Sara Stridsberg

Sara Stridsberg

Data i miejsce urodzenia	29 sierpnia 1972 Solna
Narodowość	szwedzka
Język	szwedzki
Alma Mater	Uniwersytet w Uppsali
Dziedzina sztuki	literatura
Multimedia w Wikimedia Commons

Sara Stridsberg (ur. 29 sierpnia 1972 w Solna) – szwedzka pisarka, dramaturg i tłumaczka. Laureatka m.in. Nagrody literackiej Rady Nordyckiej w 2007 roku za powieść Drömfakulteten. Od 2016 do 2018 roku była członkiem Akademii Szwedzkiej.

Studiowała socjologię, historię idei i prawo na Uniwersytecie w Uppsali oraz w Strasburgu. Studia prawnicze ukończyła w 1998 roku w Uppsali, nigdy jednak nie pracowała w zawodzie prawnika. Zainspirowana twórczością m.in. Elfriede Jelinek, Marguerite Duras, Birgitty Trotzig wybrała karierę literacką. Związała się z feministycznym czasopismem społeczno-kulturalnym Bang, gdzie ukazywały się jej teksty. W 2003 roku, w związku z przeżyciami i obserwacjami związanymi z podróżą do Kambodży, przełożyła na język szwedzki SCUM Manifesto amerykańskiej radykalnej feministki Valerie Solanas^[1].

Debiutowała w 2004 roku powieścią Happy Sally. W 2006 roku wydała przełomową w jej karierze powieść Drömfakulteten (przekład polski: Fakultet marzeń, Warszawa 2009), opowiadającą w fikcyjny sposób o życiu Valerie Solanas, autorki SCUM Manifesto. Powieść została wyróżniona w 2007 roku Nagrodą literacką Rady Nordyckiej^[2] i nominowana do nagrody literackiej Augustpriset^[1].

We wrześniu 2006 roku w Dramaten w Sztokholmie miała miejsce prapremiera debiutanckiej sztuki Valerie Solanas ska bli president i Amerika. W marcu 2009 roku wystawiono kolejną sztukę, Medealand, opartą na klasycznej tragedii Eurypidesa. W styczniu 2012 roku dramaty Sary Stridsberg zostały wydane w zbiorze Medealand och andra pjäser, nominowanym do Augustpriset. Pół roku później miała premierę sztuka Dissekering av ett snöfall, w której znalazły się elementy zaczerpnięte z biografii królowej Krystyny^[1].

W 2010 roku wydała powieść Darling River zainspirowaną powieścią Lolita Vladimira Nabokova. Powieść została nominowana do Augustpriset. W 2014 roku Sara Stridsberg została po raz czwarty nominowana do tej nagrody za wydaną we wrześniu tego roku powieść Beckomberga. Ode till min familj^[1].

13 maja 2016 roku została wybrana do Akademii Szwedzkiej, gdzie zastąpiła Gunnel Vallquist na krześle nr 13^[3]. Z udziału w pracach i spotkaniach Akademii zrezygnowała 28 kwietnia 2018 roku^[4].

• 2004: Happy Sally (wyd. pol.: Happy Sally, 2006)
• 2006: Drömfakulteten (wyd. pol.: Fakultet marzeń, 2009)
• 2010: Darling River
• 2014: Beckomberga. Ode till min familj

• 2006: Valerie Solanas ska bli president i Amerika
• 2009: Medealand
• 2012: Dissekering av ett snöfall
• 2012: Medealand och andra pjäser (zbiór)
• 2015: Beckomberga
• 2015: Konsten att falla
• 2016: American Hotel

• 2003: Valerie Solanas, SCUM manifest
• 2006: Sarah Kane, Bombad
• 2007: Sam Shepard, Hem till gården

• 1999: Juristutbildningen ur ett genusperspektiv
• 2002: Det är bara vi som är ute och åker: intervjuer från Fårö och Fårösund
• 2012: Mamman och havet (ilustracje Anna-Clara Tidholm)

• 2004: Stipendium ur Gerard Bonniers donationsfond
• 2004: Sveriges Essäfonds pris
• 2006: Aftonbladets litteraturpris
• 2007: Nagroda literacka Rady Nordyckiej za Drömfakulteten
• 2007: Albert Bonniers stipendiefond för yngre och nyare författare
• 2008: Gustaf Frödings stipendium
• 2009: Alfhildpriset
• 2010: Tidningen Vi:s litteraturpris
• 2011: De Nios Vinterpris
• 2012: TCO:s kulturpris
• 2013: Nagroda Doblouga
• 2015: Wielka Nagroda Towarzystwa Dziewięciu
• 2015: Nagroda Aniary
• 2015: Bernspriset
• 2016: Nagroda literacka Towarzystwa Selmy Lagerlöf
• 2019: Nagroda Szwedzkiego Radia za Powieść^[5]

• Publikacje w katalogu Libris
• Sara Stridsberg na stronie wydawnictwa Albert Bonniers Förlag
• Prezentacja na stronie Stiftelsen Selma Lagerlöfs Litteraturpris. kulturveckanisunne.se. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-16)].