
• islam – 0,7%

Najważniejszy region rolniczy Serbii. Około 3/4 powierzchni zajmują grunty orne. Uprawa pszenicy, kukurydzy, buraków cukrowych, słonecznika, ziemniaków, tytoniu, konopi, chmielu, winorośli, warzyw, drzew owocowych. Hodowla bydła, trzody chlewnej, owiec i jedwabników. Rozwinięte pszczelarstwo.

Wśród gałęzi przemysłu przetwórczego do najważniejszych należą: przemysł spożywczy, elektromaszynowy (m.in. maszyny rolnicze, środki transportu, kable), chemiczny (farmy), włókienniczy (dywany, firanki), skórzano-obuwnicze, drzewny. Niewielkie wydobycie ropy naftowej i gazu ziemnego.

• Romanofonia
• Związek Węgrów Wojwodiny
• Demokratyczny Związek Chorwatów w Wojwodinie