Papirus 100
Jk 3,13-4,4 | |
Data powstania |
III/IV wiek |
---|---|
Rodzaj |
Kodeks papirusowy |
Numer |
(GA) |
Zawartość |
List Jakuba 3,13-4,4; 4,9-5,1 † |
Język |
grecki |
Rozmiary |
[13] cm × [29] cm |
Typ tekstu |
tekst aleksandryjski |
Miejsce przechowywania |
Ashmolean Museum |
Papirus 100 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – wczesny grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na III lub IV wiek. Zawiera fragmenty Listu Jakuba.
Opis
[edytuj | edytuj kod]Zachowały się tylko fragmenty jednej karty Listu Jakuba (3,13-4,4; 4,9-5,1)[1]. Oryginalna karta miała rozmiary 13 na 29 cm. Tekst pisany jest w 37 linijkach na stronę[2].
Rękopis stosuje paginację (numer 6 i 7), która wskazuje, że rękopis stanowił niegdyś zbiór Listów powszechnych[2].
Tekst
[edytuj | edytuj kod]Tekst grecki rękopisu reprezentuje aleksandryjską tradycję tekstualną, bliższy jest dla Kodeksu Watykańskiego (zgodność 22 na 27) niż dla Synajskiego i Aleksandryjskiego[2].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Rękopis powstał w Egipcie. Na liście rękpisów znalezionych w Oksyrynchos figuruje na pozycji 4449. Tekst rękopisu opublikował R. Hubner w 1998 roku[3]. INTF umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 100[1].
Rękopis datowany jest przez INTF na III lub IV wiek[1]. Paleograficznie bliski jest dla , pewne jego cechy występują jednak na początku IV wieku. Comfort datuje go na koniec III wieku lub początek IV[2].
Cytowany jest w krytycznych wydaniach Nowego Testamentu (NA27).
Obecnie przechowywany jest w Ashmolean Museum (P. Oxy. 4449) w Oksfordzie[1][4].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d List of the manuscripts at the Münster Institute
- ↑ a b c d Philip W. Comfort, David P. Barrett: The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, s. 633. ISBN 0-8423-5265-1, ISBN 978-0-8423-5265-9.
- ↑ R. Hubner, The Oxyrhynchus Papyri LXV (London: 1998), pp. 24–29.
- ↑ „Continuation of the Manuscript List” Institute for New Testament Textual Research, University of Münster. Retrieved April 9, 2008
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- R. Hubner, The Oxyrhynchus Papyri LXV (London: 1998), pp. 24–29.
- Philip W. Comfort, David P. Barrett: The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, s. 632-635. ISBN 0-8423-5265-1, ISBN 978-0-8423-5265-9.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- P.Oxy.LXVI 4449 from Papyrology at Oxford's „POxy: Oxyrhynchus Online”