Julian Ptaszyński

Julian Ptaszyński

rotmistrz
Pełne imię i nazwisko	Julian Faustyn Ptaszyński
Data i miejsce urodzenia	15 lutego 1897 Radom
Data i miejsce śmierci	11 lipca 1931 Płock
Przebieg służby
Lata służby	1915–1931
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	Centrum Wyszkolenia Kawalerii
Stanowiska	wykładowca taktyki
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka
Odznaczenia

Julian Faustyn Ptaszyński (ur. 15 lutego 1897 w Radomiu, zm. 11 lipca 1931 w Płocku) – rotmistrz dyplomowany Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy.

Urodził się 15 lutego 1897 w Radomiu, ówczesnej stolicy guberni radomskiej^[1].

Od 1 października 1915 do 17 listopada 1916 służył nieprzerwanie w polu, w III plutonie 1. szwadronu i w III plutonie 3. szwadronu 1 pułku ułanów Legionów Polskich^[2]. Uczestniczył w kampanii wołyńskiej pułku^[2]. Wiosną 1917 został odnotowany w Komisariacie Werbunkowym w Rawie i przedstawiony do odznaczenia austriackim Krzyżem Wojskowym Karola^[2].

Po I wojnie światowej w Wojsku Polskim^[2]. Służył w 1 pułku strzelców konnych w Garwolinie^{[3][4][5][6][7]}. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 470. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 – kawalerii)^[4][8][9]. 19 marca 1928 prezydent RP nadał mu stopień rotmistrza z dniem 1 stycznia 1928 i 59. lokatą w korpusie oficerów kawalerii^[10][11][12]. Z dniem 2 listopada 1928, po „złożeniu egzaminów wstępnych z dobrym postępem i odbyciu przepisanego stażu liniowego”, został przeniesiony do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie na kurs 1928–1930 z równoczesnym przeniesieniem do kadry oficerów kawalerii^[13][14]. Z dniem 1 listopada 1930, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera dyplomowanego, został przeniesiony do Centrum Wyszkolenia Kawalerii na stanowisko wykładowcy taktyki^{[15][16][17][18]}. Zmarł 11 lipca 1931 w Płocku^[19][18].

• Krzyż Niepodległości – pośmiertnie 2 sierpnia 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”^{[20][21][22][23]}
• Krzyż Walecznych^[7][14]
• Srebrny Krzyż Zasługi – 10 listopada 1928 „w uznaniu zasług położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”^[24][25]
• Odznaka Pamiątkowa Więźniów Ideowych^[26]

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2023-10-30].
• Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
• Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik oficerów kawalerii. Warszawa: Nakładem „Przeglądu Kawaleryjskiego”, 1930.
• Lista oficerów dyplomowanych (stan z dnia 15 kwietnia 1931 roku). Warszawa: Sztab Główny, 1931.
• Piotr Stawecki: Oficerowie dyplomowani wojska Drugiej Rzeczypospolitej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1997. ISBN 83-04-04390-4.