Sytkiwci

Sytkiwci

Ситківці

Herb Flaga
Państwo	Ukraina
Obwód	winnicki
Rejon	niemirowski
Populacja (2001) • liczba ludności	2845[1]
Nr kierunkowy	+380 4331
Kod pocztowy	22865
Położenie na mapie Ukrainy Sytkiwci
Położenie na mapie obwodu winnickiego Sytkiwci
48°54′31″N 29°12′04″E/48,908611 29,201111

Sytkiwci, hist. Sitkowce, ukr. Ситківці – osiedle typu miejskiego w rejonie niemirowskim obwodu winnickiego na Ukrainie. Liczba mieszkańców – 4600 osób w 1966 r., 2845 osób w 2001 r.

Wzmianki o wsi pochodzą z okresu Rzeczypospolitej, a dokładnie z roku 1629. Wieś w początku XVIII w. należała do rozległych dóbr Wiśniowieckich, od których przeszły one w ręce Platerów, od których z kolei nabył je Stanisław Szczęsny Potocki. Klucz sitkowiecki dóbr Potockich (w poł. XIX w. obejmujący cztery wsie i 1357 dusz) należał do potomków Szczęsnego Potockiego aż do rewolucji – ostatnim prywatnym ich właścicielem był Franciszek Potocki.

W miejscowości zachowały się ślady wałów ziemnych – części fortyfikacji z XVII w. Znajduje się w niej cukrownia z 1866 r. – według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego miała być założona w 1836 lub 1843 r. W latach 80. XIX w. we wsi znajdowała się drewniana cerkiew pw. Wniebowstąpienia z 1752 r.

Właścicielem miejskiej cukrowni był działacz gospodarczy Teodor Sobański^[2].

Siedziba dawnej gminy Sitkowce(inne języki) w powiecie lipowieckim na Ukrainie.

• Jan Jakowicz – polski malarz
• Eugeniusz Nawroczyński – polski prawnik, nauczyciel, działacz endecki
• Tadeusz Osiński – major Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej
• Leon Syroczyński – polski inżynier technolog nafty
• Maria Szerocka – polska kurierka, członkini ZWZ-AK
• Wojciech Zatwarnicki – polski ziemianin i działacz rolniczy, niosący pomoc Żydom w czasie okupacji niemieckiej

• Sitkowce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 626 .
• Sytkiwci na stronie Rady Najwyższej Ukrainy (ukr.)
• Контрабандне мистецтво або як у Львові з’явилася Картинна галерея (ukr.)