Wojciech Dąbrowski (ur. 1959)

Wojciech Dąbrowski
Data i miejsce urodzenia	8 maja 1959 ; Kowary
Zawód	aktor
Lata aktywności	od 1980
	Zespół artystyczny
	1983–1996 Teatr Kalambur od 1997 Wrocławski Teatr Komedia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Wojciech Dąbrowski (ur. 8 maja 1959 w Kowarach) – polski aktor filmowy i teatralny.

Życiorys

Ukończył szkołę podstawową w Kowarach, gdzie w latach 1974–1978 uczęszczał do liceum ogólnokształcącego.

Po ukończeniu PWST we Wrocławiu (1984) związany był z teatrami wrocławskimi: Teatrem Pantomimy (1984–1988) i Teatrem Polskim (1989–2005). W 1997 roku wraz z aktorem Pawłem Okońskim założył firmę Ars Media i Teatr Poniedziałkowy. Przez siedem lat spektakle wystawiano w wynajmowanych salach, a od 2004 roku ich widowiska są grane – pod szyldem Wrocławskiego Teatru Komedia – w dużej i małej sali Wrocławskiego Teatru Lalek.

Dwukrotnie rozwiedziony, ma dwóch synów^[1]. Żonaty z Anną^[1].

Filmografia

1980: Kłusownik – uczestnik polowania
1982: Na tropach Bartka – chłopak
1986: Rycerze króla Artura (spektakl telewizyjny) – rycerz
1988: W labiryncie – Wasyluk, dyrektor departamentu w ministerstwie zdrowia
1989: Szklany dom – sanitariusz w szpitalu psychiatrycznym
1991: Rozmowy kontrolowane – Kamolak, uczestnik narady u Zambika
1991: Herkules i stajnia Augiasza (spektakl telewizyjny) – Kambizes
1992: Safari, czyli ostatnia jednoaktówka z życia... (spektakl telewizyjny) – poeta
1993: Kartoteka rozrzucona. Próby (spektakl telewizyjny) – gość w cyklistówce
1993: Magneto – Kosa
1993: Frankenstein – oficer
1994: Tatort – sprzedawca
1994: Cudowne miejsce – kawaler
1996: Improwizacje Wrocławskie (spektakl telewizyjny) – wrocławianin
1997: Pani Bovary (spektakl telewizyjny) – Rudolf
1997: Marion Du Faouet – chef de voleurs – ojciec
1997: Diabeł przewrotny (spektakl telewizyjny) – bandyta Clotaldo
1998: Kartoteka rozrzucona (spektakl telewizyjny) – gość w cyklistówce
1999: Życie jak poker – inwestor
1999: Samoobrona (spektakl telewizyjny) – monter
2000, 2014, 2018: Świat według Kiepskich –
- urzędnik (odc. 23),
- minister (odc. 433),
- Rysiek (odc. 534)
2000–2011: Plebania – Piotr Wojciechowski
2000: Pani Hapgood (spektakl telewizyjny) – Maggs
2000: Nie ma zmiłuj – seksuolog
2003: Tygrysy Europy – organizator urodzin Rogera
2003: Fala zbrodni – Bartosz „Basara” Sarnowski (odc. 7)
2004–2018: Pierwsza miłość – Jan Radosz
2006: Na Wspólnej – lekarz
2007: Lekcja historii – nauczyciel historii
2009: Popiełuszko. Wolność jest w nas – ksiądz Henryk Jankowski
2011: Linia życia – mecenas Makowicz
2012: Galeria – dyrektor (odc. 80-81)
2012: Prawo Agaty – Jerzy Pachman (odc. 2)
2012: Paradoks – ordynator Moskal (odc. 3)
2015: Żyć nie umierać – dyrektor teatru
2015–2016, 2019: Barwy szczęścia –
- Roman Janiszewski (sezony VIII-IX),
- pan Józef (odc. 2174)
2016: Przyjaciółki – prezes New Banku (odc. 87-89, 91-92, 94, 97-98)
2016: Komisja morderstw – psycholog Marek Rak (odc. 11-12)
2016: Komisarz Alex – konsul (odc. 93)
2018–2019: W rytmie serca – dyrektor szpitala dr n. Andrzej Kubacki
od 2020: Święty – jako sierżant Żbikowski
2020: Lombard. Życie pod zastaw – Leszek „Leszczu” Leszczyński

Przypisy

↑ ^a ^b Eryk Priebe. Wojciech Dąbrowski: Z domu wyniosłem perfekcjonizm. „Życie na Gorąco”, s. 52. Wydawnictwo Bauer. ISSN 1232-8944. (pol.).

Linki zewnętrzne

Wojciech Dąbrowski w bazie IMDb (ang.)
Wojciech Dąbrowski w bazie Filmweb
Wojciech Dąbrowski w bazie filmpolski.pl

[wd1-1] Eryk Priebe. Wojciech Dąbrowski: Z domu wyniosłem perfekcjonizm. „Życie na Gorąco”, s. 52. Wydawnictwo Bauer. ISSN 1232-8944. (pol.).

[1]