Manush Myftiu
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Wicepremier | |
| Okres |
od 12 listopada 1976 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Minister zdrowia | |
| Okres |
od 24 września 1956 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik |
Ibrahim Dervishi |
| Następca |
Taqi Skendi |
| Przewodniczący prezydium parlamentu | |
| Okres |
od 12 kwietnia 1947 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| |
Manush Myftiu (ur. 16 stycznia 1919 we Wlorze, zm. 20 października 1997 w Tiranie) – albański polityk komunistyczny[1], przewodniczący prezydium parlamentu w latach 1947–1950 i 1954–1956, wicepremier i minister gospodarki.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził z rodziny muzułmańskich właścicieli ziemskich, był synem Hydaja i Hatie[1][2]. W 1939 ukończył liceum w Rzymie. W 1940 wyjechał na studia medyczne na Uniwersytecie Turyńskim, ale po roku przerwał studia i powrócił do Wlory, gdzie wstąpił do Albańskiej Młodzieży Faszystowskiej (Rinia Fashiste Shqiptare)[1]. W tym czasie współpracował też ze środowiskiem komunistycznym. Po wstąpieniu do Komunistycznej Partii Albanii został komisarzem politycznym w V Brygadzie Armii Narodowo-Wyzwoleńczej, a następnie w 1 Dywizji Uderzeniowej[1]. W maju 1944 został członkiem Antyfaszystowskiej Rady Narodowo-Wyzwoleńczej (namiastki parlamentu).
Po zakończeniu wojny piastował szereg wysokich stanowisk w administracji państwowej. Był deputowanym do Zgromadzenia Ludowego, pełniąc w latach 1947-1949 funkcję przewodniczącego parlamentu[3]. W 1949 został wiceministrem spraw zagranicznych, a następnie ministrem bez teki. W okresie od marca do września 1951 pełnił funkcje ministra sprawiedliwości, a następnie w latach 1956-1958 ministra zdrowia. W latach 1976–1990 pełnił funkcję wicepremiera[1]. W 1984 przewodniczył delegacji albańskiej w czasie rozmów z premierem Bawarii Franzem Josefem Straußem w czasie jego wizyty w Tiranie.
W latach 1966-1976 pełnił funkcję I sekretarza Komitetu Okręgowego Albańskiej Partii Pracy w Tiranie. Od 1948 członek Komitetu Centralnego partii, od 1956 członek jej Biura Politycznego[1]. W lipcu 1990 został usunięty z Biura Politycznego APP jako przedstawiciel twardogłowych w kierownictwie partii[4].
Aresztowany 31 sierpnia 1991[2]. W 1994 w czasie procesów dekomunizacyjnych stanął przed sądem oskarżony o korupcję i nadużycia władzy w czasie, kiedy pełnił funkcje ministerialne[2]. Ponownie stanął przed sądem w maju 1996 oskarżony o zbrodnie przeciwko ludzkości. Skazany na karę dożywotniego pozbawienia wolności, karę odbywał w areszcie domowym z uwagi na podeszły wiek i postępującą chorobę[1].
Był żonaty (żona Nefo była siostrą Arbena Puto), miał syna.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g Robert Elsie: A Biographical Dictionary of Albanian History. New York: I.B. Tauris, 2012, s. 324. ISBN 978-1-78076-431-3.
- ↑ a b c Afrim Imaj, Gjyqi i Ramiz Alisë dhe byroistëve: Ja pse u dënuan liderët komunistë = 2022-08-23 [online], zemrashqiptare.net, 2009 (alb.).
- ↑ Ligjvenesit Shqiptare = 2017-02-02 [online], parlament.al, 2016 [zarchiwizowane z adresu 2020-10-19] (alb.).
- ↑ Miranda Vickers: Albania: From Anarchy to a Balkan Identity. C. Hurst & Co. Publishers, 1997, s. 28. ISBN 978-1-85065-290-8.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Robert Elsie: A Biographical Dictionary of Albanian History. New York: I.B. Tauris, 2012, s. 324. ISBN 978-1-78076-431-3.