Miskant olbrzymi
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
miskant olbrzymi |
Nazwa systematyczna | |
Miscanthus × giganteus J. M. Greef & Deuter ex Hodk. & Renvoize Kew Bull. 56:759. 2001 (J. M. Greef & M. Deuter, Angew. Bot. 67:88. 1993, nom. inval.)[3] |
Miskant olbrzymi (Miscanthus × giganteus) – gatunek rośliny pochodzenia mieszańcowego z rodziny wiechlinowatych. Mieszaniec miskantu chińskiego (M. sinensis) i miskantu cukrowego (M. sacchariflorus)[3].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Trawa kępowa osiągająca wysokość 2–3,5 m (maksymalnie nawet do 4 m). Średnica pędów waha się od 1 do 3 cm.
Zastosowanie
[edytuj | edytuj kod]Mało wymagająca roślina energetyczna, wykorzystywana do produkcji biopaliw. Nadaje się do bezpośredniego spalenia bądź przerobienia na pelet czy brykiet. Uprawa udaje się dobrze nawet na glebach klasy V i VI pod warunkiem dostatecznego uwilgotnienia w pierwszym roku uprawy. Dobrze znosi zakwaszenie podłoża, rośnie na glebach o pH od 4,5 do 8 (pH optymalne w ok. 6). Wykazuje bardzo wysoką efektywność wykorzystania promieniowania słonecznego oraz dostępnej wody, dzięki czemu z jego uprawy uzyskuje się duży plon biomasy – jego produktywność wynosi 10–30 t/ha s.m. (przy czym plonowanie na poziomie ok. 20–30 t/ha s.m uzyskuje się dopiero po trzecim roku uprawy)[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2011-01-13] (ang.).
- ↑ a b Miscanthus giganteus. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN) [on-line]. United States Department of Agriculture. [dostęp 2011-01-13]. (ang.).
- ↑ Zastosowanie Miskanta olbrzymiego jako rośliny energetycznej – Ogrzewnictwo [online], www.ogrzewnictwo.pl [dostęp 2020-12-01] (pol.).