Rezerwat przyrody Ciechocinek

Ciechocinek
	; Rezerwat Ciechocinek, widoczne tężnie
	rezerwat słonoroślowy
Typ	fitocenotyczny
Podtyp	zbiorowisk nieleśnych
Państwo	Polska
Województwo	kujawsko-pomorskie
Położenie	Ciechocinek
Mezoregion	Kotlina Toruńska
Data utworzenia	24 kwietnia 1963
Akt prawny	Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 26 kwietnia 1963 r. w sprawie uznania za rezerwaty przyrody
Powierzchnia	1,88 ha
Ochrona	czynna
	Położenie na mapie Ciechocinka Ciechocinek
	Położenie na mapie Polski Ciechocinek
	Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego Ciechocinek
	Położenie na mapie powiatu aleksandrowskiego Ciechocinek
	52°53′22″N 18°47′04″E/52,889444 18,784444
	Multimedia w Wikimedia Commons

Rezerwat przyrody Ciechocinek – rezerwat słonoroślowy o powierzchni 1,88 ha, położony w województwie kujawsko-pomorskim, powiecie aleksandrowskim, mieście Ciechocinek^[1]. Powołany w 1963 roku w celu zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych bogatego zespołu słonorośli^[2].

Obszar rezerwatu podlega ochronie czynnej^[3].

Lokalizacja

Pod względem fizycznogeograficznym rezerwat znajduje się w mezoregionie Kotlina Toruńska. Znajduje się przy tzw. wale wstecznym, nieopodal tężni nr 3. Obejmuje fragment łąki o pow. 1,88 ha, należącej do Uzdrowiska Ciechocinek, przez którą przepływa rów, dawniej prowadzący solankę z basenu kąpielowego^[4]. Basen został zlikwidowany około 2000 r.

Charakterystyka

Teren rezerwatu pokrywa roślinność słonolubna, rozmieszczona strefowo w zależności od nasycenia gleby solą, która trafia tu dwiema drogami: poprzez podsiąkanie solanki i poprzez osiadanie rozpylonych w powietrzu wokół tężni drobnych kryształków. W rezerwacie i pod tężniami stwierdzono występowanie 10 gatunków roślin słonolubnych. Należą do nich m.in.: soliród zielny, aster solny, świbka morska, sit Gerarda, sit żabi, solanka kolczysta, muchotrzew solniskowy, komonica skrzydlatostrąkowa^[4].

W rezerwacie nie ma wytyczonych ścieżek. Można poruszać się wzdłuż rowu z solanką. W związku z likwidacją basenu oraz sporadycznym użytkowaniem tężni nr 3 i nr 2 słonorośla występują obecnie prawie wyłącznie wzdłuż rowu.

Szlak turystyczny

Przez skraj rezerwatu przebiega pieszy szlak turystyczny „S. Noakowskiego” Toruń – Nieszawa (38,5 km)^[5].

Zobacz też

Rezerwaty przyrody w Polsce

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Rezerwat przyrody Ciechocinek. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-04-21].
↑ ^a ^b Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 26 kwietnia 1963 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody (M.P. z 1963 r. nr 47, poz. 234)
↑ Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Bydgoszczy z dnia 30 listopada 2017 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody Ciechocinek”. [w:] Dz. Urz. Województwa Kujawsko-Pomorskiego poz. 5181 [on-line]. 2017-12-07. [dostęp 2019-04-21].
↑ ^a ^b Łachowski Jerzy, Tylżanowski Tadeusz, Beil Beata: Rezerwaty i pomniki przyrody województwa bydgoskiego. Bydgoskie Towarzystwo Naukowe. Prace Wydziału Nauk Przyrodniczych, seria B, nr 13. Warszawa-Poznań 1972
↑ Bykowski Włodzimierz: Okolice Torunia. Przewodnik rowerowy po znakowanych szlakach turystycznych. Wydawnictwo Aperion. Bydgoszcz 2001. ISBN 83-911441-4-3

Linki zewnętrzne

www.ciechocinek.pl - Strategia rozwoju. Uwarunkowania przyrodnicze. [dostęp 2010-11-10].

[crfop-1] Rezerwat przyrody Ciechocinek. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-04-21].

[podstawa-2] Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 26 kwietnia 1963 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody (M.P. z 1963 r. nr 47, poz. 234)

[po-3] Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Bydgoszczy z dnia 30 listopada 2017 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody Ciechocinek”. [w:] Dz. Urz. Województwa Kujawsko-Pomorskiego poz. 5181 [on-line]. 2017-12-07. [dostęp 2019-04-21].

[RP-4] Łachowski Jerzy, Tylżanowski Tadeusz, Beil Beata: Rezerwaty i pomniki przyrody województwa bydgoskiego. Bydgoskie Towarzystwo Naukowe. Prace Wydziału Nauk Przyrodniczych, seria B, nr 13. Warszawa-Poznań 1972

[5] Bykowski Włodzimierz: Okolice Torunia. Przewodnik rowerowy po znakowanych szlakach turystycznych. Wydawnictwo Aperion. Bydgoszcz 2001. ISBN 83-911441-4-3

[6] Częściowo położony na terenie województwa warmińsko-mazurskiego.

[7] Częściowo położony na terenie województwa pomorskiego.

[8] Częściowo położony na terenie województwa warmińsko-mazurskiego.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[A]

[B]

[C]

faunistyczne	Bagno Głusza Balczewo Jezioro Rakutowskie Miedzno Nadgoplański Park Tysiąclecia Reptowo Rzeka Drwęca^[A]
florystyczne	Hedera Rezerwat cisów Jelenia Góra im. Kazimierza Szlachetko Łąki Ślesińskie Rejna Skarpy Ślesińskie Śnieżynka Tarkowo
krajobrazowe	Dolina Osy Dolina Rzeki Brdy Jar Brynicy Jezioro Fletnowskie Jezioro Piaseczno Przełom Mieni Źródła Rzeki Stążki
leśne	Augustowo Bobrowisko Borek Bór Wąkole im. prof. Klemensa Kępczyńskiego Brzęki im. Zygmunta Czubińskiego Buczyna Cisy Staropolskie im. Leona Wyczółkowskiego Dębice Dęby Krajeńskie Dziki Ostrów Gaj Krajeński Grabowiec Grocholin Grodno Jamy Jar grądowy Cielęta Jazy Kępa Bazarowa Kruszyn Kulin Kuźnica Las Mariański Las Minikowski Las Piwnicki Lutowo Łażyn Łęgi na Ostrowiu Panieńskim Mieliwo Mierucinek Mięcierzyn Okalewo Olszyny Rakutowskie Ostrowo Ostrowy nad Brynicą Ostrów koło Pszczółczyna Ostrów Panieński Płutowo Retno Rogóźno Zamek Różanna Dęby im. Nadleśniczego Jana Rychlickiego Stary Zagaj Szumny Zdrój im. Kazimierza Sulisławskiego Tomkowo Uroczysko Koneck Wąwelno Wielka Kępa Wiosło Duże^[B] Wójtowski Grąd Wronie
przyrody nieożywionej	Gościąż
stepowe	Góra św. Wawrzyńca Ostnicowe parowy Gruczna Zbocza Płutowskie
słonoroślowe	Ciechocinek
torfowiskowe	Bachotek Bagna nad Stążką Bagno Grzybna Bagno Mostki^[C] Czarny Bryńsk Dury Jeziorka Kozie Jezioro Ciche Jezioro Łyse Linje Mszar Płociczno Okonek Osiny Stręszek Torfowisko Mieleńskie Źródła Gąsawki
wodne	Jezioro Wieleckie Jezioro Zdręczno Martwe
projektowane	Kozielec Mała Kępa Ostromecka Parów Cieleszyński Piecki Jezuickie
zlikwidowane	Długi Bród Czapliniec Koźliny