Perdikkas

Perdikkas (stgr. Περδίκκας; ur. ok. 365 p.n.e., zm. maj–czerwiec 320 p.n.e.) – wódz Filipa II i Aleksandra Wielkiego, jeden z diadochów.

Po śmierci Aleksandra (323 p.n.e.) naczelny wódz armii i faktyczny regent państwa. Od 322 p.n.e. sprawował opiekę nad Filipem Arrhidaeusem i synem Aleksandra – małym Aleksandrem IV. Dążył do zachowania powstałego imperium w całości. Zamierzał poślubić Kleopatrę, siostrę Aleksandra, i w ten sposób przejąć tron Macedonii, pozbawiając władzy Antypatra. Jego ambitne plany doprowadziły do wojny z pozostałymi diadochami (po stronie Perdikkasa stanął tylko Eumenes z Kardii). Zginął podczas podjętej w 321 p.n.e. wyprawy na Egipt (na którą jako regent zabrał obu królów: Filipa Arrhidaeusa i Aleksandra IV) w wyniku niezadowolenia własnego wojska wskutek strat poniesionych przy przeprawie przez Nil, braku sukcesów i niedostatku żywności. Zachęcani obietnicami Ptolemeusza Lagosa żołnierze zawiązali spisek, w następstwie czego Perdikkas został zamordowany we własnym namiocie przez swych oficerów: Pejtona, Antygenesa i Seleukosa^[1].

• Anna Świderkówna: Hellada królów. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1967. Brak numerów stron w książce
• Benedetto Bravo, Ewa Wipszycka: Historia starożytnych Greków. T. 3: Okres hellenistyczny. Warszawa: Wydawnictwo naukowe PWN, 1992, s. 105-106. ISBN 83-01-06653-9.