[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Nick Cannon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nick Cannon
Ilustracja
Imię i nazwisko

Nicholas Scott Cannon[1]

Pseudonim

Nick

Data i miejsce urodzenia

8 października 1980[2]
San Diego[3]

Gatunki

hip-hop

Zawód

raper, komik, producent muzyczny, aktor, prezenter telewizyjny

Aktywność

od 1998

Wydawnictwo

Jive, Columbia

Strona internetowa

Nicholas Scott „Nick” Cannon[4][5] (ur. 8 października 1980 w San Diego) – amerykański aktor, komik i raper[6].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w San Diego w stanie Kalifornia jako syn Beth Gardner i Jamesa Cannona. Był w dużej mierze wychowywany przez swojego dziadka ze strony ojca, którego zarówno on, jak i jego biologiczny ojciec nazywali „tatą”. Dorastał w Bay Vista Housing Projects w Lincoln Park, która jest gangsterskim odcinkiem południowo-wschodniego San Diego. Gdy był nastolatkiem, był związany z gangiem ulicznym „Lincoln Park Bloods”, ale po utracie bliskiego przyjaciela porzucił gang. W 1998 ukończył Monte Vista High School w Spring Valley.

Jako nastolatek występował w grupie rap Da G4 Dope Bomb Squad. W latach 1998–2000 zaczął występować jako nastoletni komik w programie telewizyjnym Nickelodeon All That. Następnie wystąpił w The Nick Cannon Show, Wild 'N Out i America’s Got Talent. Grał w filmach Dobosz (Drumline, 2002), Miłość jest za darmo (Love Don't Cost a Thing, 2003) i Życie na wrotkach (Roll Bounce, 2005)[7]. Jako raper wydał w 2003 debiutancki album zatytułowany po prostu Gigolo, współpracując z wokalistą R. Kelly[8].

W 2006 nagrał single „Dime Piece” i „My Wife” na planowany album Stages, który nigdy nie został wydany.

30 kwietnia 2008 ożenił się z Mariah Carey[9], z którą ma bliźnięta – syna Scotta i córkę Monroe (ur. 30 kwietnia 2011)[10]. W grudniu 2014 wniósł pozew rozwodowy[11].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Albumy studyjne

[edytuj | edytuj kod]
Rok Informacje o albumie Najwyższa
pozycja
Certyfikacje
US
[12]
US R&B
[13]
2003 Nick Cannon 83 15 Sprzedaż w USA: 275.000
2011 Mr. Showbiz[14]
  • Data wydania: 17 maja, 2011
  • Wytwórnia: New Wave Dynamics
2011 Mr. Showbiz Sings the Hits[15]
  • Data wydania: koniec 2011
  • Wytwórnia: New Wave Dynamics
„—” pozycja nie była notowana.

Single

[edytuj | edytuj kod]
Rok Singiel Najwyższa
pozycja
Album
US Hot 100 US
R&B
US
Rap
2003 „Your Pops Don't Like Me”  —  —  — Nick Cannon
„Feelin' Freaky” (feat. B2K) 92 46  —
Gigolo(feat. R. Kelly) 24 21 9
2005 „Can I Live?” (feat. Anthony Hamilton)  — 85  — Stages (niewydany)
2006 „Dime Piece” (feat. Izzy)  — 70  —
2011 „Famous” (feat. Akon)  —  —  — Mr. Showbiz
„—” pozycja nie była notowana.

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Rola Reżyser
2000 Wszystkie chwyty dozwolone (Whatever It Takes) dzieciak klubu szachowego David Raynr
2002 Faceci w czerni II (Men in Black II) MIB Autopsy Agent Barry Sonnenfeld
Dobosz (Drumline) Devon Miles Charles Stone III
2003 Miłość jest za darmo (Love Don't Cost a Thing) Alvin Johnson Troy Beyer
2004 Garfield (Garfield: The Movie) Louis (głos) Peter Hewitt
Zatańcz ze mną (Shall We Dance) Scott Peter Chelsom
2005 Tajniak z klasą (Underclassman) Tracy Stokes Marcos Siega
Życie na wrotkach (Roll Bounce) Bernard Malcolm D. Lee
2006 The Adventures of Brer Rabbit Br'er Rabbit / Brat Królik (głos) Byron Vaughns
Bobby Dwayne Clark Emilio Estevez
Straszny dom (Monster House) oficer Lister Gil Kenan
Władza pieniądza (Even Money) Godfrey Snow Mark Rydell
2007 Weapons Reggie Adam Bhala Lough
Gol 2: Żyjąc marzeniem (Goal II: Living the Dream) TJ Harper Jaume Collet-Serra
2008 Dzień żywych trupów (Day of the Dead) Salazar Steve Miner
Ball Don't Lie Mico Brin Hill
American Son Mike Neil Abramson
2009 Pokój śmierci (The Killing Room) Paul Brody Jonathan Liebesman
2011 School Gyrls Lunch Lady Nick Cannon
2011 Mash Up (TV) w roli samego siebie Jordan Vogt-Roberts
2014 Dobosz 2: W nowym rytmie (Drumline: A New Beat, TV) Devon Miles Bille Woodruff
School Dance Super Sizer/Juicy/w roli samego siebie Nick Cannon
2015 Chi-Raq Demetrius "Chi-Raq" Dupree Spike Lee
2016 King of the Dancehall Tarzan Brixton Nick Cannon
2017 Nick Cannon: The Vlad Couch w roli samego siebie Vlad Lyubovny

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Nick Cannon w bazie Discogs.com (ang.)
  2. Nick Cannon w bazie IMDb (ang.)
  3. Nick Cannon w bazie Filmweb
  4. Nick Cannon. Listal. [dostęp 2016-05-02]. (ang.).
  5. Personalidade: Nick Cannon (EUA). InterFilmes.com. [dostęp 2018-01-02]. (port.).
  6. Jason Birchmeier: Biografia Nicka Cannona. AllMusic. [dostęp 2011-05-17]. (ang.).
  7. Nick Cannon (8 de Outubro de 1980). Filmow. [dostęp 2016-05-02]. (port.).
  8. Nick Cannon - Bio, Facts, Family. Famous Birthdays. [dostęp 2011-05-17]. (ang.).
  9. Nick Cannon w bazie Notable Names Database (ang.)
  10. Hot Daddy of Mariah’s Twins:Nick Cannon. ActorsAndSportsmen.com. [dostęp 2011-05-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-25)]. (ang.).
  11. Rozpada się kolejne małżeństwo gwiazd!. Interia.pl. [dostęp 2014-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-25)]. (pol.).
  12. Nick Cannon Album & Song Chart History – Billboard 200. Billboard. [dostęp 2010-09-06].
  13. Nick Cannon Album & Song Chart History – R&B/Hip-Hop Albums. Billboard. [dostęp 2010-09-06].
  14. KATHY IANDOLI: Rap Release Dates: Maybach Music Group, Killer Mike, Nick Cannon, Edo G.. www.hiphopdx.com. [dostęp 2011-05-17]. (ang.).
  15. Jason Lipshutz: Nick Cannon, Mariah Carey Working on New Albums. www.billboard.com. [dostęp 2011-05-13]. (ang.).