Olga Martusiewicz-Maresch
Fotografia portretowa z archiwum IKC-a | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód | |
Odznaczenia | |
Olga Martusiewicz-Maresch (ur. 26 maja 1896 we Lwowie, zm. 9 grudnia 1962 w Krakowie[1]) – pianistka polska, pedagog, nauczyciel fortepianu[2] w Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego w Krakowie w okresie międzywojennym.
Studia pianistyczne ukończyła u Seweryna Eisenbergera w Krakowie, zostając następnie jego asystentką. Grę doskonaliła w Wiedniu w latach 1922–1923. Wraz z mężem i urzędującym dyrektorem odgrywała ważną rolę w zarządzaniu Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego.
W roku 1937 studenci wyjechali do Warszawy na przesłuchania III Międzynarowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina.
Po II wojnie światowej absolwenci Konserwatorium, którzy nie rozwinęli działalności artystycznej, nie otrzymali stopnia magistra; w ostatnich latach życia Olga Martusiewicz pracowała jako nauczycielka na poziomie szkoły średniej. W 1955 została odznaczona Medalem 10-lecia Polski Ludowej[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Biogram na stronie Biblioteki Jagiellońskiej
- ↑ Kalendarium – Akademia Muzyczna w Krakowie. web.archive.org, 2014-12-29. [dostęp 2019-04-07].
- ↑ Lista osób odznaczonych „Medalem 10-lecia Polski Ludowej”