[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Rezerwat przyrody Wąwelno

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wąwelno
rezerwat leśny
Typ

fitocenotyczny[1]

Podtyp

zbiorowisk leśnych[1]

Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Mezoregion

Pojezierze Krajeńskie

Data utworzenia

1958

Akt prawny

M.P. z 1958 r. nr 81, poz. 466

Powierzchnia

4,72 ha

Ochrona

czynna

Położenie na mapie gminy Sośno
Mapa konturowa gminy Sośno, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Wąwelno”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Wąwelno”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Wąwelno”
Położenie na mapie powiatu sępoleńskiego
Mapa konturowa powiatu sępoleńskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Wąwelno”
Ziemia53°22′00″N 17°42′00″E/53,366667 17,700000

Rezerwat przyrody Wąwelnorezerwat leśny o powierzchni 4,72 ha, położony w województwie kujawsko-pomorskim, powiecie sępoleńskim, gminie Sośno[1].

Obszar rezerwatu podlega ochronie czynnej[1][2].

Lokalizacja

[edytuj | edytuj kod]

Pod względem fizycznogeograficznym rezerwat znajduje się w mezoregionie Pojezierze Krajeńskie. Znajduje się w kompleksie leśnym należącym do nadleśnictwa Runowo, położonym na południe od wsi Sośno, na wschód od drogi Sośno-Wąwelno.

Rezerwat leży na płaskiej równinie morenowej pociętej płytkimi obniżeniami terenowymi. Zajmuje na niej niewielkie wzniesienie otoczone częściowo zatorfionymi obniżeniami[3].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Rezerwat został utworzony na mocy Zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 15 września 1958 roku (MP nr 81, poz. 466)[3].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Rezerwat chroni fragment lasu liściastego o charakterze grądu środkowoeuropejskiego, z kilkudziesięcioma okazami starych buków zwyczajnych, jesionów wyniosłych, dębów szypułkowych oraz jarząbu brekinii, która odnawia się tu w sposób naturalny[4].

Zespół runa charakterystyczny jest dla cienistych lasów liściastych. W jego skład wchodzą m.in.: marzanka wonna, przylaszczka pospolita, gwiazdnica wielkokwiatowa, konwalijka dwulistna, konwalia majowa, malina kamionka, orlica pospolita, perłówka jednokwiatowa, rutewka orlikolistna i inne[4].

Największa osobliwość rezerwatu – jarząb brekinia, stopniowo zmniejsza swą liczebność. W roku 1954 rosło 16 sztuk, w 1982 – 7 sztuk, a w roku 1995 zinwentaryzowano już tylko 4 sztuki, które rosną do dzisiaj. Na terenie leśnictwa Wąwelno istnieje jeszcze kilka stanowisk tego rzadkiego gatunku[3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Rezerwat przyrody Wąwelno. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-04-25].
  2. Zarządzenie Nr 0210/8/2012 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Bydgoszczy z dnia 29 sierpnia 2012 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody „Wąwelno”. [w:] Dz. Urz. Województwa Kujawsko-Pomorskiego poz. 1785 [on-line]. 2012-09-12. [dostęp 2019-04-25].
  3. a b c Rezerwat WĄWELNO. Portal Korporacyjny Lasów Państwowych. Nadleśnictwo Runowo. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-22)].
  4. a b Łachowski Jerzy, Tylżanowski Tadeusz, Beil Beata: Rezerwaty i pomniki przyrody województwa bydgoskiego. Bydgoskie Towarzystwo Naukowe. Prace Wydziału Nauk Przyrodniczych, seria B, nr 13. Warszawa-Poznań 1972