Jean Absil

Jean Absil
Data i miejsce urodzenia	23 października 1893 ; Bonsecours
Data i miejsce śmierci	2 lutego 1974 ; Bruksela
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jean Absil (ur. 23 października 1893 w Bonsecours, zm. 2 lutego 1974 w Brukseli^[1]^[2]^[3]) – belgijski kompozytor.

Życiorys

Początkowo uczył się gry organach i fortepianie oraz kompozycji u Alphonse’a Oeyena w Bon-Secours^[2]. Następnie studiował w konserwatorium w Brukseli, gdzie jego nauczycielami byli Alphonse Desmet (organy), Martin Lunssens (harmonia) i Léon Du Bois (kontrapunkt i fuga)^[1]^[2]. W latach 1920–1922 odbył uzupełniające studia w zakresie kompozycji i instrumentacji u Paula Gilsona^[1]^[2]^[3]. Od 1922 do 1964 roku był kierownikiem akademii muzycznej w Etterbeek^[2]. Otrzymał Prix Agnez za I Symfonię (1921), 2. belgijską Prix de Rome za kantatę La Guerre (1922) i Prix Rubens (1934)^[2]^[3]. Na zamówienie organizatorów Konkursu Muzycznego im. Eugène’a Ysaÿe’a w 1938 roku napisał I Koncert fortepianowy^[2].

Od 1930 do przejścia na emeryturę w 1959 roku wykładał w konserwatorium w Brukseli, od 1939 roku na stanowisku profesora fugi^[3]. Był współzałożycielem grupy „La Sirène” (1935) i czasopisma „Revue internationale de musique” (1938)^[1]. Od 1939 do 1959 roku był członkiem Chapelle Musical królowej Elżbiety^[2]. Od 1955 roku był członkiem Académie royale de Belgique, w 1968 roku został wybrany jej przewodniczącym^[2]. W 1956 roku był członkiem jury Międzynarodowego Konkursu Kompozytorskiego im. Henryka Wieniawskiego^[1].

Opublikował pracę Postulats de la musique contemporaine (Bruksela 1937)^[1]^[3].

Twórczość

Początkowo tworzył w stylistyce późnoromantycznej^[1]. Na początku lat 20. XX wieku wypracował indywidualny styl, łączący w sobie austriacki ekspresjonizm z elementami twórczości Bartóka oraz kompozytorów francuskich (Maurice Ravel, Florent Schmitt, Darius Milhaud)^[1]. Wykorzystywał elementy rumuńskiego i bułgarskiego folkloru muzycznego^[1]. Stosował zmienne i nieregularne metrum, jego harmonika jest wolna od tonalności i powiązań funkcyjnych^[1].

Wybrane kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych^[1]^[2])

Utwory orkiestrowe

5 symfonii (I 1920, II 1936, III 1943, IV 1969, V 1970)
poemat symfoniczny La Mort de Tintagiles (1926)
Rapsodie flamande (1928)
Berceuse na małą orkiestrę i wiolonczelę lub saksofon (1932)
2 koncerty skrzypcowe (I 1933, II 1964)
Petite suite na małą orkiestrę (1935)
3 koncerty fortepianowe (I 1937, II 1967, III 1973)
Rapsodie No. 2 (1938)
Hommage à Lekeu (1939)
Concertino na wiolonczelę i orkiestrę (1940)
Serenade (1940)
Variations symphoniques (1942)
Koncert altówkowy (1942)
Rapsodie roumaine na skrzypce i orkiestrę (1943)
Concerto grosso na kwintet dęty i orkiestrę (1944)
poemat symfoniczny Jeanne d’Arc (1945)
tryptyk Rites na zespół dęty (1952)
Rapsodie bresilienne (1953)
suita Mythologie (1954)
Croquis sportifs na zespół dęty (1954)
Divertimento na kwartet saksofonowy i orkiestrę dętą (1955)
Introduction et Valses (1955)
Legend na zespół dęty (1956)
Suite (1956)
Suite bucolique na smyczki (1957)
Fantaisie concertante na skrzypce i orkiestrę lub fortepian (1959)
Danses bulgares (1959)
Rapsodie bulgare (1960)
2 Danses rituelles na małą orkiestrę (1960)
Triptyque na małą orkiestrę (1960)
Fantaisie-humoresque na klarnet i smyczki lub fortepian (1962)
Rapsodie No. 6 na róg i orkiestrę lub fortepian (1963)
Concertino na altówkę i orkiestrę (1964)
Nymphes et faunes na orkiestrę dętą (1966)
Allegro brillante na fortepian i orkiestrę (1967)
Fantaisie-caprice na saksofon i smyczki (1971)
Koncert gitarowy (1971)
Ballade na saksofon, fortepian i małą orkiestrę (1971)
suita Deites (1973)

Utwory kameralne

4 kwartety smyczkowe (I 1929, II 1934, III 1935, IV 1941)
2 tria fortepianowe (I 1931, II 1972)
2 tria smyczkowe (I 1935, II 1939)
Fantaisie rapsodique na 4 wiolonczele (1936)
Kwartet wiolonczelowy (1937)
Kwartet na saksofony (1937)
Kwartet fortepianowy (1938)
Fantaisie na kwartet fortepianowy (1939)
Concert à cinq na flet, skrzypce, altówkę, wiolonczelę i harfę (1939)
2 suity na wiolonczelę i fortepian (I 1942, II 1968)
Chaconne na skrzypce (1949)
3 Contes na trąbkę i fortepian (1951)
Suite na puzon i fortepian (1952)
Sonatine en duo na skrzypce i altówkę (1962)
Sonata saksofonowa (1963)
3 Pièces na organy (1965)
Kwartet na klarnety (1967)
Sonata na skrzypce solo (1967)
Croquis pour un carnaval na 4 klarnety i harfę (1968)
Suite mystique na 4 flety (1969)
Sonata skrzypcowa (1970)
Esquisses na kwartet dęty (1971)
Images stellaires na skrzypce i wiolonczelę (1973)

Utwory fortepianowe

3 Impromptus (1932)
3 sonatiny (I 1937, II 1939, III 1965)
3 Marines (1939)
Bagatelles (1944)
2 Grand Suites (I 1944, II 1962)
Sketches on the 7 Capital Sins (1954)
Variations (1956)
suita Chess Game (1957)
Passacaglia (1959)
Rapsodie No. 5 na 2 fortepiany (1959)
Humoresques (1965)
Ballade (1966)
Asymétries na 2 fortepiany (1968)
Alternances (1968)
Féeries (1971)
Poésie et vélocité (1972)

Utwory wokalne

kantata La Guerre (1922)
kantata kameralna Philatélie (1940)
kantata Les Bénédictions (1941)
kantata Les Chants du mort (1941)
Le Zodiaque na chór, fortepian i orkiestrę (1949)
Phantasmes na kontralt, saksofon, fortepian i perkusję (1950)
kantata Le Cirque volant (1953)
Petites polyphonies na 2 głosy i orkiestrę (1966)
À cloche-pied na chór dziecięcy i orkiestrę (1968)

Utwory sceniczne

poemat liryczny Peau d’âne (1937)
sztuka radiowa Ulysse et les sirènes (1939)
komedia muzyczna Fansou ou Le Chapeau chinois (1944)
balet Le Miracle de Pan (1949)
sztuka radiowa Pierre Breughel l’Ancien (1950)
balet Épouvantail (1950)
opera Les Voix de la mer (1951)
balet Les Météores (1951)

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 6. ISBN 83-224-0113-2.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 8–9. ISBN 0-02-865526-5.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 2. ISBN 0-674-37299-9.

Linki zewnętrzne

Jean Absil w bazie AllMusic (ang.)

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 6. ISBN 83-224-0113-2.

[baker-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 8–9. ISBN 0-02-865526-5.

[harvard-3] The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 2. ISBN 0-674-37299-9.

[1]

[2]

[3]