[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Nicolas de Pellevé

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nicolas de Pellevé
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Kraj działania

Francja

Data i miejsce urodzenia

18 października 1515
Jouy-sous-Thelle

Data i miejsce śmierci

28 marca 1594
Paryż

Arcybiskup Reims
Okres sprawowania

1591–1594

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Kreacja kardynalska

17 maja 1570
Pius V

Kościół tytularny

Ss. Ioannis et Pauli
S. Praxedis

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

1552 (?)

Nicolas de Pellevé (ur. 18 października 1515 w Jouy-sous-Thelle, zm. 28 marca 1594 w Paryżu) – francuski kardynał.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 18 października 1515 roku w Jouy-sous-Thelle, jako syn Charles’a Malherbe i Hélène du Fay[1]. Studiował prawo na Université de Bourges, gdzie następnie został wykładowcą[1]. Został doradcą parlamentu paryskiego, a także członkiem osobistej grupy doradczej Henryka II Walezjusza[1]. 24 sierpnia 1552 roku został wybrany biskupem Amiens[2]. W 1559 roku, wraz z kilkoma naukowcami z Sorbony udał się do Szkocji, by przekonywać do konwersji prezbiterianów[1]. W tym samym czasie Elżbieta I Tudor wysłała wsparcie dla Szkocji, co doprowadziło do konfliktu[1]. Rok później udało się doprowadzić do podpisania Traktatu Edynburskiego[1]. W 1562 roku Pellevé zrezygnował z zarządzania diecezją Amiens, jednakże pozostał jej biskupem do 1564 roku[2]. 16 grudnia 1562 roku został mianowany arcybiskupem Sens[2]. 17 maja 1570 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Ss. Ioannis et Pauli[2]. W 1583 roku został prefektem Kongregacji ds. Biskupów i Zakonników[2]. Zaangażował się w działalność Ligi Katolickiej i był jednym z 25 kardynałów, sygnujących bullę Sykstusa V, ekskomunikującą Henryk z Nawarry[1]. Wobec tego król skonfiskował wszystkie włości kardynała, który musiał zwrócić się do Ligi i do papieża o pomoc finansową[1]. 10 maja 1591 roku został arcybiskupem Reims, pozostając arcybiskupem Sens[2]. Wiosną 1594 roku, przebywając w Paryżu poważnie zachorował[1]. Gdy do miasta przybył Henryk IV, stan kardynała znacznie się pogorszył i Pellevé zmarł 28 marca[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j Nicolas de Pellevé. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2018-09-14]. (ang.).
  2. a b c d e f Nicolas de Pellevé. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2018-09-14]. (ang.).