Piotr Kurozwęcki

Piotr Kurozwęcki

Poraj
Data i miejsce śmierci	1499 Wiedeń
Ojciec	Krzesław Kurozwęcki
Matka	Ewa z Goszyc
Rodzeństwo	Mikołaj Kurozwęcki Dobiesław Kurozwęcki Stanisław Kurozwęcki.

Piotr Kurozwęcki zwany „Piorun” (zm. 1499 w Wiedniu^[1]) – polski szlachcic herbu Poraj.

Piotr Kurozwęcki Lubelczyk zwany Piorun był synem Krzesława Kurozwęckiego i Ewy Czarnej z Gorzyc herbu Sulima oraz bratem Mikołaja, Dobiesława i Stanisława.

Karierę zawdzięczał poparciu króla Kazimierza Jagiellończyka w sporze z biskupem Jakubem z Sienna o obsadę biskupstwa krakowskiego. W latach 1475–1477 był marszałkiem nadwornym^[2]. W 1479 został podskarbim koronnym. W 1494 został kasztelanem sandomierskim, był również starostą oświęcimskim w latach 1491–1494 i krakowskim w latach 1491–1495. Był wysyłany w misje zagraniczne. Był świadkiem wydania przywileju piotrkowskiego w 1496 roku^[3].

Urząd podskarbiego wykorzystywał w celu własnego wzbogacania się (dążył np. do skupienia w swoim ręku podzielonej ojcowizny), dokonywał malwersacji i psuł monetę za dużą skalę, przez co musiał zbiec z kraju do Wiednia i za co spotkała go również konfiskata majątku (1499)^[1]. Wkrótce potem zmarł.

Nie wiadomo czy się ożenił i miał jakieś potomstwo. Majątek jego, skonfiskowany przez króla, został po kilku latach zwrócony jego braciom.

• Jan Wincenty Brandtkie: Ius Polonicum: codicibus veteribus manuscriptum et editionibus quibusque collatis. Warszawa: 1831.
• Aleksander Hirschberg: Hieronim Łaski. Lwów: 1888.
• Jan Wiśniewski: Historyczny opis kościołów, miast, zabytków i pamiątek w stopnickiem. Marjówka: 1929. ISBN 83-7224-249-6.