Sławomir Sierakowski

Sławomir Sierakowski

Sławomir Sierakowski (2014)
Data i miejsce urodzenia	4 listopada 1979 Warszawa
Zawód, zajęcie	publicysta, socjolog, krytyk literacki i teatralny, wydawca, dramaturg
Narodowość	polska
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Pracodawca	Krytyka Polityczna
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Sławomir Witold Sierakowski^[1] (ur. 4 listopada 1979^[2] w Warszawie^[3]) – polski publicysta, socjolog, krytyk literacki i teatralny, wydawca, okazjonalnie dramaturg, założyciel i redaktor naczelny pisma „Krytyka Polityczna”, internetowego „Dziennika Opinii” oraz Wydawnictwa Krytyki Politycznej, współtwórca REDakcji^[a].

Wychowywał się na osiedlu bloków na warszawskich Jelonkach^[3].

Ukończył Międzywydziałowe Indywidualne Studia Humanistyczne na Uniwersytecie Warszawskim, w ramach których studiował filozofię, ekonomię i socjologię, dyplom magistra socjologii uzyskując w 2003 roku^[4]. Podjął studia doktoranckie w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego^[5] i był stypendystą Collegium Invisibile, Ministra Edukacji Narodowej, Instytutu Goethego oraz niemieckich fundacji GFPS i DAAD, a także amerykańskiego The German Marshall Fund oraz na uniwersytetach w Princeton, Yale’a i Harvarda.

W 2005 został prezesem Stowarzyszenia im. Stanisława Brzozowskiego, które prowadzi 5 centrów kultury (Warszawa, Gdańsk, Łódź, Cieszyn, Kijów) oraz 25 lokalnych klubów w Polsce, Ukrainie, Rosji i Niemczech. Od 2012 jest dyrektorem Instytutu Studiów Zaawansowanych w Warszawie.

W czerwcu/lipcu 2022 zorganizował z sukcesem zbiórkę pieniędzy na zakup drona Bayraktar dla Ukrainy w celu wsparcia jej podczas rosyjskiej inwazji. W ciągu miesiąca zebrano ponad 24 mln zł. Producent Bayraktara zadeklarował, że przekaże Ukrainie maszynę bezpłatnie, a zebrane pieniądze zostaną przekazane na pomoc humanitarną^[6][7] (podobnie postąpił podczas analogicznej zbiórki miesiąc wcześniej na Litwie, zorganizowanej przez dziennikarza Andryusa Tapinasa, co było inspiracją dla akcji Sierakowskiego^[8]).

Zajmuje się przede wszystkim tematyką polityczną, pisząc do m.in. „Krytyki Politycznej”, „Gazety Wyborczej”, „Newsweeka”, „Polityki”, i kulturalną: wraz z Kingą Dunin i Cezarym Michalskim prowadził program Lepsze książki w TVP Kultura). Od jesieni 2008 prowadził wraz z Rafałem Ziemkiewiczem program „Pojedynek” w TVP Historia. Jest felietonistą „New York Timesa”^[9].

11 listopada 2007 w TR Warszawa miała miejsce premiera Szewców u bram według Witkacego w reżyserii Jana Klaty, z którym Sierakowski współpracował jako dramaturg, a także współautor adaptacji.

W 2008 wystąpił w filmie izraelskiej artystki Ja’el Bartany Mary Koszmary, w którym na pustym Stadionie Dziesięciolecia wygłasza przemówienie o powrocie trzech milionów Żydów do Polski. Przemówienie napisał razem z Kingą Dunin^[10]. Mary Koszmary miały premierę w Centrum Pompidou w Paryżu i były pokazywane w najlepszych muzeach w ponad 20 krajach (m.in. w Jewish Museum i Muzeum Guggenheima w Nowym Jorku, Tate Modern w Londynie, AGO w Toronto, UCI w Los Angeles). Część II: Mur i Wieża powstała w 2009 roku, część III: Zamach reprezentowała Polskę na Biennale w Wenecji w 2011.

W 2007 znalazł się w finale nagrody dziennikarskiej Grand Press, a w 2008 w finale Nagrody im. Barbary Łopieńskiej.

• Karolina Króliczek: Mesjasz Lewicy – Sierakowski. Salon24.pl, 2009-02-09. [dostęp 2012-12-06].