[go: up one dir, main page]
Przejdź do zawartości

Rock Hudson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rock Hudson
Ilustracja
Rock Hudson (1955)
Imię i nazwisko

Roy Harold Scherer Jr.

Data i miejsce urodzenia

17 listopada 1925
Winnetka

Data i miejsce śmierci

2 października 1985
Beverly Hills

Zawód

aktor filmowy

Współmałżonek

Phyllis Gates
(1955–1958; rozwód)

Lata aktywności

1948–1984

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Rock Hudson, właśc. Roy Harold Scherer Jr.[1] (ur. 17 listopada 1925 w Winnetka, w stanie Illinois, zm. 2 października 1985 w Beverly Hills) – amerykański aktor.

Wystąpił w filmach: Uzdrawiająca obsesja (1954), Telefon towarzyski (1959) i Nie przysyłaj mi kwiatów (1964). Nominowany do Oscara dla najlepszego aktora pierwszoplanowego za rolę Jordana „Bicka” Benedicta Jr., zamożnego posiadacza ziemskiego z Teksasu w dramacie wojennym George’a Stevensa Olbrzym (1956). Pięciokrotny laureat nagrody Bambi i czterokrotny zdobywca Złotego Globu.

8 lutego 1960 otrzymał własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 6116 Hollywood Boulevard[2][3].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Rodzina i edukacja

[edytuj | edytuj kod]

Był synem mechanika samochodowego Raymonda Harolda „Roya” Scherera Sr. (1898-1982)[4] i operatorki telefonicznej Katherine Wood[5][6]. Dorastał podczas wielkiego kryzysu gospodarczego. Po rozwodzie rodziców w 1929 był wychowywany przez matkę i ojczyma Wallace’a „Wally’ego” Fitzgeralda, który był sierżantem armii i stosował przemoc wobec żony i pasierba[6][7]. Po demobilizacji odnowił relacje z ojcem i zamieszkał w jego domu w Los Angeles, jednak trudno było mu się z nim dogadać, dlatego po jakimś czasie wyprowadził się i zamieszkał w pensjonacie[8].

W 1944 ukończył szkołę średnią New Trier High School[9], gdzie udzielał się wokalnie w szkolnym klubie, dostarczał gazety i pracował jako bileter oraz caddy[a]. Był zdolnym i dobrym uczniem oraz nieco nieśmiałym nastolatkiem z dużym poczuciem humoru[6]. Gdy miał 19 lat, odbył służbę wojskową na Filipinach jako mechanik samolotowy Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych podczas II wojny światowej[6]. W 1946 przeniósł się do Los Angeles, gdzie wziął udział w realizacji programu dramatycznego Uniwersytetu Południowej Kalifornii, lecz został odrzucany z powodu słabych stopni. Pracował przez kilka lat jako kierowca samochodu ciężarowego, dorabiał także jako listonosz[6].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]
Hudson (1953)

Za namową znajomych przybrał pseudonim artystyczny Rock Hudson. Istnieją różne wersje pochodzenia pseudonimu – aktor ponoć przyjął imię od nazwy Skały Gibraltarskiej (Rock of Gibraltar), a nazwisko od rzeki Hudson[6]; inna wersja głosi, że wybrał imię Rock, bo brzmiało jak imię dla „twardziela”, a nazwisko znalazł w książce telefonicznej[10]. W 1948 zamieszkał na Hollywood Hills oraz wziął udział w sesji fotograficznej, po czym rozsyłał swoje zdjęcia po wytwórniach filmowych[10]. Na jednym z przyjęć został dostrzeżony przez Henry’ego Willsona, łowcę talentów w Hollywood, który zaproponował mu współpracę u Davida Selznicka[10]. Willson zafundował debiutantowi lekcje gry, tańca i stepowania, a także zajęcia z dykcji i lekcje przezwyciężania nieśmiałości[11].

Na ekranie kinowym zadebiutował niewielką rolą drugiego podporucznika pilota w wojennym filmie sensacyjnym Warner Bros. Eskadra myśliwska (Fighter Squadron, 1948)[6][12]. Na ekranie miał do wygłoszenia tylko jedną kwestię, jednak do jej nakręcenia potrzebował aż 36 dubli[13]. Mimo to reżyser Raoul Walsh, dostrzegwszy fotogeniczność Hudsona, podpisał roczny kontrakt z aktorem i zafundował mu zabieg wybielenia zębów[13]. Później umowę zawartą z Hudsonem wykupiła od Walsha wytwórnia Universal Pictures, która reklamowała aktora w prasie jako „umięśniony symbol Ameryki”, symbol seksu i obiekt westchnień żeńskiej części publiczności[14].

Elizabeth Taylor i Hudson w filmie Olbrzym (1956)

Po ukończeniu nauki w szkole dramatycznej w Nowym Jorku zwrócił na siebie uwagę krytyki i widzów jako lekkomyślny i bajecznie bogaty Dr Bob Merrick, obsesyjnie starający się o względy wdowy po lekarzu w dramacie Wspaniała obsesja (Magnificent Obsession, 1954)[6]. Za rolę hodowcy bydła i właściciela rancha w Teksasie Jordana „Bicka” Benedicta Juniora, poślubionego córce hodowcy konia (Elizabeth Taylor) w melodramacie-westernie Olbrzym (Giant, 1956) był nominowany do Oscara.

Po występie w dramacie Richarda Brooksa Coś wartościowego (Something of Value, 1957) i roli porucznika Fredericka Henry’ego w ekranizacji powieści Ernesta Hemingwaya Pożegnanie z bronią (A Farewell to Arms, 1957) zagrał w komediach romantycznych z Doris Day: Telefon towarzyski (Pillow Talk, 1959), Kochanku wróć (Lover Come Back, 1961) i Nie przysyłaj mi kwiatów (Send Me No Flowers, 1964)[15], a także Kiedy nadejdzie wrzesień (Come September, 1961) z Giną Lollobrigidą, Ulubiony sport mężczyzn (Man’s Favorite Sport?, 1964) i Dziwni towarzysze łoża (Strange Bedfellows, 1965) oraz dreszczowcu sci-fi Twarze na sprzedaż (Seconds, 1966).

Hudson w swoim mieszkaniu w Los Angeles (1974)
Hudson (1984)

Na początku lat 70. przestawał dostawać propozycje filmowe[16]. Ze względu na coraz rzadsze oferty pracy przyjął rolę komisarza policji Stewarta „Maca” McMillana w serialu kryminalnym NBC McMillan i jego żona Sally (McMillan & Wife, 1971–1977), który zapewnił mu popularność wśród telewidzów, jednak wpędził w poczucie porażki zawodowej, przez co wpadł w uzależnienie od alkoholu[16].

W latach 80. zagrał w serialu telewizyjnym Kroniki marsjańskie (Martian Chronicles, 1980)[17], a także po raz kolejny spotkał się na planie z Elizabeth Taylor, występując z nią w adaptacji powieści Agathy Christie Pęknięte lustro (The Mirror Crack’d, 1980). Zagrał w dwóch produkcjach NBC z udziałem debiutującego Jacka Scalii: dramacie telewizyjnym Gwiezdny twórca (The Star Maker, 1981) i serialu Połączenie Devlin (The Devlin Connection, 1982). Razem z Robertem Mitchumem wystąpił w dramacie wojennym Ambasador (The Ambassador, 1988), a także zagrał w filmie Gra o wszystko w Las Vegas (The Vegas Strip War, 1984). Jego ostatnią rolą była postać Daniela Reece, zakochanego w Krystle Carrington (Linda Evans) i biologicznego ojca Sammy Jo Carrington (Heather Locklear) w operze mydlanej ABC Dynastia (Dynasty, 1984–1985)[18].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Ukrywał przed opinią publiczną swoją orientację homoseksualną[6][7]. W drugiej połowie lat 40. związał się ze starszym o półtorej dekady producentem muzycznym Kenem Hodge’em[8]. Po rozpoczęciu kariery aktorskiej nawiązał romans z żołnierzem Jackiem Navaarem[19]. By odeprzeć plotki o homoseksualizmie Hudsona, wytwórnia zaaranżowała romans aktora z jego sekretarką, Phyllis Gates[6]. Para pobrała się 9 listopada 1955, jednak już 13 sierpnia 1958 wzięła rozwód[20]. Hudson następnie spotykał się z Marilyn Maxwell (1961), początkującym aktorem Lee Garlingtonem (ich romans trwał przez dziewięć lat), Jackiem Coatesem (1967), publicystą Tomem Clarkiem (1981), aktorem Peterem de Palmą i młodszym o 28 lat technikiem dźwięku Markiem Christianem MacGinnisem (1983–1985)[21]. Plotkowano także o jego ślubie z prezenterem telewizyjnym Jimem Narobsem, z którym miał się rozwieść w 1982[22].

Sfrustrowany faktem, że musi ukrywać swoją orientację, uzależnił się od alkoholu i seksu, który często uprawiał z przypadkowymi mężczyznami[23]. We wczesnych latach 80. zaczął mieć kłopoty ze zdrowiem, m.in. drastycznie schudł[24][25]. W 1984 zdiagnozowano u niego mięsaka Kaposiego, a następnie AIDS[26]. 23 lipca 1985 informacja o chorobie Hudsona została opublikowana na łamach magazynu „Variety”, a wieści o AIDS i homoseksualnej orientacji aktora zszokowały rzeszę jego fanów[18]. Aktor był pierwszą osobą publiczną, która przyznała otwarcie, że cierpi na tę chorobę[27], a swoimi desperackimi poszukiwaniami lekarstwa przykuł uwagę międzynarodowej opinii publicznej o AIDS. Podjął leczenie antywirusowym lekiem HPA-23[18].

Zmarł 2 października 1985 o godz. 9:07 w wyniku komplikacji spowodowanych AIDS[28]. Był jednym z pierwszych znanych aktorów zmarłych na skutek zakażenia wirusem HIV[28][29][30]. Po śmierci jego ciało poddano kremacji, a prochy wrzucono do morza[31].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
Rok Nagroda Kategoria Film
1956 Nagrody magazynu Photoplay Najpopularniejszy aktor Samodzielnie
1957 Nagrody magazynu Photoplay Najpopularniejszy aktor Samodzielnie
1958 Nagroda Laurela Najlepszy aktor Samodzielnie
1959 Nagroda Bambi Najlepszy międzynarodowy aktor Ta ziemia jest moja
1959 Złoty Glob Nagroda Henrietty Samodzielnie
1959 Nagroda Laurela Najlepszy aktor Samodzielnie
1959 Nagrody magazynu Photoplay Najpopularniejszy aktor Samodzielnie
1960 Nagroda Bambi Najlepszy międzynarodowy aktor Telefon towarzyski
1960 Złoty Glob Nagroda Henrietty Samodzielnie
1960 Nagroda Laurela Najlepszy aktor Samodzielnie
1961 Nagroda Bambi Najlepszy międzynarodowy aktor Kiedy nadejdzie wrzesień
1961 Złoty Glob Nagroda Henrietty Samodzielnie
1962 Nagroda Bambi Najlepszy międzynarodowy aktor The Spiral Road
1963 Złoty Glob Nagroda Henrietty Samodzielnie
1963 Nagroda Laurela Najlepszy aktor Samodzielnie
1964 Nagroda Bambi Najlepszy międzynarodowy aktor Ulubiony sport mężczyzn
1967 Nagroda Bambi Najlepszy międzynarodowy aktor Twarze na sprzedaż
1977 TP de Oro Najlepszy zagraniczny aktor McMillan i jego żona

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ caddy/caddie – pomocnik zawodnika grającego w golfa

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Rock Hudson. Listal. [dostęp 2016-02-27]. (ang.).
  2. ↑ Rock Hudson. Walk of Fame. [dostęp 2024-07-29]. (ang.).
  3. ↑ Ted Thackrey Jr.: Hollywood Star Walk: Rock Hudson. „Los Angeles Times”, 3 października 1985. [dostęp 2024-07-29]. (ang.).
  4. ↑ Raymond Harold „Roy” Scherer, Sr. Find a Grave Memorial. [dostęp 2016-02-27]. (ang.).
  5. ↑ Katherine Wood (1900-1977). Find a Grave Memorial. [dostęp 2016-02-27]. (ang.).
  6. ↑ a b c d e f g h i j Peter Beresford: Hollywood. Romanse i skandale. Ring, 1991, s. 170. OCLC 830999173. (pol.).
  7. ↑ a b Cawthorne 2005 ↓, s. 286.
  8. ↑ a b Cawthorne 2005 ↓, s. 287.
  9. ↑ Rock Hudson Biography. „The New York Times”. [dostęp 2020-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-28)]. (ang.).
  10. ↑ a b c Cawthorne 2005 ↓, s. 288.
  11. ↑ Cawthorne 2005 ↓, s. 288–289.
  12. ↑ Rock Hudson. Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-02-27]. (ang.).
  13. ↑ a b Cawthorne 2005 ↓, s. 289.
  14. ↑ Cawthorne 2005 ↓, s. 289–291.
  15. ↑ Cawthorne 2005 ↓, s. 298.
  16. ↑ a b Cawthorne 2005 ↓, s. 300.
  17. ↑ Cawthorne 2005 ↓, s. 302.
  18. ↑ a b c Cawthorne 2005 ↓, s. 308.
  19. ↑ Cawthorne 2005 ↓, s. 292.
  20. ↑ Cawthorne 2005 ↓, s. 292–297.
  21. ↑ Cawthorne 2005 ↓, s. 298–309.
  22. ↑ Cawthorne 2005 ↓, s. 301.
  23. ↑ Peter Beresford: Hollywood. Romanse i skandale. Ring, 1991, s. 170–171. OCLC 830999173. (pol.).
  24. ↑ Peter Beresford: Hollywood. Romanse i skandale. Ring, 1991, s. 172. OCLC 830999173. (pol.).
  25. ↑ Cawthorne 2005 ↓, s. 305.
  26. ↑ Cawthorne 2005 ↓, s. 307.
  27. ↑ Overview for Rock Hudson. Turner Classic Movies. [dostęp 2016-02-27]. (ang.).
  28. ↑ a b Peter Beresford: Hollywood. Romanse i skandale. Ring, 1991, s. 169. OCLC 830999173. (pol.).
  29. ↑ Rock Hudson dies at 59 in 1985. Daily News (Nowy Jork). [dostęp 2016-02-27]. (ang.).
  30. ↑ 10 Famous People Who Died of AIDS. EnkiVillage.com. [dostęp 2015-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-29)]. (ang.).
  31. ↑ Rock Hudson (1925-1985). Find a Grave Memorial. [dostęp 2016-02-27]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rock_Hudson&oldid=75195950”