Sonny Bill Williams
Pełne imię i nazwisko | |||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Pseudonim |
SBW, Superman[3] | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
3 sierpnia 1985 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
194 cm[4] | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Masa ciała |
108 kg[4] | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Rugby union | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Reprezentacja narodowa[b] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Rugby league | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Reprezentacja narodowa | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Sonny Bill Williams (ur. 3 sierpnia 1985 w Auckland[5]) – nowozelandzki gracz rugby (w odbu odmianach) i bokser. Jest zaledwie drugim zawodnikiem, który reprezentował Nową Zelandię na poziomie międzynarodowym najpierw w rugby league, a następnie w rugby union. W rugby league występuje najczęściej na pozycji wspieracza młyna, zaś w rugby union przeważnie jako środkowego ataku. Znany jest przede wszystkim z umiejętności oddawania piłki „na kontakcie” (w czasie bycia szarżowanym)[6] oraz atakowania barkiem podczas swojej kariery w rugby league[7][8].
Rugby
[edytuj | edytuj kod]Profesjonalną karierę w rugby league rozpoczynał w 2004 roku w klubie australijskiej NRL, Canterbury-Bankstown Bulldogs. Po zaledwie pięciu meczach w pierwszym zespole otrzymał powołanie do reprezentacji Nowej Zelandii[9] (został wówczas najmłodszym reprezentantem kraju wśród zawodników przedniej formacji (forwards)[4]. W swoim debiutanckim sezonie NRL z Buldogami wywalczył tytuł mistrzowski, choć w większości spotkań pojawiał się na boisku z ławki rezerwowych[9]. Był wówczas najmłodszym zawodnikiem Canterbury, który podpisał profesjonalny kontrakt z klubem, jak również najmłodszym w historii zespołu, który zagrał w finale[8].
W 2008 roku w budzących kontrowersje okolicznościach przeniósł się do francuskiego klubu rugby union RC Toulonnais[8][10]. W 2010 roku Williams podpisał umowę z New Zealand Rugby Union, na mocy której zagwarantowano mu miejsce w składzie All Blacks podczas Pucharu Świata w 2011 roku. W związku z tym zawodnik powrócił do Nowej Zelandii, by w sezonie 2010 rozpocząć grę w zespole Canterbury z National Provincial Championship. W 2011 roku został wybrany do Crusaders grających w elitarnych rozgrywkach Super Rugby. Dotarł z nimi do finału, gdzie jednak Crusaders ulegli Queensland Reds[8].
W barwach nowozelandzkiej drużyny narodowej w odmianie piętnastoosobowej zadebiutował 6 listopada 2010 roku w rozgrywanym na stadionie Twickenham pojedynku z reprezentacją Anglii. Rok później z zespołem All Blacks wywalczył złoty medal Pucharu Świata[11].
W 2012 roku w Super Rugby występował w drużynie Chiefs[12], z którą zajął pierwsze miejsce[13]. Po zakończeniu sezonu podpisał obowiązujący do końca roku kontrakt z japońskim Panasonic Wild Knights[14].
Pod koniec 2012 roku Williams ponownie zmienił odmianę rugby, ogłaszając swój powrót do NRL, do Sydney Roosters[15]. Również i tym razem w swoim pierwszym sezonie w nowej drużynie zdołał wywalczyć mistrzostwo ligi[8]. Wobec zgłoszenia przez Williamsa chęci uczestniczenia w Pucharze Świata, został on włączony do 24-osobowego Kiwis[16]. Tam reprezentacja Nowej Zelandii dotarła do finału, w którym jednak wysoko uległa australijskim Kangaroos[17][18]. Tym samym nie zdołał wywalczyć tytułu mistrzowskiego w obu odmianach rugby, co byłoby pierwszym takim wyczynem w historii[18]. Dwa dni przed meczem finałowym Rugby League International Federation uhonorowała SBW tytułem zawodnika roku 2013 (2013 RLIF Player of the Year). Był to pierwszy przypadek, kiedy tę ustanowioną w 2008 roku nagrodę otrzymał gracz spoza Australii[19]. Niemniej w grudniu 2013 roku ogłosił, że od sezonu 2015 ponownie będzie występował w odmianie 15-osobowej[20]. W czerwcu 2014 roku ogłoszono natomiast podpisanie porozumienia pomiędzy Counties Manukau Rugby Union a Williamsem w sprawie jego występów w sezonach 2015 i 2016[21]
W sezonie 2014 Williams wraz z Roosters dotarł do przedostatniej rundy fazy pucharowej, gdzie odpadł w starciu z późniejszymi mistrzami, South Sydney Rabbitohs[22][23]. W międzyczasie SBW zaliczył swój 100. mecz w NRL[24]. W związku z przedwczesnym zakończeniem sezonu w league, zawodnik już kilka dni po ostatnim meczu Roosters dołączył do nowozelandzkiego zespołu union, Counties Manukau[25]. Zadebiutował w rozgrywkach ITM Cup w przedostatniej kolejce sezonu, która odbyła się ledwie 12 dni po meczu Rabbitohs – Roosters[25][2]. Jednocześnie nie wykluczył późniejszych występów w barwach Kogutów w odmianie 13-osobowej[23].
Sonny Bill znalazł się w składzie nowozelandzkich Chiefs na sezon 2015 Super Rugby[20].
Boks
[edytuj | edytuj kod]W 2009 roku rozpoczął także karierę bokserską w wadze ciężkiej[4] – wszystkie sześć dotychczasowych pojedynków zakończyło się jego zwycięstwem (trzy przez nokaut)[26].
W październiku 2013 roku SBW przyznał, że nie zamierza toczyć żadnych walk przez kolejne trzy lata[27].
31 stycznia 2015 pokonał jednogłośnie na punkty na gali w Sydney rodaka Chauncy'ego Wellivera (55-11-5)[28].
Lista walk zawodowych
[edytuj | edytuj kod]Statystyka stoczonych walk zawodowych | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięstw: 7 (KO – nokautów: 3, walk zakończonych na punkty: 4) Przegranych: 0 (KO – nokautów: 0, walk zakończonych na punkty: 0) Remisów: 0 |
Wynik | Rekord | Przeciwnik | Rozstrzygnięcie | Runda | Data | Miejsce | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięstwo | 7-0 | Chauncy Welliver (55-10-5) | UD | 8 (8) | 31 stycznia 2015 | Allphones Arena, Olympic Park, Sydney | |
Zwycięstwo | 6-0 | Francois Botha (48-8-3) | UD | 10 (10) | 8 lutego 2013 | Brisbane Entertainment Centre, Boondall | |
Zwycięstwo | 5-0 | Clarence Tillman (11-8-2) | TKO | 1 (10) 2:58 | 8 lutego 2012 | Claudelands Arena, Hamilton | |
Zwycięstwo | 4-0 | Alipate Liava'a (4-7-0) | UD | 6 (6) | 5 czerwca 2011 | The Trusts Stadium, Auckland | |
Zwycięstwo | 3-0 | Scott Lewis (3-4-0) | UD | 6 (6) | 29 stycznia 2011 | Gold Coast Convention Centre, Broadbeach, Queensland | |
Zwycięstwo | 2-0 | Ryan Hogan (debiut) | TKO | 1 (4) 2:35 | 30 czerwca 2010 | Brisbane Entertainment Centre, Boondall, Queensland | |
Zwycięstwo | 1-0 | Gary Gurr (debiut) | TKO | 2 (4x2) 1:22 | 27 maja 2009 | Brisbane Entertainment Centre, Boondall, Queensland | debiut zawodowy |
TKO – techniczny nokaut, KO – nokaut, UD – jednogłośna decyzja, SD- niejednogłośna decyzja, MD – decyzja większości, PTS – walka zakończona na punkty, DQ – dyskwalifikacja
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Williams, Sonny Bill. New Zealand League. [dostęp 2013-12-04]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h Player statistics - Williams Sonny William - club stats. It's Rugby. [dostęp 2013-12-04]. (ang.).
- ↑ Jim Holden: New Zealand holds its breath for Superman to fly in. Express, 2011-10-06. [dostęp 2013-12-04].
- ↑ a b c d Sonny Bill Williams. Puchar Świata w Rugby League 2013, 2013-11. [dostęp 2013-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-04)]. (ang.).
- ↑ a b Sonny Bill Williams. ESPN Scrum. [dostęp 2013-12-04]. (ang.).
- ↑ Chris Hewett: Williams and Carter produce a Super show for Twickenham. The Independent, 2011-03-28. [dostęp 2013-12-04]. (ang.).
- ↑ Steve Ricketts, Karl deKroo: Shoulder charge or not. Courier Mail, 2008-03-26. [dostęp 2013-12-04]. (ang.).
- ↑ a b c d e Roosters NRL grand final success seals Sonny Bill Williams' place as the best two-code player in history. [w:] Herald Sun [on-line]. [dostęp 2013-12-04]. (ang.).
- ↑ a b Sonny Bill Williams. Rugby League Project. [dostęp 2013-12-04]. (ang.).
- ↑ Anne Barrowclough: French defection makes Sonny Bill Williams Australia's top hate figure. The Times, 2008-07-28. [dostęp 2011-10-12]. (ang.).
- ↑ Sonny Bill Williams. Official Rugby World Cup 2011 Site. [dostęp 2013-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-12)]. (ang.).
- ↑ Sonny Bill Williams re-signs with NZRU and Chiefs. Chiefs, 2011-11-09. [dostęp 2013-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-05)]. (ang.).
- ↑ Match breakdown: Chiefs vs Sharks 04 August 2012. South African Rugby Union, 2012-08-04. [dostęp 2013-12-04]. (ang.).
- ↑ Evan Pedgen: It's Sushi Boy Williams, Sonny off to Japan. Rugby Heaven (stuff.co.nz), 2012-07-10. [dostęp 2013-12-04]. (ang.).
- ↑ Sonny Bill Williams confirms return to rugby league with Sydney Roosters. [w:] The Guardian [on-line]. Reuters, 2012-11-13. [dostęp 2013-12-04]. (ang.).
- ↑ Sonny Bill Williams Added to Kiwis Squad. New Zealand Rugby League, 2013-10-09. [dostęp 2013-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-09)]. (ang.).
- ↑ Paul Fletcher: Rugby League World Cup 2013: New Zealand 2-34 Australia. BBC Sport, 2013-11-30. [dostęp 2013-12-04]. (ang.).
- ↑ a b Michael Brown: SBW 'heartbroken' at loss. [w:] Wairarapa Times-Age [on-line]. The New Zealand Herald, 2013-12-02. [dostęp 2014-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-21)]. (ang.).
- ↑ Williams crowned RLIF International Player of the Year. Rugby League International Federation, 2013-11-28. [dostęp 2013-12-04]. (ang.).
- ↑ a b Rugby: Sonny Bill signs with Chiefs. [w:] The New Zealand Herald [on-line]. 2013-12-20. [dostęp 2014-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-21)]. (ang.).
- ↑ Rugby: Sonny Bill signs with Counties. [w:] The New Zealand Herald [on-line]. 2014-06-16. [dostęp 2014-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-21)]. (ang.).
- ↑ Andrew Sonter: Rabbitohs v Roosters. [w:] The Sydney Morning Herald [on-line]. 2014-09-23. [dostęp 2014-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-21)]. (ang.).
- ↑ a b Dan Walsh: SBW leaves with head held high. National Rugby League, 2014-09-27. [dostęp 2014-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-21)]. (ang.).
- ↑ David Sygall: Parramatta Eels gain revenge over Sydney Roosters. [w:] The Sydney Morning Herald [on-line]. 2014-04-12. [dostęp 2014-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-21)].
- ↑ a b Shaun Eade: Sonny Bill Williams to turn out for Counties. stuff.co.nz, 2014-09-30. [dostęp 2014-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-21)]. (ang.).
- ↑ Sonny Bill Williams. BoxRec. [dostęp 2013-12-04]. (ang.).
- ↑ David Long: Sonny Bill rules out any boxing for three years. stuff.co.nz, 2013-10-24. [dostęp 2014-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-21)]. (ang.).
- ↑ bokser.org: Sonny Bill Williams wypunktował Wellivera. [dostęp 2015-02-02]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Sonny Bill Williams. New Zealand Rugby Union. [dostęp 2011-10-12]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Sonny Bill is happier without the hype. Official Rugby World Cup 2011 Site, 2011-10-12. [dostęp 2011-10-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-13)]. (ang.).
- Nowozelandzcy zawodnicy rugby union
- Nowozelandzcy zawodnicy rugby league
- Nowozelandzcy bokserzy
- Urodzeni w 1985
- Rugbyści Crusaders
- Rugbyści RC Toulonnais
- Rugbyści Chiefs
- Rugbyści Panasonic Wild Knights
- Uczestnicy Pucharu Świata w Rugby 2011
- Uczestnicy Pucharu Świata w Rugby 2015
- Uczestnicy Pucharu Świata w Rugby 2019
- Ludzie urodzeni w Auckland