[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Sołotwyno

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sołotwyno
Солотвино
Ilustracja
Jezioro solne w Sołotwinie
Herb
Herb
Państwo

 Ukraina

Obwód

 zakarpacki

Rejon

tiaczowski

Powierzchnia

11,10 km²

Wysokość

283 m n.p.m.

Populacja (2019)
• liczba ludności


8632[1]

Nr kierunkowy

+380 3134

Kod pocztowy

90575

Położenie na mapie obwodu zakarpackiego
Mapa konturowa obwodu zakarpackiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Sołotwyno”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Sołotwyno”
Ziemia47°57′20″N 23°52′16″E/47,955556 23,871111

Sołotwyno (ukr.  i rusiń. Солотвино, rum. Slatina, ros. Солотвина, cz.  i słow. Slatinské Doly, węg. Aknaszlatina i Faluszlatina) – miasteczko (osiedle typu miejskiego) w rejonie tiaczowskim obwodu zakarpackiego Ukrainy. Leży na północnym brzegu granicznego odcinka górnej Cisy, naprzeciw rumuńskiego miasta Sighetu Marmației, na wysokości 283 m n.p.m.

Sołotwyno jest największą pośród miejscowości zamieszkanych na Zakarpaciu przez Rumunów, który do dziś stanowią na tyle dużą część mieszkańców, że uzasadnia to dwujęzyczność miasteczka. Przez Sołotwyno przebiega linia kolejowa z Tereswy do Wełykoho Byczkiwa i regionalna droga R03 z Mukaczewa do Rohatyna.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Opuszczona kopalnia soli

Decydujący wpływ na rozwój Sołotwyna wywarły wielkie złoża soli kamiennej, eksploatowane już w starożytności (zob. kopalnie soli w Sołotwynie). Ślady osadnictwa (dwa grodziska na zachód od miasta) pochodzą już z I–II wieku p.n.e. Dzisiejsze Sołotwyno zostało założone w XIII wieku. Sąsiadujące wsie Aknaszlatina i Faluszlatina po II wojnie światowej zostały połączone w jedno osiedle. Przemysłowe wydobycie soli rozpoczęło się w połowie XVIII wieku i trwało do 2010 roku; prowadził je państwowy kombinat Ukrsolprom. W szczytowym okresie – w latach 70. XX wieku – wydobycie soli sięgało 451 tys. ton rocznie i stanowiło 10% produkcji całej Ukrainy. W końcowym okresie było wielokrotnie niższe. Złoża soli ocenia się na 30 milionów ton, a objętość całego sołotwińskiego słupa solnego na kilka km³.

W jednej z sołotwińskich kopalni znajdują się obecnie laboratoria badawcze ukraińskiej akademii nauk oraz, od 1968, podziemny szpital alergologiczny.

W 1989 liczyło 9651 mieszkańców[2].

W 2013 liczyło 8955 mieszkańców[3].

Na zachód od miasta leżą słone jeziorka, wykorzystywane w celach rekreacyjnych.

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.32
  2. Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
  3. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]