[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Maria Andrejczyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maria Andrejczyk
Ilustracja
Maria Andrejczyk (10.08.2019)
Pełne imię i nazwisko

Maria Magdalena Andrejczyk

Data i miejsce urodzenia

9 marca 1996
Suwałki

Wzrost

174 cm

Informacje klubowe
Klub

LUKS Hańcza Suwałki[1]

Trener

Karol Sikorski[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Igrzyska olimpijskie
srebro Tokio 2020 lekkoatletyka
rzut oszczepem
Mistrzostwa Europy juniorów
złoto Eskilstuna 2015 rzut oszczepem
Inne nagrody
Plebiscyt „Przeglądu Sportowego”
złoto Odkrycie Roku
2016
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Maria Magdalena Andrejczyk (ur. 9 marca 1996 w Suwałkach) – polska lekkoatletka specjalizująca się w rzucie oszczepem, trzykrotna olimpijka (2016, 2020, 2024), wicemistrzyni olimpijska.

Medalistka mistrzostw Polski we wszystkich kategoriach wiekowych oraz ogólnopolskiej olimpiady młodzieży. Rekordzistka Polski seniorek (71,40 m, 9 maja 2021 roku w Splicie – 3. wynik w historii światowej lekkoatletyki) i juniorek (62,11 m, 1 sierpnia 2015 roku w Cetniewie[2]).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się 9 marca 1996 w Suwałkach[3]. Jest córką Małgorzaty z domu Karłowicz (była kulomiotka) i Tomasza, ma czterech braci[4]. Pochodzi z miejscowości Kukle w powiecie sejneńskim. Treningi lekkoatletyczne rozpoczęła w piątej klasie szkoły podstawowej pod okiem nauczyciela wychowania fizycznego Karola Sikorskiego[5]. W czasie nauki w Gimnazjum nr 2 w Sejnach reprezentowała w latach 2010–2011 tamtejszy Uczniowski Klub Sportowy przy Liceum Ogólnokształcącym, w ostatniej klasie została zawodniczką Hańczy Suwałki. W Liceum Ogólnokształcącym w Sejnach łączyła naukę i grę w siatkówkę z treningami lekkoatletycznymi[6]. Po zdaniu matury w 2015 roku, w 2016 roku podjęła studia na filologii angielskiej na Uniwersytecie w Białymstoku[7], rok później przeniosła się na filologię angielsko-rosyjską (specjalizacja translatorska) w PWSZ w Suwałkach, którą ukończyła w 2019 roku[8][9].

W 2011 roku zdobyła pierwszy medal imprezy rangi mistrzostw Polski – złoto czempionatu młodzików w Kielcach[10]. Pierwszą imprezą międzynarodową, w jakiej wystartowała, były mistrzostwa świata juniorów młodszych w Doniecku w 2013 roku, które ukończyła na etapie eliminacji[11]. Rok później zajęła 5. miejsce na juniorskich mistrzostwach świata w Eugene[12][13]. W 2015 na zawodach w Eskilstunie została mistrzynią Europy juniorów[14][15].

W czerwcu 2016 roku zdobyła pierwsze miejsce w mistrzostwach Polski seniorów[16]. W lipcu wzięła udział w mistrzostwach Europy w Amsterdamie, jednakże występ zakończyła na eliminacjach, w których zajęła 13. miejsce (do awansu do finału zabrakło 20 cm[17][18]).

16 sierpnia na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro ustanowiła nowy rekord Polski w rzucie oszczepem z wynikiem 67,11 m, wygrywając eliminacje[19][20]. Dwa dni później w konkursie finałowym zajęła 4. miejsce przegrywając rywalizację o brązowy medal o 2 cm z dwukrotną mistrzynią olimpijską, Czeszką Barborą Špotákovą[21]. Tuż po konkursie olimpijskim, zaczęła odczuwać zmęczeniowe pęknięcie barku, które operowano w grudniu 2016 roku[22].

W 82. Plebiscycie na 10 Najlepszych Sportowców Polski 2016 roku uznano ją za Odkrycie Roku. Z powodu rehabilitacji opuściła sezon 2017, a w kolejnym roku nie powróciła do pełni formy (5. miejsce na mistrzostwach Polski w Lublinie). W październiku 2018 roku zdiagnozowano u niej kostniakomięsaka, którego szybko wyleczono[23].

23 sierpnia 2019 zdobyła po raz drugi mistrzostwo Polski seniorów wynikiem 59,00 m[24]. Nieudane były dla niej późniejsze mistrzostwa świata w Dosze, na których nie przeszła eliminacji[25].

9 maja 2021 podczas Pucharu Europy Miotaczy w Splicie ponownie pobiła rekord Polski wynikiem 71,40. Był to trzeci wynik w historii tej dyscypliny i najlepszy wynik w ciągu dziesięciu lat[26][27].

6 sierpnia 2021 z wynikiem 64,61 m zdobyła srebrny medal podczas igrzysk olimpijskich w Tokio.[28]

Reprezentantka Polski w pucharze Europy w rzutach.

W 2021 została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[29].

Progresja wyników

[edytuj | edytuj kod]
Rok 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024
Odległość 28,51 41,21 44,58 41,24 56,53 62,11 67,11 54,24 63,39 65,70 71,40 57,53 55,89 65,52

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Impreza Miejsce Lokata Wynik
2013 Mistrzostwa świata juniorów młodszych Ukraina Donieck el. – 26. miejsce 45,14[a]
2014 Mistrzostwa świata juniorów Stany Zjednoczone Eugene 5. miejsce 53,66
2015 Mistrzostwa Europy juniorów Szwecja Eskilstuna 1. miejsce 59,73
Mistrzostwa świata Pekin el. – 28. miejsce 56,75
2016 Mistrzostwa Europy Holandia Amsterdam el. – 13. miejsce 57,93
Igrzyska olimpijskie Brazylia Rio de Janeiro 4. miejsce 64,78
2019 Puchar Europy w rzutach Słowacja Šamorín 1. miejsce (grupa B) 60,56
Superliga drużynowych mistrzostw Europy Polska Bydgoszcz 2. miejsce 63,39
Mistrzostwa świata Katar Doha el. – 22. miejsce 57,68
2021 Puchar Europy w rzutach Chorwacja Split 1. miejsce 71,40
Igrzyska olimpijskie Japonia Tokio srebro 2. miejsce 64,61
2022 Mistrzostwa świata Stany Zjednoczone Eugene el. – 21. miejsce 55,47
2024 Puchar Europy w rzutach Portugalia Leiria 9. miejsce 55,04
Mistrzostwa Europy Włochy Rzym 10. miejsce 58,29
  1. Oszczep juniorek młodszych o wadze 500 g.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Maria ANDREJCZYK – Statystyki PZLA – DOMTEL-SPORT. domtel-sport.pl. [dostęp 2020-05-12].
  2. Adam Muśko: Maria Andrejczyk z rekordem i minimum na mistrzostwa świata. sport.pl, 1 sierpnia 2015. [dostęp 2020-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 maja 2020)]. (pol.).
  3. Polska Reprezentacja Olimpijska Rio 2016: Lekkoatletyka. olimpijski.pl. [dostęp 2020-05-12]. (pol.).
  4. Helena Wysocka, Maria Andrejczyk: Chcę być na szczycie, dokopać swoim rywalkom [online], Gazeta Współczesna, 29 sierpnia 2016 [dostęp 2020-05-12] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-12] (pol.).
  5. Maria Andrejczyk (lekkoatletyka) – Kierunek Tokio [online], kierunektokio.pl [dostęp 2020-05-12] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-12] (pol.).
  6. Patryk Kurkowski, Maria Andrejczyk w Rio podbiła serca kibiców. „Niektórzy prosili mamę o moją rękę” – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 6 września 2016 [dostęp 2020-05-12] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-12] (pol.).
  7. Olimpijka z Rio de Janeiro Maria Andrejczyk rozpoczyna studia na UwB [online], Polskie Radio Białystok, 4 października 2016 [dostęp 2020-05-12] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-12] (pol.).
  8. Maria Andrejczyk przygotowuje się do nowego sezonu. Wywiad z oszczepniczką Hańczy Suwałki (zdjęcia, wideo) [online], Gazeta Współczesna, 21 listopada 2018 [dostęp 2020-05-12] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-12] (pol.).
  9. Olgierd Kwiatkowski, Ulubienica polskich kibiców: Za dużo łez nie było. Wszystko za mną [online], sport.interia.pl, 28 października 2019 [dostęp 2020-05-12] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-12] (pol.).
  10. Tomasz Wieczorek, Mały Memoriał Janusza Kusocińskiego – 2. dzień [online], pzla.pl, 2 października 2011 [dostęp 2020-05-12] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-12] (pol.).
  11. Javelin Throw (500g) Summary 8th IAAF World Youth Championships [online], www.worldathletics.org [dostęp 2020-05-12] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-12] (ang.).
  12. Javelin Throw Series Result IAAF World Junior Championships 2014 [online], www.worldathletics.org [dostęp 2020-05-12] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-12] (ang.).
  13. Maciej Jałoszyński: MŚJ Eugene 2014: 22.06 i Bukowiecki deklasuje rywali. pzla.pl, 27 lipca 2014. [dostęp 2020-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 maja 2020)]. (pol.).
  14. Competitions – European Athletics Championships – History – European Athletics [online], european-athletics.org [dostęp 2020-05-12] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-02] (ang.).
  15. Maciej Jałoszyński: MEJ 2015: złote polskie rzuty w Eskilstunie. pzla.pl, 19 lipca 2015. [dostęp 2020-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 maja 2020)]. (pol.).
  16. Maciej Jałoszyński, Małgorzata Reszka: 92. MPS: złota Swoboda, dalekie rzuty oszczepem. pzla.pl, 24 czerwca 2016. [dostęp 2020-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 maja 2020)]. (pol.).
  17. Competitions – European Athletics Championships – History – European Athletics [online], european-athletics.org [dostęp 2020-05-12] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-02] (ang.).
  18. ME W AMSTERDAMIE – dzień II: Karol pofrunął do finału. pzla.pl, 2016-07-07. [dostęp 2020-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 maja 2020)]. (pol.).
  19. Parker Morse: Report: women’s javelin qualifying – Rio 2016 Olympic Games. worldathletics.org, 17 sierpnia 2016. [dostęp 2020-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 maja 2020)]. (ang.).
  20. RIO 2016 – dzień V: Genialna Majka!. pzla.pl, 17 sierpnia 2016. [dostęp 2020-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 maja 2020)]. (pol.).
  21. rav: RIO 2016 – dzień VII: pożegnanie Tomka, 2 centymetry Majki. pzla.pl, 19 sierpnia 2016. [dostęp 2020-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 maja 2020)]. (pol.).
  22. Kacper Bartosiak, Maria Andrejczyk powraca. „Byłam w bardzo ciemnym miejscu…” [online], weszlo.com, 29 sierpnia 2018 [dostęp 2020-05-12] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-12] (pol.).
  23. Steve Landells, Fuelled by a warrior spirit, quitting not an option for rising javelin star Andrejczyk [online], www.worldathletics.org, 11 maja 2020 [dostęp 2020-05-12] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-12] (ang.).
  24. Maria Andrejczyk mistrzynią Polski w rzucie oszczepem. Strona internetowa Radia Zet. [dostęp 2019-08-23].
  25. Maciej Jałoszyński, MŚ Doha 2019 – dzień IV: piąte miejsce Kamili Lićwinko [online], pzla.pl, 30 września 2019 [dostęp 2020-05-12] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-12] (pol.).
  26. 71,40 – kosmos Marii Andrejczyk [online], Przegląd Sportowy, 9 maja 2021 [dostęp 2021-08-06] (pol.).
  27. Telewizja Polska S.A, Niewiarygodne! Andrejczyk centymetry od rekordu świata! [WIDEO] [online], sport.tvp.pl, 9 maja 2021 [dostęp 2021-08-06] (pol.).
  28. Olympic Stadium, Tokyo 21 | Olympic Games | World Athletics [online], worldathletics.org [dostęp 2024-08-08].
  29. M.P. z 2021 r. poz. 1023

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]